ไม่รู้คิดไปเองไหมพอมีเงินขึ้นมาบ้าง(นิดหน่อย) 
กับอายุเข้าใกล้เลข 3 สังคม บ้าน คนรอบตัว 
ก็เหมือนคาดหวัง ว่าเราต้องมีคู่ ต้องแต่งงาน มีลูก 
โดยเฉพาะญาติผู้ใหญ่ ปู่ย่า ถึงกับขอ ให้มีลูก สืบสกุล 
ไปไหนมาไหน ก็มีแต่คนถาม แฟนล่ะ เมียล่ะ 

ความจริงคือผมหน้าตาไม่หล่อ แต่ก็ไม่แย่
มีคนเข้ามาคุยก็เรื่อยๆ ผมชอบแบบนี้ คุยเรื่อยๆไม่ต้องผูกมัด ว่างๆก็ไปเที่ยวเล่นสนุก กับ คนนู้นนี้คนนี้ได้ มีเพื่อน
เที่ยวเรื่อยๆ มันก็ไม่ต้องคอยคิดนู่นนี่เยอะ 
เน้นเพื่อความบันเทิง 

เทียบกับตอนมีแฟน ผมอึดอัดน่ะครับ ต้องเลิกตอบ
แชท เลิกคุยเที่ยวกับคนอื่นๆ อาจจะฟังดูไม่ดีแต่ 
อยู่กับคนเดียว ทำอะไรเดิมๆกับคนๆเดียว ผมเบื่อครับ 
ต่อให้แรกๆจะดีขนาดไหน ผ่านไปสักพักก็เบื่อ 

และตอนอยู่กับแฟน มันมีหลายอย่าง
เช่น 

1. ไปเที่ยวหาความสุขไม่ได้แล้ว เกรงใจกลัวเค้า
คิดมากเสียใจ และต้องหักห้ามใจ ไปแอดสาวอื่นๆ
ตอนมีโอกาสเข้ามา 

2.แฟน(เก่า) เกือบทุกคนก็ชอบทำตัวเป็นเจ้าของ 
แลกรหัส เฟส ไอจี ไปไหนขอไปด้วยตัวติดกันไรงี้ 
ไม่ชอบความรู้สึกที่พื้นที่ส่วนตัวน้อยลง 

3.ต้องเปลี่ยนวิถีชัวิตใหม่ ทำอะไรต้องคิดเยอะ 
คิดแทน คนๆนึง เช่น วันนี้วันครบรอบ วันนี้วันเกิด 
แฟนไม่กินเนื้อ แฟนเป็นมุสลิม ร้านฮาลาลหรือไม่ 
ปกติ เราชอบโพสมุขเสี่ยวๆลงสตอรี่ก็ต้องเลิก 
กลัวเค้าคิดม่กนู่นนี่
คุยหยอก หรือ ตอบแชทผู้หญิง(บางคน)ไม่ได้เดี๋ยว
แฟนคิดมาก 

4. 90% ของแฟนพอคบไปสักพักจะเริ่มคาดหวัง
เรื่อง อนาคต แต่งงานมีลูก พาไปเจอพ่อแม่ ซึ่งไม่ผิด 
ไม่ผิดเลย แต่ผมอึดอัด เวลาเจอพูดเรื่องแบบนี้
รู้สึกไม่ชอบ 

และอีกหลายๆอย่าง ผมเลยคิดว่าตัวเองมีชีวิต 
คู่ไม่รอดหรอก ญาติผู้ใหญ่ท่านนึงเตือนไว้ว่า
ใช้ชีวิตหลักลอยแบบนี้ แก่ตัวไป หน้าผมไม่หนุ่ม
แบบนี้แล้ว สุดท้ายจะไม่เหลือใครเลย และมัน
เป็นเรื่องหน้าตา จุดยืนสังคมด้วย อายุเยอะ 
ก็ต้องคิดเยอะ อย่าคิดแค่เรื่องว่าตัวเองต้องการอะไร
ให้มองมากกว่านั้น 

แล้วผมควรทำยังไงดี ผมชอบมีคนแก้เหงา
ในบางเวลา แต่ไม่ชอบผูกตัวเองไว้กับใคร 
คนเดียว แล้วมีลูกสืบสกุล ผมก็อยากมี
เงินก็พร้อมระดับนึง แต่ติดปัญหาเรื่องนี้แหละ 
การใช้ชีวิตแบบนี้ มันบกพร่องไหมครับ 
เอาแบบโลกไม่สวย