เพื่อนบ้านข้างๆติดกันกับเราเขาคุยกันเสียงดังเหมือนอยากให้คนอื่นได้ยินด้วยทั้งๆที่เราไม่เคยอยากยุ่งเรื่องของเขา คือบ้านเราไม่ถูกกันกับเพื่อนบ้านนี้มานานแล้วสมัยยายเรา มีวันนึงแม่เราทนไม่ไหวที่เขาคุยเสียงดังหรือทำอะไรไม่รู้ แม่เราเลยไปพูดอะไรไม่รู้ บ้านนั้นก็รุมตบแม่เรา ตอนเรากลับมาจากเรียน เราเห็นแม่เลือดออกจมูกออกหน้าคือเราร้องไห้อะเราคิดในใจว่า(ถ้าเราอยู่ตอนนั้นเราคงสู้กลับอะ)คือเรื่องที่แม่โดนรุมตบ (น้าเราเล่าให้ฟังตอนนั้นคือเราไปเรียนแล้วก็กลับเย็นมาก) เรื่องนี้มันทำให้เราเเค้นบ้านนั้นมาก เราโง่เองอ่ะ ที่ไม่ได้ไปแจ้งความแล้วแถวบ้านเราก็ไม่กล้องวงจรปิด ดีนะที่แม่เราไม่เป็นอะไรมาก สิ่งที่เราเจอคือบ้านนี้คุยเสียงดังไม่มีความเกรงใจ ในเรื่อง จอดรถมอเตอร์ไซ มาจอดหน้าบ้านเราจ่ะ หน้าด้านมั้ยละ แล้วตอนเราเดินออกไปเซ่เว่นขากลับเข้าซอยลูกบ้านนั้นขับมเตอร์ไซ
แต่มันขับยังไงรัมั้ย ขับเซไปเซมาแบบแกล้งๆจะชนเรา เราคิดในใจ(กุอยากจะถีบรถให้ล้มไปเลย) มีอีกเรื่อง คือบ้านนั้นมันมีเพื่อนบ้านของมันอะแล้วชอบมานั่งรวมกันหน้าบ้านคุยกันไอบ้านที่ไม่ถูกกับเรา มันด่าเด็ก3-4ว่าอีปลวก แล้วด่าคำนี้หลายรอบเกือบทุกวัน เป็นพวกพี่ๆคิดว่าเขาควรพูดกับเด็กแบบนี้หรอ แล้วเวลาเราคุยกับแม่มันจะเงียบฟังเราคุยกันคือแบบถ้ามันรู้อะไรจากบ้านเรามีนก็จะไปนินทาต่อไงแล้วประเด็นคือมันนอนทาให้เราได้ยิน คือห้องเราอะติดกับบ้านนั้นเลยได้ยินเขาคุยกันทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ตั้งใจที่อยากจะฟัง เพราะเราชอบดูซีรี่ใส่หูฟังตลอดกลัวคนอื่นรำคาญ นี้ขนาดเราใส่หูฟังแล้วนะยังได้ยินเสียงบ้านนั้นคุยอ่ะ เราเกรงใจคนอื่นแต่คนอื่นไม่เกรงใจเราเลย เครียดมานานมากกับเรื่องนี้

เรื่องทั้งหมดที่เราเล่ามาคือสิ่งที่เราเจอ ตอนนี้เราไม่มีความสุขเลยรำคาญมากๆ บางคนอาจจะคิดว่าทำไมเราไม่ซื้อบ้านใหม่ คือบ้านเราไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น เราอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะว่าควรทำยังไงดีคะ