เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนคบกันมาก้อ16 ปี ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ ไปๆมาๆ ทำงานด้วยกัน ใช้เงินคนละกระเป๋า ไม่ยุ่งกัน หาเงินมาเราก็ใช้ปกติซื้อความสุขความสบาย (ทางบ้านเราพ่อแม่พี่น้องดูแลตัวเองได้หมด) ต่างคนต่างใช้ชีวิตกันไปแต่สนิทสนมกันดี ถือว่าอบอุ่น
ส่วนแฟนมีลูกติด ญ อายุ24 ช. 18เรียน คบกันมาก้อไม่มีปัญหาอะไรนะคะ เขามีเวลาให้เราเสมอ แต่เริ่มมามีปัญหาตอนเขามีหลาน(ลูกเขาท้องไม่มีพ่อ) ปกติรายได้ของเขาก็ไม่พออยู่แล้ว และลูกเขาก็ไม่เคยทำงานอะไร
รอพ่อเลี้ยงคะ ค่าแพมเพิร์ส ยาสระผม ค่ายา ค่าวัคซีน ขอพ่อหมด จนลูกจะ2ขวบ ยังไม่คิดจะทำงานทำการอะไรเลย เห็นแล้วหงุดหงิดใจมากเลย....ทะเลาะกันเรื่องนี้ และเริ่มบ่อย เขาบอกยังไงก้อลูก ยังไงเขาก้อเลี้ยงไปจนตาย เพราะเป็นภาระหน้าที่
คือที่ทะเลาะกันเพราะเราอยากรู้ว่าจะดูแล และเลี้ยงกันไปแบบนี้โดยที่ลูกไม่คิดจะทำมาหากินไปถึงเมื่อไหร่ และอีกอย่างสงสารแฟนต้องไปทำงานเพิ่มเพื่อหารายได้ (ถ้าเขาไม่โกหกเรานะ) ทำให้ดไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
เขาบอกเราไม่เข้าใจ เพราะเราไม่มีลูก เรางงมากกว่าทำไมเลี้ยงลูกจนโต แต่ทำมาหากินเลั้ยงตัวเองไม่ได้ และไม่สงสารพ่อหรอที่ต้องมาหาเลี้ยง ส่วนตัวเองสบาย แค่แบมือก็มีคนโยนเงินให้
เราควรไปจากเขาน่าจะดีกว่ามั้ย เพราะทางนั้นก้อลูกและหลาน เรามันแค่คนอื่น....
และ เราก็เริ่มจะตัดใจละ เพราะเขาไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิม
และมองไม่เห็นอนาคตรวมกัน...แต่เขาก้อเป็นคนดี ขยัน มีน้ำใจ (ข้อดีเขามีแค่นี้แหล่ะคะ แต่คบมานานเลยเป็นความผูกพันมากกว่า)
ปล. เราผิดมั้ยที่คิดแบบนี้กะลูกเขา
คล้ายๆมา ระบาย ใครมีประสบคล้ายๆเรา มาแนะนำได้นะคะ
เพราะเขาไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิม และมองไม่เห็นอนาคตรวมกัน
ทำให้ดไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมและ เราก็เริ่มจะตัดใจละ เพราะเขาไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิม และมองไม่เห็นอนาคตรวมกัน...แต่เขาก้อเป็นคนดี ขยัน มีน้ำใจ (ข้อดีเขามีแค่นี้แหล่ะคะ แต่คบมานานเลยเป็นความผูกพันมากกว่า)
ปล. เราผิดมั้ยที่คิดแบบนี้กะลูกเขา
คล้ายๆมา ระบาย ใครมีประสบคล้ายๆเรา มาแนะนำได้นะคะ