ตามหัวข้อเลยค่ะ เราใช้ชีวิตปกตินะคะ ยิ้มได้ หัวเราะได้ แต่มันก็รู้สึกว่าไม่สุด ยังมีความเศร้าอยู่ภายในใจลึกๆ โดยที่เราก็ไม่รู้ว่าตัวเองเศร้าเรื่องอะไร ตอนอยู่กับเพื่อนกับครอบครัวมันก็ดีนะคะ แต่พออยู่คนเดียวก็เหมือนโดนชัดดาวน์ตัวเอง รู้สึกอยากร้องไห้ออกมา แต่มันก็ไม่ยอมร้อง เราควรจะจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ (เราไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้านะคะ)