ชอบละครเรื่องนี้ค่ะ  ชอบทุกตัวละครเลย เดี่ยวเกลียดเดี่ยวสงสารทุกตัวละคร ตัวละครมีที่มาที่ไปจากปมการเลี้ยงดูของแต่ครอบครัว ที่สะท้อนเห็นพฤติกรรมในตอนโต ของเด็กแต่ละคนในเรื่อง  ละครเรื่องนี้เล่นเกี่ยวกับ "จิตใต้สำนึก" ของมนุษย์

จิตใต้สำนึก"ตัวกำหนดพฤติกรรมของมนุษย์ที่แสดงออก อารมณ์ ความหวังและความต้องการ เป็นตัวกำหนดนิสัยและการกระทำอารมณ์. ตัวละครหลายๆตัว อารมณ์เดียวดิ่งไปดิ่งมา เหมือนมีร่างดี ร่างร้ายอยู่ในตัวเอง ว่าฉันจะทำ ไม่ทำ แล้วจิตใต้สำนึกเป็นตัวกำหนดว่าจะทำหรือไม่ทำระหว่างความต้องการของตัวเองหรือความถูกต้อง จะแสดงออกมาอย่างไรผ่านประสบการณ์ในอดีตที่เคยเจอมา หรือเกี่ยวกับการพฤติกรรมการเลี้ยงดูของครอบครัวด้วย
"จิตใต้สำนึก"เป็นส่วนที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรม เป็นสิ่งที่อยู่ในความรู้สึกความคิดลึกๆ แต่เราไม่ได้แสดงออกมา (เป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็น) 
///ต่างจาก///
"จิตสำนึก"  ที่แสดงออกด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี (เป็นสิ่งที่เรามองเห็น)

เรื่องนี้ มีกิเลสครบทุกตัวเลย รัก โลภ โกรธ หลง 
รวมไปถึง จิตวิทยามนุษย์ บาปบุญคุณโทษ เวรกรรมมีอยู่จริง การเห็นได้เห็นคุณค่าของคนที่รักมากกว่าเงินทอง
หรือแม้แต่เรื่องจิตสำนึกต่อสิ่งแวดล้อม ต่อสังคมเรื่องการเก็บขยะ ธรรมชาติ ก็มีสอดแทรกให้เห็นใน
ละคร

รวมๆแล้วเราชอบเรื่องนี้ค่ะสนุกดีได้เห็นด้านดีและด้านมืดในจิตใจมนุษย์ เหมือนดูรูปแบบสังคมจำลองที่มีผู้คนหลายๆ หลายประเภทผ่านละคร บางทีก็รู้สึกจิตใจมนุษย์นี้น่ากลัวเนอะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ตลอดเวลา คนที่เราเห็นว่าดีอาจไม่ดีอย่างแท้จริง คนที่เราเห็นว่าไม่ดีอาจจะดีก็ได้ จิตใจมนุษย์ยากแท้
หยั่งถึงจริงๆ

     (ทุกคนตัวละครให้แง่คิดในการใช้ชีวิตดีค่ะ)