สวัสดีค่าาาสมาชิกพันทิปทุกคน เจอกันอีกแล้วนะคะ
วันนี้จขกทจะมาเล่ามุมมองความรักต่อจากเรื่องดอกไม้กับผีเสื้อนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อันนี้คือลิ้งกระทู้เรื่อง ดอกไม้กับผีเสื้อนะคะ http://ppantip.com/topic/34247411
มาเริ่มกันเลยนะค่าาา
หลังจากที่คุณดอกไม้ได้พบกับคุณผีเสื้อ คุณดอกไม้ก็มีความสุขมากโลกทั้งใบช่างดูสดใสไปหมด คุณดอกไม้ใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข
แต่แล้ววันหนึ่ง... คุณผีเสื้อก็พาเพื่อนๆของเขามาแนะนำให้คุณดอกไม้ร็จัก
คุณผีเสื้อ: "คุณดอกไม้ นี่เพื่อนๆฉันเองนะ นี่คุณผีเสื้อใกล้รุ่ง คุณผีเสื้อหนอนใบรัก และคุณผีเสื้อจิ๋วลายเสื้อจ้า"
คุณผีเสื้อทั้ง3 : "สวัสดีจ้า คุณดอกไม้"
คุณดอกไม้ : "สวัสดีทุกจ้า ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
คุณผีเสื้อใกล้รุ่ง : "เช่นกันนะ คุณดอกไม้เห็นดอกไม้ดอกนั้นไหม นั้นคือคุณดอกกุหลาบ ดอกไม้ของฉันเอง"
คุณผีเสื้อหนอนใบรัก : "ส่วนข้างคุณดอกกุหลาบคือคุณดอกมะลิ ดอกไม้ของฉันนะ"
คุณผีเสื้อจิ๋วลายเสื้อ : "ดอกไม้ของฉันคือคุณดอกลิลลี่นะ"
หลังจากที่คุณผีเสื้อและเพื่อนๆของเขาแนะนำตัวทำความรู้จักคุณๆดอกไม้ทั้งหลายกันเสร็จ คุณผีเสื้อทั้ง3ก็แยกย้ายกันกลับไปหาคุณดอกไม้ของตัวเอง
และตอนนั้นคุณดอกไม้ก็เกิดความรู้สึกน้อยใจตัวเอง เมื่อคุณดอกไม้มองดูคุณดอกกุหลาบ คุณดอกมะลิ และคุณดอกลิลลี่
คุณดอกไม้ก็คิดว่า 'คุณดอกไม้ของเพื่อนๆคุณผีเสื้อนี่สวยจังเลยนะ คุณดอกกุหลาบก็สวยสง่า คุณดอกมะลิก็สวยอ่อนหวาน ส่วนคุณดอกลิลลี่ก็ดูน่ารักน่าทะนุถนอม แต่ดูฉันสิ ฉันสวยสู้พวกเขาไม่ได้เลย คุณผีเสื้อจะอายเพื่อนๆเขาไม่นะที่มีฉันเป็นดอกไม้ของเขา'
ยิ่งคิดคุณดอกไม้ก็ยิ่งน้อยใจตัวเองว่าตัวเองสวยสู้ดอกไม้ดอกอื่นไม่ได้ แต่คุณดอกไม้ก็ไม่กล้าที่จะบอกคุณผีเสื้อ
เวลาที่อยู่ด้วยกันคุณดอกไม้จึงต้องเก็บความน้อยใจนั้นไว้ภายใต้รอยยิ้มอันสดใส
แต่อย่างไรก็ตาม คุณดอกไม้ก็ไม่สามารถปิดความรู้สึกนั้นกับคุณผีเสื้อได้
คุณผีเสื้อ : "คุณดอกไม้เป็นอะไรรึเปล่า คุณดอกไม้ปิดบังอะไรฉันไว้รึเปล่า"
คุณดอกไม้ : ไม่ได้เป็นไรจ้า คุณผีเสื้อคิกมากไปรึเปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ"
คุณผีเสื้อ : "ฉันอยู่กับเธอมาตั้งนาน ทำไมฉันจะดูไม่ออกว่าเธอกำลังไม่สบายใจ เราเคยสัญญากันไว้ไม่ใช่เหรอว่ามีอะไรเราจะพูดกัน ไหนบอกมาซิว่าเป็นอะไร คิดอะไรในใจอยู่ใช่ไหม"
คุณดอกไม้ : "โอเค ยอมแล้ว บอกก็ได้ ก็ฉันรู้สึกน้อยใจตัวเอง ฉันเป็นดอกไม้ที่ไม่สวยเลย ฉันสวยสู้คุณดอกไม้ของเพื่อนๆเธอไม่ได้เลย ฉันกลัวเธออายเพื่อนๆที่มีดอกไม้อย่างฉันเป็นดอกไม้ของเธอ..."
