เลิกมา 6 เดือนแล้ว แต่ในสมองยังจำคำพูดแย่ๆเขาได้แม่น เช่น ผู้ชายห่วยๆ ปากดี ไม่ได้เรื่อง ไอเหีย มรืงกุ ผู้ชายน่าเบื่อ คุยไม่รู้เรื่อง เลิกๆๆ หลงตัวเอง เที่ยวหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ไปนุ่งกระโปรง ถ้าฉันจะหลอกคุณ ฉันจะทำอีกก็ได้นะ เลิกยุ่งสักที  คุณก็แค่คนที่มีรายชื่อในลิสต์ หมาข้างถนนยังดีกว่า หลีกไปกุจะกลับ อย่ามายุ่งกับกุอีก ฯลฯ ไม่คิดเหมือนกันว่าชาตินี้จะเจออะไรแบบนี้ ทั้งๆที่ผมไม่เคยพูดไม่ดีกับเธอเลย ง้อตลอด ยอมตลอดให้เธอเย็นลง ทำดีทุกอย่าง แต่ก็ไม่เคยพอใจอะไรเลย ถึงเลิกไปแล้ว แต่กลับกลายเป็นบุคคลต้องห้าม ที่เธอไม่ต้องการติดต่อ แปลกมาก ผมไม่เข้าใจ กับคนอื่นเธอทำดีทุกอย่าง แต่กับผมซึ่งทำดีกับเธอทุกอย่าง เธอกลับไม่อยากติดต่อกับผม อันที่จริงผมก็ปล่อยวางแล้ว เพียงแต่มันค้างคาว่า นี่คุณ เราเลิกกันแล้ว จะมาโกรธเกลียดอะไรกัน จะเกลียดไปจนตายหรือไง ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรให้ มีแต่ง้อตลอดมาก่อนหน้าเลิก เมื่อก่อนพอไม่ง้อก็ว่า พอง้อก็ว่ามายุ่ง  ตอนนี้ก็ไม่อะไรแล้ว หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้ไปยุ่งวุ่นวายในชีวิตเขา ทำไมจะจงเกลียดจงชังเรื่องอะไรก็ไม่รู้   ต่างคนต่างมีชีวิตใหม่แล้ว ก็ไม่รู้จะโกรธกันเรื่องอะไร   แต่ช่างเถอะ แค่มาระบาย ใจจริงก็แค่อยากถามว่า สบายดีไหม ตามประสาคนเคยรู้จัก ปกติก็เป็นเคยห่วงตลอดสมัยยังคบกัน  พอเลิกกันก็เว้นระยะนานพอสมควรก็น่าจะเปิดใจคุยแบบปกติธรรมดาสามัญชนได้แล้ว  เพราะจะโกรธจะเกลียดกันด้วยเรื่องอะไร ทุกวันนี้ยังหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมต้องเกลียดกัน  ขอบคุณครับที่ให้พื้นที่ระบาย สิ่งที่อยู่ในหัวจะได้ลดลงบ้างเพราะไม่ได้คุยกับใครเลยเรื่องนี้ มันคาใจตลอดว่าเราทำไม่ดีตรงไหนกันนะถึงสุดท้ายต้องจบแบบนี้. 

ป.ล.แค่มาระบายครับ อย่าว่าผมนะ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จและมีความสุขในความรักครับ