ยุคสมัยนี้เศรษฐกิจมีความฝืดเคือง​ หลายโรงงานเริ่มปลดคนงานและปิดตัวลง​ เขาคงทุกข์ใจน่าดูที่จู่​ ๆ​ ก็ตกงาน​ ยิ่งบางคนที่ยังไม่ได้วางแผนหางานใหม่ด้วยก็จะมีความเครียด

เรื่องนี้เกิดกับตัวเราเอง​ คนที่เริ่มจะหมดไฟในการทำงาน​ บวกกับสังคมในที่ทำงานที่เหมือนเป็นปลาผิดน้ำ​ วันหนึ่งเราคิดที่จะลาออก​ หยิบใบลาออกจากฝ่ายบุคคลมาแล้ว​ แต่ในระหว่างที่กรอกก็ฉุกคิดได้ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้งานใหม่​ ค่าใช้จ่ายก็มี​ หนี้สินก็มา​ก​ แล้วไหนจะคนที่เรารัก​ สิ่งเหล่านี้ทำให้เราต้องหยุดความคิดที่จะลาออกไว้ก่อน​ แต่เราก็คิดอยู่เสมอว่าซักวันเราก็ต้องออก

หลายคนมักจะให้เราคิดถึงตอนหาสมัครงาน​ ช่วงนั้นงานก็หายาก​ แล้วเวลาสมัครไปก็หายเงียบหรือเรียกสัมภาษณ์แต่เขาก็ไม่รับมันมีความรู้สึกอย่างไร​ เรายังจำได้ดี​ แต่วันนี้เรากลับมีความรู้สึกว่าการตกงานคือการหลุดพ้น

ขอถามชาวพันทิปว่า​ เพราะอะไรคุณถึงตัดสินใจจะลาออกทั้งที่ยังไม่มีงานรองรับ​ ต้องตกงาน​ ลำบากไม่มีเงิน