คุณผีเสื้อ : "ฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะคุณดอกไม้ ฉันไม่เคยอายใครเลยที่มีเธอเป็นดอกไม้ของฉัน แล้วฉันก็ไม่สนใจด้วยว่าใครเขาจะคิดยังไง เพราะ
ยังไงเธอก็คือดอกไม้ของฉันนะ อีกอย่างใครบอกว่าเธอไม่สวยในสายตาของฉันเธอสวยที่สุดเลยนะ แล้วเธอทั้งน่ารัก ใจดี เข้าใจฉัน และที่สำคัญ เธอมีน้ำหวานที่อร่อยที่สุดเลยล่ะ"
คุณดอกไม้ : "จริงเหรอ เธอคิดแบบนั้นจริงๆเหรอ"
คุณผีเสื้อ : "จริงสิ ฉันจะโกหกเธอทำไม
ยังไงเธอก็เป็นดอกไม้ของฉันนะ เลิกคิกมากได้แล้ว เข้าใจไหม"
คุณดอกไม้ : "เข้าใจแล้วจ้า ขอบคุณที่เธอเลือกฉันให้เป็นดอกไม้ของเธอ"
คุณผีเสื้อ : "ฉันก็ขอบคุณเหมือนกันที่เธอเลือกฉันให้เป็นผีเสื้อของเธอ : )"
สรุป อย่างแรกคือทุกๆคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นคุณค่าเหล่านั้นไหม ความสวยความหล่อมันไม่ได้วัดกันที่หน้าตา มันวัดกันที่จิตใจของคนเราต่างหาก ทุกวันนี้คนเรามักจะตัดสินคนที่หน้าตา แต่หารู้ไหมว่านั้นมันเป็นแค่เพียงเปลือกนอก มันยังมีอะไรอีกมากมายที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้าตาเหล่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าได้น้อยใจเรื่องหน้าตาของตัวเอง อย่าคิดว่าเพราะฉันไม่สวยฉันไม่หล่อเลยไม่มีใครมารักฉัน คนที่รักจริงย่องมองข้างเรื่องของหน้าตาอยู่แล้ว เพราะเขามองกันที่จิตใจของคนเราต่างหากละ คนเราเมื่อเป็นคนรักกัน เรื่องของหน้าตามันไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไรเลย มันอยู่ที่ว่าเราจะเข้าใจกันมากแค่ไหน เราจะดูแลกันได้ขนาดไหน ดังนั้นแล้วใครที่กำลังน้อยใจว่าตัวเองสวยหรือหล่อสู้แฟนของเพื่อนแฟนไม่ได้หรือกำลังคิดว่าเขาจะอายไหมนะที่มีเราเป็นแฟน ไม่ต้องน้อยใจแล้วนะคะ ในเมื่อเขาเลือกคุณเป็นนแฟนแล้ว ยังไงคุณก็คือแฟนก็คือคนที่เขารักนะคะ เพราะฉะนั้นเลิกคิดมากกันได้แล้วนะคะ^^
และขอเป็นกำลังใจให้คนโสดทุกคนพบกับคุณผีเสื้อกันเร็วๆนะคะ แล้วก็ขอให้คุณผีเสื้อกับคุณดอกไม้ทุกๆคู่ดูแลความรักกันนานๆนะคะ
ปล. ถ้าหากจขกทตีความได้ผิดพลาดหรืออ่านแล้วงงๆก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
โดย: ท่านชายกับนางฟ้า
。・゜・ยังไงเธอก็คือดอกไม้ของฉันนะ・゜・。
วันนี้จขกทจะมาเล่ามุมมองความรักต่อจากเรื่องดอกไม้กับผีเสื้อนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
