สวัสดีค่ะ มีเรื่องทุกข์ใจมาก เป็นมาตลอดระยะเวลา 5 ปี ที่เราอดทน เรื่องมีอยู่ว่า เราเนี่ยอยู่กับครอบครัว มีพี่ชาย ปู่ ย่า และอา เราทุกคนมาอาศัยอยู่บ้านน้า น้าก็บอกตลอดว่างานบ้านต้องช่วยกันทำ แบ่งหน้าที่กันทำ แต่ก็ไม่มีใครทำซักคน มีแค่เรากับปู่ เราทำงานบ้านทุกอย่าง กวาดบ้าน ถูบ้าน เช็ดโต๊ะ เช็ดกระจก เราพยายามรักษาความสะอาดเพราะน้าสอนไว้ แต่ไม่มีใครทำละหนำซ้ำ ยังทำบ้านสกปรก ขี้ทีเยี่ยวทีไม่กด เมาก็มาอ้วกไว้ ห้องน้ำก็ทำเป็นคราบเหลือง ห้องแต่คนละก็ยังมีแต่ขยะ กินอะไรก็ทิ้งไว้ตามพื้น กวาดบ้านไม่เคยแตะ เราต้องมาตามเก็บทุกอาทิตย์ ละยังมาทำห้องน้าสกปรกอีก (น้ากลับบ้านเดือนละครั้ง) ถ้าบ้านไม่สะอาดเราก็จะถูกไล่ออก พูดอะไรก็ไม่ได้ ต้องยอมทำแบบนี้มาโดยตลอด แต่ปู่เราก็ช่วยล้างจาน แต่ตอนนี้ปู่เรายังโยนมาให้เราล้างจานอีก คือไม่มีใครทำ ใช้แต่กับเรา ทั้งๆที่เราก็ต้องเรียน เตรียมสอบเข้ามหาลัย (เกรดเรา 3 ขึ้นตลอด เพราะชอบโดนที่บ้านด่าว่าโง่ เลยดันตัวเอง) พอเราตั้งใจเรียน อาก็มาด่าเราว่าคนอย่างไปไหนไม่รอดหรอก เรียนก็ไม่จบหรอกคนอย่าง มีผัวก็ช่วยไรไม่ได้ เราโดนด่างี้ทุกวันเลยค่ะ
อาเราเรียนจบมาก็ยังตกงาน
พี่เราเรียนไม่จบมีงานรับจ้างทำ แต่ชีวิตไม่แน่นอน
ปู่กับย่าขายของเลี้ยงเราเรียน แต่เราก็ช่วยเปิดร้าน เลิกเรียนก็มาช่วยขายอยู่งี้ทุกวัน
ชีวิตเราจนวนอยู่แบบนี้ ตื่นมาเปิดร้าน ทำงานบ้าน กินข้าว ไปเรียน กลับมาขายของ ทำงานบ้าน ออกกำลังกาย ทำการบ้าน อ่านหนังสือสอบ ละก็อาบน้ำนอน คือทุกวันต้องอย่างงี้ ทำไมในครอบครัวไม่สงสารเราบ้าง ทุกคนก็ด่าแต่เรา ไล่แต่เราไปตาย ทั้งๆที่เราก็พยายามทุกอย่าง เพื่อที่จะดูแลปู่กับย่าให้สุขสบาย