เรื่องของเรื่องก็คือ ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันในโซเชียลค่อนข้างเยอะ แต่ที่สนิทกันจนเจอตัวจริงบ่อยๆ มีอยู่ไม่กี่คน คือเพื่อนในโซเชียลจริงๆ ผมก็เลือกเยอะนะ พยายามเลือกแต่คนที่คิดว่ามีตัวตนจริงๆ อย่างพวกเฟสอวตารอะไรนี่ผมไม่เคยแอดไปเลย ถ้าแอดมาผมก็ไม่รับ อีกอย่างที่ผมระวังตัวก็คือรูปโปรไฟล์ผู้หญิงสวยๆ เพราะเราไม่รู้ว่าเป็นรูปเขาจริงๆ หรือแอบอ้างรูปใครมา ถ้าเป็นในแอพหาเพื่อนคุยผมก็จะขอเฟสหรือไอจีเขาไว้เพื่อยืนยันว่าเป็นตัวเขาจริงๆ เคยมีเพื่อนที่มหาลัยแนะนำให้นัดเจอเขาครับ แต่ผมก็ลองใจเขาให้เขาเป็นฝ่ายขอเจอเราดีกว่า เพราะรู้ดีว่าถ้าเราขอเจอเขาก่อนแล้วเขาไม่ยอมให้เราเจอ โอกาสที่เขาจะเอารูปคนอื่นมาบังหน้ามันมีสูง
เวลาคุยกับเพื่อนในโซเชียล ตอนที่เพิ่งรู้จักกันใหม่ๆ ผมก็พยายามไม่คุยเรื่องส่วนตัว จนกว่าจะยืนยันได้ว่าเขามีตัวตนจริงๆ ถึงจะเริ่มทำความรู้จักกันมากขึ้น ก็เคยโดนที่บ้านเตือนมาเหมือนกันเวลาคุยเรื่องส่วนตัวของเรากับเพื่อนในโซเชียลว่าถ้าเขามีเจตนาไม่ดีขึ้นมาเราจะซวยเอา ผมก็บอกไปว่าผมดูแล้วรู้ว่าเขาไม่ใช่คนร้ายแน่ๆ ถึงกล้าคุย ถ้าเห็นเขาท่าทางไม่น่าไว้ใจเมื่อไหร่ผมถึงเลิกคุยกับคนนั้น แต่ถ้าใครบริสุทธิ์ใจจริงๆ ก็คุยกันได้ไม่มีปัญหา ที่ผ่านมาผมเคยเจอทั้งเพื่อนในโซเชียลที่ทำความรู้จักกันในชีวิตจริงได้แล้วก็คนที่มาหลอก ยกตัวอย่างคนหนึ่ง เป็นรูปโปรไฟล์ผู้หญิงหน้าตาดี ใช้ชื่อจริงนามสกุลจริง แอดเฟสมาหาผม แล้วก็เริ่มคุยกันบ้างนิดหน่อย สักพักกลายเป็นมาขายผลิตภัณฑ์อย่างว่า เจอแบบนี้ก็บล็อคสิครับรออะไร
เพื่อนที่รู้จักกันในโซเชียลผมมีหลายกลุ่มนะ ส่วนใหญ่ก็มาจากคนที่มีความสนใจตรงกัน แต่ผมจะไม่คุยเรื่องส่วนตัวกับคนพวกนี้จนกว่าจะได้เจอกันในชีวิตจริง ถึงจะรู้ว่าเขามีตัวตนจริงๆ อย่างเพื่อนที่ไปเชียร์บอลด้วยกัน ตอนแรกผมก็รู้จักกลุ่มแฟนบอลทีมเดียวกันผ่านโซเชียลเป็นส่วนใหญ่ แต่แทบไม่ได้คุยกันเลยจนกว่าจะได้ไปเจอกันที่สนาม พอเจอกันถึงเริ่มทักทายแล้วก็คุยกันบ้าง หลังจากนั้นถึงได้มีโอกาสคุยกันในโซเชียล ตอนคุยกันในโซเชียลก็มีทั้งเรื่องบอลทั้งเรื่องส่วนตัว ถ้าใครมีความสนใจเรื่องไหนตรงกันอีกก็อาจจะคุยกันเรื่องนั้นด้วย
