หวายซังเดิมทีไม่ใช่คนที่ชั่วร้าย น้องใช้ชีวิตแบบใสๆ ชอบเล่น ชอบสนุก เก่งหลายเรื่องเว้นเรื่องเรียนกับการต่อสู้

จุดเปลี่ยนในชีวิตหวายซังคือตอนที่หมิงเจี๋ยตาย เพราะถึงจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่ก็เป็นญาติคนเดียวที่น้องมีอยู่ ตามที่นิยายบรรยายคือพี่เนี่ยจะดุและเข้มงวดกับเรื่องเรียนของหวายซังเป็นพิเศษ หวายซังกลัวพี่มาก แต่ก็รักและเคารพสุดหัวใจเช่นกัน ซึ่งพอพี่เนี่ยหายไป มันเคว้งมากนะ แถมตัวเองไม่มีอะไรเก่งแต่ต้องขึ้นมารับภาระหน้าที่แทนมันก็เครียด น้องแค่อยากได้พี่น้องกลับมา อย่างน้อยได้มีคนในครอบครัวให้เห็นหน้าก็ยังดี

แต่พอสืบๆไป มารู้ว่าคนที่ทำดีกับตัวเองมาตลอดและปัจจุบันยังแสร้งทำอยู่เป็นคนฆ่าพี่ชาย มันเลยแค้นมาก ความแค้นของน้องไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ เพราะ
    1. ก่อนหน้าคือพี่เนี่ยเอ็นดูเหยามาก ให้โอกาส ให้เกียรติให้ทุกอย่าง ทั้งที่คนรอบข้างพยายามเหยียบ พี่เนี่ยไม่เคยร้ายกับเหยาเลย จนกระทั่งเหยาฆ่าแม่ทัพคนสนิทพี่ยังแค่ไล่ไป พอเจอคุณชายจินก็ถามถึงเหยา คือห่วงด้วยใจเลย การที่เหยาคิดร้ายคือเนรคุณมาก
    2. ช่วงเหยาอยู่ตระกูลเนี่ย คือรับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงหวายซัง ดูแลทุกอย่าง น้องเลยติดเหยาเหมือนพี่ชายอีกคน รักมาก เชื่อใจมาก ไว้ใจมาก
    3. อาเหยาวางแผนทำให้พี่เนี่ยธาตุไฟเข้าแทรก จุดหมายหลักคือต้องการกำจัด จุดหมายรองคืออยากเอาพี่เนี่ยมาเป็นหุ่นเชิดที่เข้มแข็งแบบเวินหนิง
    4. อาเหยากับเซวียหยางพยายามทำให้พี่เนี่ยเป็นหุ่นเชิดก่อนตาย แต่ไม่สำเร็จเลยฆ่า แต่เพราะพลังอาฆาตของพี่เนี่ยท่วมท้นมาก เลยต้องหั่นแยกชิ้นส่วนไปไว้ที่ต่างๆ

สิ่งที่อาเหยาทำกับพี่เนี่ย ผู้ซึ่งเป็นคนแรกๆ ที่ให้โอกาสจนเหยามีที่ยืนในสังคมขึ้นมาบ้างเนี่ย มันเกินคำว่าโหดร้ายและเลวร้ายไปมาก มันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่ววูบที่โดนพี่เนี่ยด่าและถีบจนขาดสติ แต่อาเหยาวางแผนมาล่วงหน้าและเล่นฉินพิษใส่พี่เนี่ยมาหลายเดือน แค่วันนั้นมันเป็นจุดที่อาเหยาตัดสินใจถอนรากถอนโคนเท่านั้นเอง

สาเหตุหลักๆที่ฆ่าพี่เนี่ย จับใจความได้จริงๆ คือเพราะพี่เนี่ยรู้ทัน ซึ่งมันอันตรายสำหรับแผนการของเหยา ซึ่งที่พี่เนี่ยด่าๆเนี่ย เพราะรักและหวังดีนะ แค่วาทะศิลป์พี่ไม่ดี เน้นพูดตรงตามประสานักรบ เพราะพอเหยาเลือกทางผิด พี่เฟลมากๆ พยายามเตือน แต่เหยาไม่ฟังและมองว่าพี่เป็นปรปักษ์ ถลำลึกเดินทางร้ายจนพี่เนี่ยตัดสินใจตัดหางปล่อยวัด พอโดนพี่ตัดก็แว้งมาทำร้ายพี่เนี่ย

มาถึงขั้นนี้ความรู้สึกของหวายซังมันควรจะยังไงล่ะ ถ้าไม่ใช่รักมากแค้นมาก น้องรักเหยานะ แต่รักพี่ชายตัวเองมากกว่า แค่วางแผนฆ่าจนสำเร็จก็แรงพอแล้ว ยังจะมาหั่นศพให้พี่ของน้องตายแบบไม่สงบ ต้องกลายเป็นวิญญาณอาฆาตอีก

