ทำไมหลายคนถึงชอบน้อยใจตัวเองในเรื่องหน้าตาจังครับ ถ้าแบบนั้นสู้คิดว่าตัวเองก็มีดีเหมือนกันจะไม่ดีกว่าเหรอครับ?

ผมเห็นหลายคนน้อยใจเรื่องหน้าตาตัวเองตลอดประเภทแบบ ทำไมเขาสวย เราไม่สวย เขามีคนมารุมล้อมชอบเยอะ แต่เราไม่มี เขาหล่อสวยมีดีดรี แต่ทำไมเราไม่มีรางวัลแบบนั้นบ้าง   ผมมองว่าการคิดแบบนี้คือการลดคุณค่าตัวเองทำให้ตัวเองหมดความสุขโดยสิ้นเชิง ผมมองว่าแบบนี้ไม่ใช่การเปรียบเทียบ ถ้าการเปรียบเทียบคือ การหาจุดแข็งจุดอ่อนของคนอื่นและตัวเองแล้วทำตัวเองให้ดีขึ้นไม่ใช่เปรียบเทียบแล้วโอดครวญ  แบบนี้ไม่เรียกว่าเปรียบเทียบเขาเรียกว่า กดตัวเองให้ดูต่ำลง ถ้าจะคิดแบบนี้สู้คิดแบบว่า "ถึงเอ็งจะแน่ข้าก็หนึ่ง" จะไม่ดีกว่าเหรอครับมีความสุขกว่ากันแบบเห็นได้ชัดเลย   ขนาดผมยังคิดเลยว่าถ้าเขาเป็นเป๊บ ผมก็เป็นคอนเต้เลย คิดแบบนี้มีความสุขกว่าอย่างเห็นได้ชัด เราต้องหาสิ่งที่ตัวเองมีแต่คนอื่นไม่มี   แต่ผมเองก็ไม่ไปอวดใส่เขาหรอกนะครับต้องยอมรับว่าเขาเก่งจริง  ส่วนผมแค่มุ่งมั่นทำงานและพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อยๆ อันนี้แค่ความคิดในใจผมเท่านั้นเอง 
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
(คหสต) สำหรับผมคิดง่ายๆ ทำทานมาน้อย ก็ทรัพย์น้อย รักษาศีลมาน้อย ก็ไม่หล่อ เจริญภาวนามาน้อย ก็ไม่ฉลาด เราก็อนุโมทนากับคนที่หล่อ สวย รวย ฉลาด แล้วก็มา ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาให้เต็มที่ของเรา สุดท้ายเราก็เป็นเหมือนเขาได้ ไม่ต้องมานั่งน้อยใจให้เสียเวลาเปล่าๆ ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่