คือไม่รู้ว่าเรารักเพื่อนเอาเกินรึป่าวว เวลามันแกล้งเราก้อให้อภัยกะมันแล้วคิดว่ามัน้ปนเรื่องสนุกๆทั้งๆที่บางอย่างไม่น่าให้อภัยด้วยซ้ำ จนวันนี่เราาเริ่มทนไม่ไหวแล้วอ่ะ คือก้อรู้นะว่าแค่เล่นๆแต่ไม่เกรงใจ

คือโดยนิสัยแล้ว เราเป็นคนเฟรนลี่มากๆเป็นมาตั้งแต่​เด็กเพื่ินเลยเยอะมากๆ+กับย้ายโรงเรียน​บ่อยเลยรู้จักเขาไปทั่วแถมเป็นคนขี้เกรงใจใคาทักมาคือตอบหมดแต่ยกเว้นกับคนที่ไม่โอเคด้วยจริงๆถึงไม่ตอบ แล้วทีนี้เรา

คนโสดที่ว่าโสดๆเนี่ย โสดยังไงกันบ้างอะ เรามีเพื่อนคนนึงมันโสดนะแต่มีคนคุยไม่ขาด แชทไมีเคยว่างแต่บ่นว่าอยากมีแฟน ไม่อยากโสด ส่วนเรา..โสดคือโสดจ๋าเลยอะไม่มีคนคุยไม่ทักใครไม่มีใครทัก บางอารมณ์ก็อยากมีเพื

จขกท รู้สึกว่าตัวเองเป็นแบบนี้ ตั้งแต่มัธยมจนถึงมหาวิทยาลัย รู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว เพราะชีวิตไม่เหมือนคนอื่น ต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนอย่างเดียวเพราะที่บ้านแค่ส่งเสียพอให้เรียนในโรงเรียนดีๆ มหาวิทยาลัยดี

เราหาเพื่อนฮ่ะ ส่วนตัวเป็นคนเฟรนลี่คุยสนุกเฮฮา แต่เพื่อนน้อย อยากมีเพื่อนไวคุยด้วยเวลาเหงา คุยได้เกือบทุกเรื่อง (บ้างเรื่องที่มันล้ำเส้นเกินก็ไม่อยากคุย) เราอายุ18-19 จะเป็นเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นน้องก็ได้

เราพึ่งย้าย รร มาค่ะ จากเอกชลมารัฐบาล เราลำบากใจเรื่องเพื่อนมากๆ เราเจอเพื่อนคนนึงเป็นคนเฟรนลี่ ขี้เล่น ติดตลก แต่เป็นคนชอบเห็นแก่ตัวค่ะ ไม่ค่อยมีมารยาท ยืมของใครก็วางไว้ตรงนั้นเจ้าของเขาต้องมาเก็บเอง

เรามีแฟนครับ แต่เราเป็นคนเฟรนรี่ เพราะตัดบทใครไม่เป็นแล้วก็เกรงใจคนมากจนเพื่อนๆว่า ว่าเป็นคนดีเกินไป ควรทำยังไงอ่ะครับ

ทำไมคนดีถึงโดดเดี่ยว? ผมมีเพื่อนคนหนี่ง เขาไม่เคยนินทาลับหลังใคร เขาไม่เคยเกลียดใคร เขาชอบช่วยเหลือคนอื่น และนิสัยเฟรนลี่มากๆรักสนุก แต่เขาชอบอยู่ตัวคนเดียวครับ คือเหมือนไม่มีใครคบ พอคนอื่นให้ช่วยอะไ

คือปัจจุบันเราอายุ18ปี เราไม่เคยมีเเฟนหรือประสบการณ์ความรักเลย หน้าตาเราก็พอใช้ได้อยู่ นิสัยใจคอเราเป็นคนเฟรนลี่มาก หรือเพราะเราเฟรนลี่เกินถึงไม่มีใครกล้ามาจีบเพราะว่ามีเเฟนเเล้ว เราควรเเก้ไขปัญหานี่อ

คือตอนนี้เรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะเราสนิทกันแบบผ่านๆแล้วแบบว่า a เนี่ยค่อนข้างที่จะรู้จักคนในรร.เยอะมากๆเลยค่ะทั้งๆที่พึ่งย้ายมาอยู่ได้แค่2ปีต่างจากเราที่อยู่ที่นี่มาเป็น10ปีแต่เราก็ยังรู้จักคนในรร.ไม่ไ