ผมทำแบบนี้เรียกว่าไว้ใจเพื่อนในโซเชียลมากไปรึเปล่าครับ กับคนที่รู้จักกันผ่านช่องทางแบบนี้ควรมีระยะห่างมากกว่านี้ไหม ต้องสนิทกันแค่ไหนถึงจะให้เขารับรู้เรื่องส่วนตัวของเราได้ แล้วถ้าใครมีวิธีสแกนคนที่รู้จักกันในโซเชียลดีๆ ไม่ให้โดนหลอกก็ขอคำแนะนำด้วยครับ
เพื่อนในโซเชียลต้องสนิทกันแค่ไหนถึงจะคุยเรื่องส่วนตัวกันได้
เวลาคุยกับเพื่อนในโซเชียล ตอนที่เพิ่งรู้จักกันใหม่ๆ ผมก็พยายามไม่คุยเรื่องส่วนตัว จนกว่าจะยืนยันได้ว่าเขามีตัวตนจริงๆ ถึงจะเริ่มทำความรู้จักกันมากขึ้น ก็เคยโดนที่บ้านเตือนมาเหมือนกันเวลาคุยเรื่องส่วนตัวของเรากับเพื่อนในโซเชียลว่าถ้าเขามีเจตนาไม่ดีขึ้นมาเราจะซวยเอา ผมก็บอกไปว่าผมดูแล้วรู้ว่าเขาไม่ใช่คนร้ายแน่ๆ ถึงกล้าคุย ถ้าเห็นเขาท่าทางไม่น่าไว้ใจเมื่อไหร่ผมถึงเลิกคุยกับคนนั้น แต่ถ้าใครบริสุทธิ์ใจจริงๆ ก็คุยกันได้ไม่มีปัญหา ที่ผ่านมาผมเคยเจอทั้งเพื่อนในโซเชียลที่ทำความรู้จักกันในชีวิตจริงได้แล้วก็คนที่มาหลอก ยกตัวอย่างคนหนึ่ง เป็นรูปโปรไฟล์ผู้หญิงหน้าตาดี ใช้ชื่อจริงนามสกุลจริง แอดเฟสมาหาผม แล้วก็เริ่มคุยกันบ้างนิดหน่อย สักพักกลายเป็นมาขายผลิตภัณฑ์อย่างว่า เจอแบบนี้ก็บล็อคสิครับรออะไร
เพื่อนที่รู้จักกันในโซเชียลผมมีหลายกลุ่มนะ ส่วนใหญ่ก็มาจากคนที่มีความสนใจตรงกัน แต่ผมจะไม่คุยเรื่องส่วนตัวกับคนพวกนี้จนกว่าจะได้เจอกันในชีวิตจริง ถึงจะรู้ว่าเขามีตัวตนจริงๆ อย่างเพื่อนที่ไปเชียร์บอลด้วยกัน ตอนแรกผมก็รู้จักกลุ่มแฟนบอลทีมเดียวกันผ่านโซเชียลเป็นส่วนใหญ่ แต่แทบไม่ได้คุยกันเลยจนกว่าจะได้ไปเจอกันที่สนาม พอเจอกันถึงเริ่มทักทายแล้วก็คุยกันบ้าง หลังจากนั้นถึงได้มีโอกาสคุยกันในโซเชียล ตอนคุยกันในโซเชียลก็มีทั้งเรื่องบอลทั้งเรื่องส่วนตัว ถ้าใครมีความสนใจเรื่องไหนตรงกันอีกก็อาจจะคุยกันเรื่องนั้นด้วย
ผมทำแบบนี้เรียกว่าไว้ใจเพื่อนในโซเชียลมากไปรึเปล่าครับ กับคนที่รู้จักกันผ่านช่องทางแบบนี้ควรมีระยะห่างมากกว่านี้ไหม ต้องสนิทกันแค่ไหนถึงจะให้เขารับรู้เรื่องส่วนตัวของเราได้ แล้วถ้าใครมีวิธีสแกนคนที่รู้จักกันในโซเชียลดีๆ ไม่ให้โดนหลอกก็ขอคำแนะนำด้วยครับ