มาเริ่มกันเลยนะค่าาา
หลังจากที่คุณดอกไม้ได้พบกับคุณผีเสื้อ คุณดอกไม้ก็มีความสุขมากโลกทั้งใบช่างดูสดใสไปหมด คุณดอกไม้ใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข
แต่แล้ววันหนึ่ง... คุณผีเสื้อก็พาเพื่อนๆของเขามาแนะนำให้คุณดอกไม้ร็จัก
คุณผีเสื้อ: "คุณดอกไม้ นี่เพื่อนๆฉันเองนะ นี่คุณผีเสื้อใกล้รุ่ง คุณผีเสื้อหนอนใบรัก และคุณผีเสื้อจิ๋วลายเสื้อจ้า"
คุณผีเสื้อทั้ง3 : "สวัสดีจ้า คุณดอกไม้"
คุณดอกไม้ : "สวัสดีทุกจ้า ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
คุณผีเสื้อใกล้รุ่ง : "เช่นกันนะ คุณดอกไม้เห็นดอกไม้ดอกนั้นไหม นั้นคือคุณดอกกุหลาบ ดอกไม้ของฉันเอง"
คุณผีเสื้อหนอนใบรัก : "ส่วนข้างคุณดอกกุหลาบคือคุณดอกมะลิ ดอกไม้ของฉันนะ"
คุณผีเสื้อจิ๋วลายเสื้อ : "ดอกไม้ของฉันคือคุณดอกลิลลี่นะ"
หลังจากที่คุณผีเสื้อและเพื่อนๆของเขาแนะนำตัวทำความรู้จักคุณๆดอกไม้ทั้งหลายกันเสร็จ คุณผีเสื้อทั้ง3ก็แยกย้ายกันกลับไปหาคุณดอกไม้ของตัวเอง
และตอนนั้นคุณดอกไม้ก็เกิดความรู้สึกน้อยใจตัวเอง เมื่อคุณดอกไม้มองดูคุณดอกกุหลาบ คุณดอกมะลิ และคุณดอกลิลลี่
คุณดอกไม้ก็คิดว่า 'คุณดอกไม้ของเพื่อนๆคุณผีเสื้อนี่สวยจังเลยนะ คุณดอกกุหลาบก็สวยสง่า คุณดอกมะลิก็สวยอ่อนหวาน ส่วนคุณดอกลิลลี่ก็ดูน่ารักน่าทะนุถนอม แต่ดูฉันสิ ฉันสวยสู้พวกเขาไม่ได้เลย คุณผีเสื้อจะอายเพื่อนๆเขาไม่นะที่มีฉันเป็นดอกไม้ของเขา'
ยิ่งคิดคุณดอกไม้ก็ยิ่งน้อยใจตัวเองว่าตัวเองสวยสู้ดอกไม้ดอกอื่นไม่ได้ แต่คุณดอกไม้ก็ไม่กล้าที่จะบอกคุณผีเสื้อ
เวลาที่อยู่ด้วยกันคุณดอกไม้จึงต้องเก็บความน้อยใจนั้นไว้ภายใต้รอยยิ้มอันสดใส
แต่อย่างไรก็ตาม คุณดอกไม้ก็ไม่สามารถปิดความรู้สึกนั้นกับคุณผีเสื้อได้
คุณผีเสื้อ : "คุณดอกไม้เป็นอะไรรึเปล่า คุณดอกไม้ปิดบังอะไรฉันไว้รึเปล่า"
คุณดอกไม้ : ไม่ได้เป็นไรจ้า คุณผีเสื้อคิกมากไปรึเปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ"
คุณผีเสื้อ : "ฉันอยู่กับเธอมาตั้งนาน ทำไมฉันจะดูไม่ออกว่าเธอกำลังไม่สบายใจ เราเคยสัญญากันไว้ไม่ใช่เหรอว่ามีอะไรเราจะพูดกัน ไหนบอกมาซิว่าเป็นอะไร คิดอะไรในใจอยู่ใช่ไหม"
คุณดอกไม้ : "โอเค ยอมแล้ว บอกก็ได้ ก็ฉันรู้สึกน้อยใจตัวเอง ฉันเป็นดอกไม้ที่ไม่สวยเลย ฉันสวยสู้คุณดอกไม้ของเพื่อนๆเธอไม่ได้เลย ฉันกลัวเธออายเพื่อนๆที่มีดอกไม้อย่างฉันเป็นดอกไม้ของเธอ..."
