สวัสดีค่ะเราเป็นนศ.ฝึกงานตอนนี้เรากำลังฝึกงานกับบริษัทนึ่งอยู่เราค่อยข้างเป็นที่ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่นะถ้ามีคนชวนคุยก็คุยแต่เวลาแบบเราอยากคุยด้วยก็ไม่ค่อยมีคนคุยกับเรา555เราคุยไม่เก่งอ่ะค่ะถ้าไม่สนิทจริงๆเคยรู้สึกแบบเหมือนเป็นตัวประหลาดอยุ่ช่วงนึงตอนที่ทุกคนทำงานกันหมดแต่เราไม่มีงานทำเพราะเราเป็นนศ.ฝึกงานเราต้องรับคำสั่งหรือรอการให้งานจากพี่ที่คุมเราอ่ะค่ะแต่บางทีถ้าคนไหนให้ช่วยก็ช่วยนะแต่ถ้าไม่มีงานเลยมันก็เบื่อๆเวลานั่งว่างกับดูจอคอมถูไถ่ไปมาและบางทีแบบเรานั่งว่างๆดูไม่ค่อยเหมือนมีงานอะไรก็จะมีบางสายตามองแบบแปลกๆอ่ะค่ะจนเรารู้สึกไม่ค่อยโอเค บางวันเก็บไปคิดมากเลยนะว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่านะTTเพราะบางทีพี่ที่ฝึกเราเขางานเยอะยุ่งมากและเขาต้องเคลียงานจนไม่มีเวลามาสั่งงานเราเท่าไหร่ถ้าสั่งก็หนักเหมือนกันแหะๆเคยคิดมากเหมือนกันนะว่าจะไปรอดหรือเปล่าเพราะพักกลางวันกินข้าวเรารีบกินรีบไปนั่งเล่นคนเดียวเพราะเราไม่ค่อยอยากอยู่นานอ่าค่ะ เราก็เกรงใจเขาส่วนนึงนะคะเพราะว่าเราอายุยังน้อยบวกกับพี่ๆแล้วคือโตกว่ามากๆอย่าไม่ค่อยจะกล้าพูดอะไรเยอะเพราะกลัวใช้คำพูดไม่ถูกอ่ะค่ะกลัวไปปีนเกลียวเขาเกินไป555 เหงาค่ะการฝึกงานคนเดียวคือเหงามากๆถ้าใครมีเพื่อนแนะนำไปกับเพื่อนดีกว่านะจะได้มีคนคอยรับฟังเป็นเพื่อนเล่นได้ เรานี่อยากย้ายตามเพื่อนมากๆแต่หมดเวลาย้ายแล้วเลยต้องทำอยู่ที่เดิมแล้วบริษัทก็อยากให้อยู่ต่อเพราะเราทำงานค่อยข้างโอเค เพื่อนร่วมงานโอเคมั้ยก็โอเคนะคะแต่บางทีเราคิดว่าเหมือนพวกเขาใส่หน้ากากหากันอ่ะค่ะเฉพาะบางคนนะแต่เราก็เข้าใจชีวิตการทำงานอ่ะค่ะได้เรียนรู้เยอะเลย บริษัทที่ฝึกอยู่ก็ดีนะคะเจ้านายใจดีมากๆและพี่ๆทุกคนก็ดีแต่ไม่รู้เราคิดไปเองหรือเปล่าหรือเพราะเราไปคนเดียวมันเลยกดดันหลายๆอย่างTT