สืบเนื่องจากแฟนคนที่คบกันปัจจุบัน (คบกันมา2 ปี ) เขาเคยมีประวัตินอกใจเรา หลังจากคบกันมาเกือบปี และเราตัดสินใจเลิกเมื่อปีที่แล้ว จากนั้นผ่านไปเดือนกว่าเขาเข้ามาง้อ และแสดงความรู้สึกผิดที่ทำให้เราเสียใจ และสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ทำให้เราเองใจอ่อน ประกอบกับยังรักเขาอยู่ และด้วยอายุ 31 ปีทำให้ไม่ค่อยอยากเริ่มต้นศึกษากับใครใหม่ ทั้งที่มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆ แต่เราไม่สนใจใครเลย จึงได้ตัดสินใจคบต่อ และคิดว่าบางอย่างอาจเกิดขึ้นจากเราที่มีนิสัยส่วนตัว ขี้น้อยใจ ประชดประชันเวลารู้สึกว่าเขาไม่ใส่ใจ และขี้ระแวง แอบจับผิดเขากับผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาคุย จนเป็นเหตุทำให้ทะเลาะกันบ่อยครั้ง เราพยายามปรับปรุงตัว อยากให้โอกาสเขา พยายามดูคลิปสร้างแรงบันดาลใจ โค้ชนั้นโค้ชนี่ เพื่อหาวิธีคิดกับตัวเองให้โฟกัสกับเรื่องอื่นๆ พัฒนาตัวเอง และหาวิธีคิดทำความเข้าใจกับเขาใหม่ เพื่อให้รักเราไปกันต่อได้  แต่ทุกครั้งที่อยู่ห่างกัน ด้วยงานที่เขาทำอยู่คนละจังหวัดกับเรา ทำให้ได้เจอกันสัปดาห์ละครั้ง บางวันที่ห่างแล้วเขาหายไป ไม่โทรหา ไลน์หา หรือเราพิมพ์ไปไม่ตอบไม่อ่าน หลายๆชั่วโมงในช่วงหลังเลิกงาน ติดต่อกลับมาอีกทีผ่านไป 2-3 ชั่วโมง บอกว่าเหนื่อยแล้วหลับไป ทำให้เรางอนที่เขาไม่สนใจ และตัวเขาเองก็บอกว่าเหนื่อยใจที่ต้องมาอธิบาย เรื่องที่เราต้องมาระแวงว่าเขาจะแอบคุยกับใครอีกรึป่าว คือเป็นอีหรอบนี้วนไป แล้วเขาบอกว่า เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เชื่อใจได้อีก จนรู้สึกว่าเราจะไปต่อกันได้ยังไง ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยใจทั้งคู่ ทั้งที่รู้สึกว่ายังรักกันอยู่ เราจึงบอกเลิกเขาเพราะเขาดูนิ่งเฉย ไม่พยายามที่จะง้อเราเหมือนที่ผ่านๆมา แต่ในใจก็ยังลังเลว่าเราควรจะกลับไปคบเขา ง้อเขาเอง เพื่อมาทำความเข้าใจกันใหม่ เพราะครอบครัวของเขาก็รัก และดีกับเรา เอ็นดูเรามาก หรือเราควรปล่อยเขาไปให้เขาไปเจอคนใหม่ เพื่อให้เขาสบายใจ....ใครเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้างคะ!? ทำยังไงให้รู้สึกผ่านไปโดนไม่เจ็บปวดทรมาน ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้สับสนมากกก ว่าจะตัดสินใจยังไงต่อดี เราไม่มีเพื่อนให้ระบายหรือรับฟัง เพราะเพื่อนก็ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงานที่อื่น บ้างก็มีครอบครัว หรืออยู่กับแฟน เราเลยไม่อยากรบกวน และเป็นเหตุผลที่ทำให้เรารู้สึกยึดติดกับแฟน โฟกัสที่เขามากเกินไป 😢

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำดีๆนะคะ นี่เป็นกระทู้แรก ปกติเป็นคนตามอ่านตลอด ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ...ขอบคุณค่ะ🙏🏻