เห็นผู้หญิงหลายคนค่ะ ที่ไม่เคยมีแฟนจนถึงวัยทำงาน กลุ่มนี้จะคล้าย จขกท คือรู้สึกว่าไม่มีก็อยู่ได้
สาเหตุน่าจะเพราะในช่วงที่กำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ได้พาตัวเองผ่านเรื่องราวมากมายโดยไม่ต้องมีแฟน
จนชิน ดูแลตัวเองได้ มีความสุขกับสิ่งที่มี ไม่ได้ลำบากหรือมีปัญหากับการไม่มีแฟน
หรือเห็นคนผิดหวังเสียใจจากความรัก จนมีกลไกทางจิตที่ต้องการป้องกันตัวเองด้วยการไม่อยากมีแฟน
เราเลยมองว่า จขกท ก็ไม่ได้แปลกหรือผิดปกติอะไร จากข้อมูลที่ให้มา รอบตัวเรามีแบบนี้เยอะเลยค่ะ

เรื่องเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่น ทุกคนทำหน้าที่ได้ดี เพราะแทบไม่ได้รับผลอะไรจากเรื่องนั้น
จะแนะนำไปด้วยเหตุผล ไม่ค่อยมีอารมณ์มาเกี่ยวแบบคนที่อยู่ในสถานการณ์นั้นหรือตัวคู่รักเอง
สังเกตว่าเรื่องไหนเราเกี่ยวข้องมันจะพิจารณาอีกแบบ นึกถึงผลประโยชน์ สิ่งที่ได้ ที่เสีย

เรื่องความสนใจของคน อันนี้เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามความต้องการของตัวเรา ณ ตอนนั้น
ที่บอกสนใจเรื่องเรียนและงานมากๆ เดาจากอายุน่าจะเพิ่งทำงานเลยต้องการความก้าวหน้า
สิ่งที่จะทำให้สำเร็จได้ก็คือการเพิ่มทักษะ พัฒนาตัวเอง เลยให้ความสำคัญเรื่องนี้
(คนเราย่อมให้ความสำคัญกับสิ่งที่คาดว่าจะทำให้เราได้สิ่งที่ต้องการ)

สุดท้าย ผู้หญิงทำงานเก่งก็เป็นสเปคของผู้ชายกลุ่มนึง จขกท อาจจะได้เจอคนที่มีสเปคแบบนี้ในอนาคต
ซึ่งมักจะคนที่มีลักษณะคล้ายๆกัน มีทัศนคติไม่แตกต่างมากในเรื่องการเรียน การทำงาน สังคมที่อยู่
น้อยมากที่แตกต่างสุดขั้วแล้วจะมาลงเอยกัน ที่จริงอ่านแล้วแอบคิดว่า จขกท อยากลองมี
แต่ยังกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่เคยมี และพอไม่มีก็อยู่ได้ เลยหาเหตุผลว่าทำไมตัวเองถึงไม่มี
เป็นตัวของตัวเองโดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอค่ะ วันนึงถ้าเจอคนที่ทำให้ไม่อยากโสดแล้ว
เดี๋ยวเราจะเริ่มคิดต่อเองว่าควรทำยังไง ถึงจะมีคนนี้อยู่ในชีวิตในสถานะคนรัก

และเรื่องความเก่ง มันอยู่ที่คนจะมองค่ะ เก่งที่นึง อาจจะธรรมดาๆ ในอีกที่นึง
ฉะนั้นไม่มีผลมากนักกับเรื่องความน่าสนใจ เพราะกว่าจะรู้ในทักษะพวกนี้ต้องใช้เวลา
ถ้าไม่ใช่คนดังที่มีชีวประวัติให้คนรู้ได้ง่ายๆ สิ่งแรกที่มองเป็นบุคลิกภายนอกมากกว่า
สำหรับเราถ้าดูหยิ่งมันไม่น่าเข้าหา ไม่น่าทำความรู้จัก แต่ก็อาจจะมีคนชอบแบบนี้ก็ได้ นานาจิตตัง