เครียดหลายๆเรื่อง ครอบครัว เพื่อน ตัวเอง

(ถ้าอยากข้ามอันยาวๆไปอ่านตั้งแต่อันที่เป็นข้อลงมานะคะ)

สวัสดีค่ะ เราอายุ13ปี พึ่งย้ายมาอยู่กับพ่อแม่ได้5ปีกว่าค่ะ แต่ก่อนอยู่กับยาย พอย้ายมาอยู่กับพ่อแม่เค้าก็ให้เราเข้ารร.2ภาษาตอนป.3ซึ่งเราเรียนไม่เก่งเลย ช่วงนั้นไม่รู้จักคำว่าเครียดเลย แล้ววันนึงครูประจำชั้นก็มาว่าเราว่าตัวแค่นี้หัดรู้จักเครียดแล้วหรอ พูดเหมือนเหยียดๆนิดนึง ประกอบด้วยเราเรียนไม่เก่ง งานก็ไม่ชอบทำ ตอนนั้นนั่งรถตู้ของรร. ไปบอกเค้าว่าไม่อยากไปเรียน พ่อกับแม่ก็รู้ เราไม่ไปเรียนหลายรอบเลย เราชอบบ่นว่าปวดหัว จนพ่อกับแม่พาไปหาหมอ ไปเอกซเรย์ ไปตรวจสายตา หมอเค้าก็บอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไร ตรงๆคือเราโกหก เราไม่อยากไปเรียน แต่หลังจากนั้นแม่ก็หาที่เรียนพิเศษให้ จนเรียนดีขึ้น ไม่เครียดอะไรแล้วชีวิตโอเคทุกอย่าง จนขึ้นม.1เราสอบติดรร.รัฐ ครอบครัวเราไม่ได้รวย แม่บอกว่าเรียนรร.ใหม่ดีกว่าค่าเทอมถูกกว่าตั้งหลายเท่า เราก็เรียน ตอนนั้นเรารู้สึกว่าแม่แปลกๆไป ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ปกติเราเล่นโทรศัพท์แม่ประจำ ก็เข้าไปเปิดไลน์ เจอแชทคนนึงเป็นผู้ชาย มีลูกแล้ว อยู่บริษัทเดียวกับแม่ เค้าคุยเหมือนจีบกัน คนนั้นบอกรักแม่ แต่แม่ไม่บอกกลับ ตอนนั้นก็แอบสบายใจขึ้นนิดนึง พ่อยังไม่รู้นะ เราก็ดูมาเรื่อยๆเชื่อมไลน์แม่กับไอแพดเรา จนไม่อยากดูแล้ว ก็หยุดไปซักพัก พอกลับมาอ่านอีกรอบ แม่ไปบอกรักคนนั้นแล้ว แต่ตอนนั้นเรายังไม่กล้าถาม จนวันปีใหม่เรากลับบ้านยาย แม่จะไปเที่ยวกับเพื่อน พึ่งบอกก่อนวันไปหนึ่งวัน เราไม่จู้จี้จุกจิกเท่าไหร่เลยไม่ถามว่าไปกับใคร แต่จริงๆเรารู้ว่าแม่ไปกับคนนั้น จองโรงแรมเรียบร้อยแต่ลูกเค้าไปด้วย ลูกคนนั่นเป็นผู้หญิง วันนั้นพ่อโทรมาถามเราปกติ ถามว่าแม่ไปไหน เราบอกว่าแม่ไปเที่ยวค้างคืน พ่อถามว่ารู้นานยัง เราบอกรู้เมื่อวาน พ่อก็สงสัยแม่อยู่  พอถึงวันที่เรากลับบ้าน คนนั้นมารับเรากับแม่ที่หน้าบ้าน คืองงมาก แม่ไม่บอกเลย ยายก็คิดว่าเป็นเพื่อนแม่จริงๆ เราจะบอกยายแล้ว เกริ่นนิดเดียวยายก็ขำเราเลยไม่เล่าต่อ ตอนนั้นก็นั่งเครื่องกลับ มีเรา แม่ คนนั้นแล้วก็ลูกเค้า เราเงียบตลอดทางเลย  พ่อก็เริ่มสงสัยขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงเราถามแม่ตรงๆว่าคนนั้นคือใคร แม่ก็ยังตอบว่าเพื่อน คุยกันนานมากเรากับแม่ แล้วเราก็ถามต่อว่าแล้วทำไมไม่ค่อยคุยกับพ่อ แม่บอกประมาณว่ามีปัญหาเรื่องเงิน แต่ก็จริง พ่อกับแม่เรามีหนี้  เราไม่รู้จะทำยังไง ทั้งที่เราก็บอกแม่ไปแล้วว่าเรารู้เรื่องนั้น แม่ก็ยังปฏิเศษ พอเวลาผ่านไปเราขึ้นม.2 พ่อกับแม่ไม่คุยกันเลย มีแต่พ่อชวนคุย แล้ววันนั้นก็แกล้งหลับ พ่อถามแม่ตรงๆว่าเป็นอะไร เราอึดอัดมากๆ เราลอกตรงๆว่ารำคาณ จะพูดก็ไม่พูด จนพ่อถามซ้ำหลายรอบ แม่บอกเป็นเพื่อนกัน? เราที่แกล้งหลับอยู่ถึงกับงง แล้วพอก็ชี้มาทางเรา แล้วถามแม่ว่าแล้วนี้คือใคร? ฮือ วันนั้นเราร้องไห้ จากที่ร้องไห้บ่อยแล้ว รอบนี้บ่อยกว่าเดิมอีก            