คุณผีเสื้อ : "ฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะคุณดอกไม้ ฉันไม่เคยอายใครเลยที่มีเธอเป็นดอกไม้ของฉัน แล้วฉันก็ไม่สนใจด้วยว่าใครเขาจะคิดยังไง เพราะยังไงเธอก็คือดอกไม้ของฉันนะ อีกอย่างใครบอกว่าเธอไม่สวยในสายตาของฉันเธอสวยที่สุดเลยนะ แล้วเธอทั้งน่ารัก ใจดี เข้าใจฉัน และที่สำคัญ เธอมีน้ำหวานที่อร่อยที่สุดเลยล่ะ"
คุณดอกไม้ : "จริงเหรอ เธอคิดแบบนั้นจริงๆเหรอ"
คุณผีเสื้อ : "จริงสิ ฉันจะโกหกเธอทำไม ยังไงเธอก็เป็นดอกไม้ของฉันนะ เลิกคิกมากได้แล้ว เข้าใจไหม"
คุณดอกไม้ : "เข้าใจแล้วจ้า ขอบคุณที่เธอเลือกฉันให้เป็นดอกไม้ของเธอ"
คุณผีเสื้อ : "ฉันก็ขอบคุณเหมือนกันที่เธอเลือกฉันให้เป็นผีเสื้อของเธอ : )"
สรุป อย่างแรกคือทุกๆคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นคุณค่าเหล่านั้นไหม ความสวยความหล่อมันไม่ได้วัดกันที่หน้าตา มันวัดกันที่จิตใจของคนเราต่างหาก ทุกวันนี้คนเรามักจะตัดสินคนที่หน้าตา แต่หารู้ไหมว่านั้นมันเป็นแค่เพียงเปลือกนอก มันยังมีอะไรอีกมากมายที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้าตาเหล่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าได้น้อยใจเรื่องหน้าตาของตัวเอง อย่าคิดว่าเพราะฉันไม่สวยฉันไม่หล่อเลยไม่มีใครมารักฉัน คนที่รักจริงย่องมองข้างเรื่องของหน้าตาอยู่แล้ว เพราะเขามองกันที่จิตใจของคนเราต่างหากละ คนเราเมื่อเป็นคนรักกัน เรื่องของหน้าตามันไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไรเลย มันอยู่ที่ว่าเราจะเข้าใจกันมากแค่ไหน เราจะดูแลกันได้ขนาดไหน ดังนั้นแล้วใครที่กำลังน้อยใจว่าตัวเองสวยหรือหล่อสู้แฟนของเพื่อนแฟนไม่ได้หรือกำลังคิดว่าเขาจะอายไหมนะที่มีเราเป็นแฟน ไม่ต้องน้อยใจแล้วนะคะ ในเมื่อเขาเลือกคุณเป็นนแฟนแล้ว ยังไงคุณก็คือแฟนก็คือคนที่เขารักนะคะ เพราะฉะนั้นเลิกคิดมากกันได้แล้วนะคะ^^
และขอเป็นกำลังใจให้คนโสดทุกคนพบกับคุณผีเสื้อกันเร็วๆนะคะ แล้วก็ขอให้คุณผีเสื้อกับคุณดอกไม้ทุกๆคู่ดูแลความรักกันนานๆนะคะ
ปล. ถ้าหากจขกทตีความได้ผิดพลาดหรืออ่านแล้วงงๆก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
โดย: ท่านชายกับนางฟ้า