คือผมทำงานอยู่ที่นึงมาได้สัก 2 ปี จนวันนึงโดนกดดันจากเพื่อนร่วมงาน และโดนกดดันจากหัวหน้าเอาแต่เด็กของตนเอง ปกติ ผมจะยอมพวกเพื่อนร่วมงานทุกอย่างเพื่อที่จะให้เพื่อนเข้าหาผมไม่ว่าจะเป็นเรื่องตังและมานั่งเมาที่ที่บ้านผมทุกวันอยู่แบบนี้มาเป็นปี จนวันนึงผมเริ่มอึดอัดและได้ปฏิเสธไม่อยากให้มานั่งที่บ้านผม พอปฏิเสธไป เพื่อนทุกคนเริ่มเปลี่ยน กดดันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องอื่นๆ หลังจากนั้นผมก็เครียดทุกวันโดนแกล้งเรื่องงานโยนงานบ้าง โดนกดดันไม่คุยบ้างพูดกระแทกใส่กันทุกวันจึงทำให้ผมผมยอมพวกเค้าเข้าไปอีกจนโดนยืมตังแล้วไม่คืน ทำงานดีไปก็ไม่มีประโยชอะไรทนกับเรื่องแบบนี้มาเปนเกือบปี และก็เครียดหนักทุกวัน อึดอัดทุกวันเพราะห่วงแต่คิดว่าคนอื่นเค้าจะคิดกับเรายังไงและห่วงแต่แคร์ความรู้สึกคนอื่นจนไม่มีกระจิตกระใจในการทำงานเลย และไม่คิดว่าคนที่เราช่วยเหลือเค้าไปจะมาทำแบบนี้ด้วย จนกระทั่งเริ่มรู้ตัวเองว่าเริ่มโทรมหนักมากและจะกลายเป็นโรคประสาทล่ะ เพราะจิตเริ่มตกเริ่มเหม่อคิดแต่แง่ลบจนน้ำหนักลดเกือบ10กิโล และมีความคิดว่าตัวเราเองไร้ค่า และมีแต่คำถามในหัวว่าเราช่วยเหลือพวกเค้าทุกอย่าง ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย และไม่มีใครให้ปรึกษาจะถามครอบครัวกลัวว่าเค้าจะเป็นห่วงตอนนี้อยากจะออกงานมากแต่ก็ไม่มีงานสำรอง