คิดอยู่นานมากว่าจะเขียนดีไหม เพราะมันไม่ได้แปลกอะไร เราไม่ใช่คนสวยหน้าแบบบ้านๆเลย แต่เราปฏิเสธคนไปหลายคนมากค่ะ ก็เลยอยากรู้ 
 
ประสบการณ์ที่ผ่านมา
1.เราเคยไปชอบรุ้นพี่เลยทักไปคุย ก็คิดนะว่าเขาคงไม่มีทางสนเราหรอก แต่เกมส์พลิกค่ะ เขากลับลองคุยกับเราจนเวลาผ่านไปสักพัก เขาขอคบกับเรา แต่เราก็ปฏิเสธไป ทั้งที่เราก็ชอบเขานะ  เขาก็นิ่งไปเลย แล้วก็ค่อยถอยออกไป 
2.จะมีผู้ชายที่นิสัยดีๆ แบบดีกว่านี้ก็พระแล้วอ่ะ เขามาหาเราตลอดๆ มาคุย มาดูแล เอาใจใส่ แบบชวนกินข้าวดูหนัง บลาๆๆ ทั้งที่ดีแบบนี้ สุดท้ายเราก็ปฏิเสธเขาไปอีกแล้วค่ะ 
3.เราชอบตั้งกฏให้ตัวเอง ว่าต้องแบบนี้ประมาณนี้ เวลามีคนถาม และจะโดนว่ากลับ ถ้าเรื่องมากก็อยู่คนเดียวไปเถอะ
4.เราชอบคนที่เขาไม่ชอบเราค่ะ ชอบคนประเภทนี้มาก ไม่สนเราก็ช่าง แค่ชอบห่างๆก็พอ มันสบายใจค่ะ เพราะรู้ว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันสนใจเรา มันก็ปกติใช่ไหมค่ะ 
คือไม่อยากคบใครจริงๆค่ะ แต่ถามว่าอยากมีไหมแฟน อยากค่ะ 
มันย้อนแย้งในตัวเองจนงงเลย