อาการของเราในช่วงปิดเทอมที่สังเกตคือ
1.เรานอนดึกมาก
2.รู้สึกหิวมาก แต่กินน้อย กินข้าวตอนบ่ายๆเลย
3.ช่วงนี้ลืม ลืมบ่อย ลืมง่ายมากๆ
4.โกรธคนอยากฆ่าคน อยากฆ่าตัวตายเวลาเครียดหรือโกรธ

ส่วนตัวแล้วตั้งแต่ม.1 เราโกรธง่าย โมโหง่าย แต่ก่อนแสดงออก เดี๋ยวนี้ไม่ เราไม่รู้ว่าตนเองเป็นอะไร เวลาพ่อกับแม่ใช้ให้ทำอะไร เราไม่ค่อยอยากทำเลย โมโห เถียง แต่ไม่รุนแรงขนาดนั้น  เราโกรธง่ายมากๆ เรื่องนิดเดียวก็โกรธ เวลาเราโกรธเราอยากฆ่าคนนั้นไปเลย ใครก็ไม่เว้น แต่เราเป็นแค่แปปเดียวก็หาย โกรธอยู่แต่ไม่อยากฆ่า

ที่ห้องเรามีเพื่อนอยู่คนนึง เพื่อนมาสนิทกัน เมื่ออาทิตย์ก่อน ที่มันเข้ารพ.เพื่อนมันกินยาพาราเข้าไป หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวัน เราเคยคิดอยากกิน แต่ทรมาณ เราเคยกรีดแขนตัวเอง แล้วพ่อเห็น เราเลยไม่กรีดแล้ว ไม่ใช้คัตเตอร์นะเราใช้กระจก พอเจ็บแล้วเราหายเครียด เราเคยโกรธจนทำไม้แขวนหัก ที่โกยขยะแตก 55 เราอยากฆ่าตัวตาย มันดูสิ้นคิด แต่เราคิดหลายเรื่องมาก ว่าตายไปจะตกนรกมั้ย จะเจ็บ จะทรมาณมั้ย แต่เวลาเราโกรธเราไม่ยั้งมือนะ ถ้าใครว่าหรือทำอะไรให้ไม่พอใจ แต่ต้องอยู่กัน2คน ถึงจะแสดงความโกรธที่เราเป็นจริงๆ ไม่เสแสร้ง เราไม่ชอบให้คนมาว่า ที่ห้องมีคนไม่ชอบเรา เราไปรู้มา เราก็ไม่ชอบมัน แต่ก็ต้องคุยๆไว้  เพื่อนนั้นมันเรียนไม่ค่อยเก่ง มันชวนเราตายทุกวัน เราบอกเราไม่อยากตาย แต่อยากนอนรพ. แต่เราก็คิดว่าถ้าออกจากรพ.ต้องงานเยอะแน่ๆ บางทีเราก็บอกว่าอย่กตายกับมัน เวลามีเรื่องให้คิด มันบอกเรามีเรื่องให้คิดด้วยหรอ เกรดก็ดี เรียนก็โอเค มีเรื่องให้คิดด้วยหรอ เราแบบบอกไม่ถูก เหมือนมันเป็นหลายๆช่วงเวลามาผสมรวมกัน มันแย่

ตอนนี้เรายังไม่กล้าทำอะไรใคร เรากลัวว่าซักวันนึง ไม่เราตาย ก็มีคนเจ็บ เราคิดมาก กลัวว่ามันจะเป็นเยอะกว่านี้ เราควรทำไงดี

เราเป็นบ้ามั้ย โรคจิต ซึมเศร้า ไบโพลาร์ หรือว่าอะไร หรือว่าเป็นเหมือนคนธรรมดากัน? ขอโทษที่เขียนยาวขนาดนี้ เราไม่กล้าไปหาหมอ เพื่อนเราคนนั้นแม่มันนัดให้ไปคุยกับหมอแล้ว มันก็ชวนเราไปหาหมอด้วย เราไม่ชอบบอกหรือชอบคุยกับใครตรง แต่ถึงเค้าถามเราก็ไม่บอกหรอก
ขอบคุณที่รับฟังเรา🙏🏻
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่