จากในเรื่องที่ชอบเจียงเฉิงมาตลอด เพราะเรารู้ว่าเจียงเฉิงจริงๆรักและเป็นห่วงเว่ยอิงมาก แต่พอมาอีพีสุดท้ายเจอลาสบอสหวายซังเข้าไป เราชอบเลย คือหวายซังนี่พีคมากที่เบื้องหน้าเป็นคนขี้กลัว ไม่เอาไหน งานการก็ไม่รู้จะฝากฝังได้หรือเปล่าแต่พอเบื้องลึกๆจริงๆ นี่คือวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนดีมากในการให้โม่เสวียนอวี่ปลุกเว่ยอิง ปลุกวิญญาณดาบพี่ชายตัวเอง ส่งจดหมายให้เมียกวงเหยา แกะรอยสารพัด การเดินหมากที่แม้แต่กวงเหยาเองยังบอกว่าตัวเองยังดูไม่ออก ทึ่งจริงๆกับความสามารถน้องหวายซัง อ้อแล้วก็ที่ตั้งแต่เป็นคนไปจ้างนักเล่าเรื่องให้เล่าเรื่องปรมาจารย์อี๋หลิง วางกับดักในศาลเจ้าแม่กวนอิมอีก สุดท้ายน้องก็แก้แค้นให้พี่สำเร็จ ทำให้วิญญาณพี่ตายตาหลับ ทำเพื่อวงศ์ตระกูล ตอนจบเลยไม่ชอบใจนิดนึงที่เว่ยอิงพูดกับหวายซังประมานว่า “กฏหลักคือไม่ผูกมิตรกับมารสับปลับ” ทั้งที่เว่ยอิงก็เคยพูดเองว่า ใครดีใครเลว ใครขาวใครดำดูกันที่ตรงไหน จริงๆเว่ยอิงควรขอบคุณหวายซังด้วยซ้ำที่ปุลกตัวเองขึ้นมา จนได้มีเรื่องราวๆต่างเกิดขึ้น ทั้งการแก้ไขความเข้าใจผิดของผู้คน การกลับมากำจัดกวงเหยา และได้กลับมาสานสัมพันธ์กับคนรอบตัวต่างๆ  ถ้าไม่ได้หวายซังสิ่งที่ว่านี่ก็จะไม่เกิดกับเว่ยอิงเลย