เราทำงานในสถานที่ราชการแห่งหนึ่ง มีคนทำงานลักษณะเดียวกัน 7 คน
คนแรก ลาป่วยบ่อย เกือบทุกอาทิตย์ เฉลี่ย 4-6 ครั้งต่อเดือน
คนที่สอง ชอบลาไปประชุม ไปเป็นวิทยากรบ่อยๆ เฉลี่ย 1-2เดือนครั้ง ครั้งล่ะ3-5วัน (ซึ่งเสนอตัวไปเอง ไม่ได้เป็นคำสั่งจากหน่วยเหนือ)
คนที่สาม เป็นคนทำงานช้ามาก คนอื่นให้บริการไปแล้ว 50-60คน ตัวเองยังได้ไม่ถึง20คน
คนที่สี่ ไม่รับงานเอกสารนอกจากเหนืองานปกติเลย
คนที่ห้า เพื่อนเราเอง คนนี้ทำงานดี ขยัน
คนที่หก เป็นหัวหน้า ที่ทำงานเอกสารไปวันๆ ลูกน้องหายไปคนสองคนก็ไม่สนใจไม่เดือนร้อน เพราะมีเรากับเพื่อน และคนที่สามยังทำงานให้บริการได้อยู่
คนที่เจ็ด คือเรา ไม่ได้อวยตัวเองนะ แต่เราทำงานมากสุด ลาน้อยสุดจริงๆ อยากลาออก แต่หางานใหม่ที่สะดวกใกล้บ้าน ไม่ได้จริงๆ
เคยคุยกับหัวหน้า หัวหน้าพูดว่า จะให้ทำยังไง มันเป็นสิทธิของเค้า เคยพูดบอกไปแล้ว ก็ไม่ดีขึ้น เราเป็นราชการ จะไปไล่ออก ตัดเงินเดือนเหมือนเอกชนก็ไม่ได้ จะไปฟ้องหน่วยเหนือก็ไม่ได้เพราะไม่ได้ทำผิดวินัย
เราคงต้องไปทางธรรมละ ตอนนี้เครียดจะเป็นซึมเศร้าละ
เราจะใช้ธรรมะใด เพื่อให้ทำงานร่วมกับคนที่ชอบอู้เอารัดเอาเปรียบ ได้อย่างมีความสุขบ้าง
คนแรก ลาป่วยบ่อย เกือบทุกอาทิตย์ เฉลี่ย 4-6 ครั้งต่อเดือน
คนที่สอง ชอบลาไปประชุม ไปเป็นวิทยากรบ่อยๆ เฉลี่ย 1-2เดือนครั้ง ครั้งล่ะ3-5วัน (ซึ่งเสนอตัวไปเอง ไม่ได้เป็นคำสั่งจากหน่วยเหนือ)
คนที่สาม เป็นคนทำงานช้ามาก คนอื่นให้บริการไปแล้ว 50-60คน ตัวเองยังได้ไม่ถึง20คน
คนที่สี่ ไม่รับงานเอกสารนอกจากเหนืองานปกติเลย
คนที่ห้า เพื่อนเราเอง คนนี้ทำงานดี ขยัน
คนที่หก เป็นหัวหน้า ที่ทำงานเอกสารไปวันๆ ลูกน้องหายไปคนสองคนก็ไม่สนใจไม่เดือนร้อน เพราะมีเรากับเพื่อน และคนที่สามยังทำงานให้บริการได้อยู่
คนที่เจ็ด คือเรา ไม่ได้อวยตัวเองนะ แต่เราทำงานมากสุด ลาน้อยสุดจริงๆ อยากลาออก แต่หางานใหม่ที่สะดวกใกล้บ้าน ไม่ได้จริงๆ
เคยคุยกับหัวหน้า หัวหน้าพูดว่า จะให้ทำยังไง มันเป็นสิทธิของเค้า เคยพูดบอกไปแล้ว ก็ไม่ดีขึ้น เราเป็นราชการ จะไปไล่ออก ตัดเงินเดือนเหมือนเอกชนก็ไม่ได้ จะไปฟ้องหน่วยเหนือก็ไม่ได้เพราะไม่ได้ทำผิดวินัย
เราคงต้องไปทางธรรมละ ตอนนี้เครียดจะเป็นซึมเศร้าละ