สิ่งที่หวายซังต้องการ มันมีแค่
     1. อยากให้อาเหยาได้รับกรรม ควรโดนเปิดโปงความชั่วร้าย [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สิ่งที่หวายซังเห็นคือมีคนมากมายถูกทำร้ายไม่ต่างจากพี่เนี่ย แค่ต่างรูปแบบกัน แต่เหยากลับสร้างภาพ มีความเจริญในชีวิตด้วยการเหยียบศพคนอื่นขึ้นไป - นับดูว่ากี่ศพ แค่คนใกล้ตัวก็ทั้งพ่อตัวเอง ลูกตัวเอง พี่เนี่ย จินจื่อเซวียน จินจื่อซวิน เหยี่ยนหลี ไหนจะใส่ร้ายเว่ยอิงจนเจ้าตัวตัดสินใจตายอีก ไม่ได้น้อยเลย
     2. อยากให้ร่างกายพี่เนี่ยกลับมาแบบครบ ส่วน ไม่ต้องแยกแบบขาไปทาง แขนไปทาง หัวไปทาง จะได้นอนตายตาหลับเสียที
     3. อยากให้พี่เลิกกลายเป็นวิญญาณร้าย ถ้าเป็นไปได้ก็อยากล้างแค้นให้ เพราะเป็นสิ่งเดียวที่น้องจะทำเพื่อพี่ได้ในเวลานี้

แต่เพราะจินกวงเหยาฉลาด รอบคอบ และเก่งมาก หวายซังรู้ตัวว่าการที่จะทำอิ 3 ข้อข้างบนให้สำเร็จนั้นไม่ง่าย และตัวน้องเองก็ไร้ความสามารถจะทำทั้งหมด คนที่น้องคิดออกมีแค่เว่ยอิง เพราะน้องรักและศรัทธาเว่ยอิงมาก แถมรู้ด้วยว่าความผิดสารพัดที่คนด่านั้นเว่ยอิงไม่ได้ทำแต่โดนใส่ร้าย พอมาประสพกับการที่โม่เสวียนอวี๋อยากแก้แค้นคนเลยใช้โอกาสนี้ในการทำภารกิจรวมร่างพี่เนี่ยเลย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราไม่รู้ว่าจริงๆ หวายซังคุยอะไรกับคุณชายโม่ แต่คิดว่าเรื่องอยากสละชีพคงเป็นความคิดคุณชายโม่ เพราะสถานการณ์ที่เจอมันสามารถทำให้คุณชายโม่เป็นโรคซึมเศร้าได้ คือทั้งบ้าและซึมเศร้า ซึ่งถ้าคุณชายโม่นึกอยากจะตายไปให้พ้นๆ แล้วหวายซังห้ามไว้ และแนะนำอาคมสละชีพให้เพื่อช่วยให้คุณชายโม่ได้แก่แค้นด้วย มันก็มีความเป็นไปได้อยู่ คือได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย คุณชายโม่ไม่ตายฟรีๆ แต่ได้แก่แค้น และหวายซังก็ได้เว่ยอิงมาช่วยไขคดีพี่เนี่ยด้วย

ถ้าจะผิด มันคงผิดที่หวายซังเลือกที่จะไม่ห้าม แต่เสนออีกทางเลือกให้ แถมยังให้ข้อมูลและซัพพอร์ตการตายอีก

แต่ก็อีกนั่นแหละ ถ้ามองในแง่ความเป็นจริง ต่อให้ห้ามก็ไม่มีอะไรยืนยันว่าจะห้ามได้ วันดีคืนดีก็อาจจะลุกมาผูกคอตาย หรืออย่างมากก็บุกไปฆ่าคนที่แค้น ซึ่งสภาพแบบคุณชายโม่คือต่อให้ทำแบบนั้นก็ตายอยู่ดี เลยเป็นโจทย์ว่าตายยังไงถึงมีประโยชน์และได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ซึ่งนั่นเลยกลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้หวายซังในการมีช่องทางจัดการเรื่องพี่เนี่ยด้วยมากกว่า

เราไม่ได้มองว่าน้องเลวบริสุทธิ์นะ แค่สถานการณ์บังคับให้น้องต้องเป็นแบบนั้น น้องใช้โอกาสและจังหวะในการใส่ Hint เข้าไป น้องให้เว่ยอิงช่วยสืบ ระหว่างทางก็คอยช่วยนำทางและป้อนข้อมูลให้ในส่วนที่น้องมีทีละนิด เพราะบางเรื่องก็ไม่แน่ว่าอาจจะไม่รู้มาก่อนก็ได้ เพราะถ้าอย่างนิยายอ่ะตอนแรกน้องมีแค่แขน (อาจจะรู้ว่ามีขาด้วย แต่ให้วิญญาณดาบช่วยสะกดไว้ เพราะถ้าเอาแขนขาพี่มาไว้ด้วยกันน้องคุมไม่ไหวแน่) ส่วนชิ้นส่วนอื่นอย่างตัวและหัว อาจจะรู้ไปพร้อมๆ กับเว่ยอิงหลานจ้าน คือรู้แหละว่าเหยาเก็บ แต่ไม่รู้ว่าเก็บที่ไหน อาศัยสองคนนี้ช่วยหาส่วนที่น้องยังไม่เจอด้วย

จุดประสงค์น้องไม่ได้อลังการเลย น้องแค่อยากทำเพื่อพี่ชายที่น้องรักที่สุดเท่านั้นเอง

ส่วนเซียนตูอะไรนั่น น้องไม่อยากได้นะ จากคำพูดคือ ‘อะไรที่ข้าไม่ควรทำ ข้าก็ทำมันไม่ได้’ มันไม่ใช่ว่าพูดไปงั้นๆ แต่หวายซังรู้ตัวดีว่าตำแหน่งนี้ไม่เหมาะกับตัวเองเลยไม่คิดจะสนใจ เพราะต่อให้ฝืนไปก็ทำไม่ได้อยู่ดี คือเอาจริงๆ อิตำแหน่งประมุขนี่ถ้าปลุกพี่มารับคืนไปได้ก็คงทำอ่ะ น้องไม่ได้อยากเป็นเลย