ตามหัวข้อเลยค่ะ เป็นเรื่องฝังใจมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เราใันว่าเราโดนขังในห้องน้ำแล้วมีฝักบัวเต็มไปหมดไม่มีทางออก มันเป็ยปัญหากับเราในปัจจุบันมาก เวลาเข้าห้องน้ำคือระแวงหน้าระแวงหลังตลอด มองฝักบัวไม่ได้ จะสามารถใช้มันได้เฉพาะเวลาที่จำเป็นจริงๆ เวลาไปค่ายหรือนอกสถานที่กะต้องเปิดประตูไว้นิดหน่อยให้สบายใจว่าไม่ได้อยู่คนเดียวกับฝักบัว... เวลาอาบคือต้องคอยหลับตาไว้ ไม่กล้าปล่อยฝักบัวออกจากมือเพราะกลัวมันดิ้น เวลาอาบน้ำไม่กล้าเปิดน้ำแรงเพราะกลัวมันดิ้นเหมือนกันค่ะ... กลัวทุกขนาดไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่

ถ้าถามว่าแล้วทำไมใช้ฝักบัวที่บ้านได้ เพราะว่าความคุ้นชินค่ะ;-; นี่อาบห้องน้ำอยู่ห้องเดียว ไม่สามารถอาบห้องอื่นได้เลย เคยลองเอาฝักบัวย้ายไปห้องน้ำอีกห้องเหมือนกัน แต่ว่า รู้สึกเหมือนตัวเองต้องทำความรู้จะกกับฝักบัวใหม่อีกครั้งนึง... บางทีกะแบบคิดว่ากลัวห้องน้ำหรือฝักบัวกันแน่ แต่ที่แน่ๆถ้าเห็นฝักบัวโดยที่ไม่ได้ตั้งตัวคือตัวสั่นใจสั่นและน่ำตามาแน่นอนค่ะ ฮือ ควรทำยังไงดีคะ นี่ไม่รู้รู้ว่าควรไปพบจิตแพทย์หรือว่านักจิตวิทยามากกว่ากัน...