ผ่านมาสิบกว่าวันแล้ว เรายังคงรับรู้ข่าวสารว่าเค้า พาคนใหม่เข้าที่ทำงาน(ร้านแม่เค้า) ผู้หญิงคนนั้นก็รู้นะคะเพราะเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊ค รู้ว่าสามรเรามีลูกมีเมียอยู่แล้วแต่ก็ยังจะคบ พาเปิดตัวมั้ยเราไม่แน่ใจ แต่พาเข้าร้านได้ก็ถือว่าเหยียบหัวใจเรามากแล้วคะ  จากกระทู้ก่อนหน้านี้คือเราอยู่กันมา 15 ปี ลูกก็ 7 ขวบ แต่เราอยู่ด้วยความระแวงนะคะ เพราะเค้านอกใจเรามาตลอดเลย ทั้งจับได้คาหนังคาเขา และทั้งมีคนมาบอก

    เราระแวงมาตลอดจนวันเกิดเราที่ผ่านมา สามีพาเราไปจดทะเบียน เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดและเพื่อยืนยันว่าเราเชื่อใจเค้าได้มากขึ้น แต่เปล่าเลยคะ สำหรับเค้า ใบสมรสก็แค่กระดาษใบหนึ่งที่หวังจะซื้อความเชื่อใจจากเรา เพื่อให้เค้าได้ใช้ขีวิตอิสระ เค้าก็ยังคงแอบ ซ่อน คุยกันคนอื่นอยู่ดี

    ตั้งแต่วันที่เราเลือกเดินแอกมาจากบ้านเค้า เราก็นอนร้องไห้ตลอด ไปพบจิตแพทย์ ได้ยามาทาน ก็แล้ว คุยปรึกษากับนักจิตวิทยาก็แล้ว คิดแต่เรื่องแย่ๆของเราก็แล้ว แต่ก็ยังๆไม่ทำให้เราหยุดเพ้อ หรือโทษตัวเองเลยคะว่าถ้าเราอดทนอาจะไม่ทำให้ครอบครัวพังแบบนี้
  
    แต่เราก็ยังมีบุญอยู่บ้างนะคะ ที่พ่อ และน้องชายของเค้ารักเรา รักลูกเรา พวกเค้าระแคะระคายมาหลายรอบ จนวันที่เราตัดสินใจเดินออกมา พ่อเค้ายื่นคำขาดกับสามีว่า ถ้าก้าวออกจากบ้านไปหาคนนั้นก็ไม่ต้องมาเหยียบที่บ้านอีก  แล้วเค้าก็เลือกที่จะไปคะ  ไปนอนบ้านผู้หญิงคนนั้นแต่มาทำงานที่ร้านแม่ตามปกติ

    เราควรทำยังไงดีคะ ถึงจะเลิกบ้าบอถึงคนที่เราหมดรักเราปละลูกในไส้แบบนี้ เราบล๊อกเฟส บล๊อกไลน์ บล๊อกไอจี เค้าหมดแล้ว และก็ลบแอปออกจากโทรศัพท์ของเราไปแล้วด้วย เพราะกลัวใจตัวเองจะเปิดหาส่องอีก  

    ทุกวันนี้เราอยากหาย อยากมีความสุขกับลูก แต่ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็เคยไปด้วยกัน ครึ่งชีวิตของเราอยู่กับเค้ามา  มันเขว้งมากนะคะ คำว่าทำใจ มันพูดง่าย แต่มันยากมากจริงๆคะ  

    มีวิธีไหนมั้ยคะ ที่จะทำให้เราตัดเค้าออกจากชีวิตได้เด็ดขาด ไม่ต้องคิดถึงอยู่แบบนี้ ทรมานมากคะ😭