เราอายุห่างกับแฟน 5ปี วุฒิภาวะก็ต่างกัน เรา 2 คนเคยมีแฟนที่ผ่านการถูกนอกใจมาแล้วทั้งคู่
แต่ด้วยความที่เราคิดว่า ประสบการณ์น่าจะทำให้สามารถปรับตัวกันได้มากขึ้น
กลับกลายเป็นเมื่อเวลาผ่านไป 3-4ปี ที่เราคบกันมา เริ่มช่วงหลังๆ เราเริ่มทะเลาะเรื่องเล็กๆมากขึ้น
แฟนเราเป็นคนเจ้าอารมณ์ วีนเก่งเหวี่ยงเก่ง ขนาดข้าวของในห้องยังทะเลาะได้เลย
เรื่องเสื้อผ้าที่จริงๆแล้วถ้าเราว่าง เราก็จะซัก เตรียมเอาไว้ให้ในวันที่เทอไปทำงาน
เราสลับกันทำหน้าที่แต่ก็มักจะมีคำพูดเหน็บด่าให้เรารู้สึกน้อยใจเจ็บใจเป็นช่วงๆ
Ex.วันนี้ เป็นวันเสาร์ เป็นวันหยุด แต่เทอออกไปทำงาน
เราคิดว่าเราจะซักผ้า ชุดนอนชุดออกกำลังกายทไว้ แต่ดูเทอไม่พอใจ
บอกว่าทำไมไม่ซักชุดทำงานให้เทอ หัดลำดับความสำคัญ ก่อนหน้าหลังเป็นไม๊ เราเลยบอกว่า
ถ้าเทออยากลำดับก็ให้เทอเตรียม เสื้อผ้าเอาไว้ล่วงหน้าและบอกเราสิ ไม่ใช่
วันนี้เราจะซักแบบนี้ก็สรรค์หาคำมาต่อว่า
ไม่งั้นเทอก็ไปซักเอง พอเราบอกแบบนี้ กลับทำให้เทอโมโหหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้น และหาเหตุผล
เก่าที่ดีที่เทอเคยทำให้มาพูดถึง ทะเลาะกันเถียงกันวนไปไม่จบไม่สิ้น เราเลยบอกว่าถ้าแบบนี้เลิกกันไม๊ ?
สิ่งนึงที่เราคิดคือ เราจะซักให้ทั้งหมดนั้นแหละ แต่พอเราโดนด่า เราไม่อยากจะทำอะไรให้เเล้ว
เหมือนเค้าไม่เข้าใจเจตนาของเรา ว่าในเมื่อวัน ส-อา ก็น่าจะซักได้ และแห้งทัน แต่สิ่งที่เค้าพูด
คือเค้าบอกว่า ฉันไม่เคยคิดว่าเทออยากจะทำให้ฉัน *เรื่องนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ในเมื่อตรรกะ
เทอฟันธงไว้แล้ว ว่าเราจะไม่ทำให้เทอ ทั้งๆที่ เราคิดจะทำให้จริงๆ*
*เรารู้สึกเจตนาเรามักสวนทางกับเทอ สิ่งดีดีที่เราอยากทำให้
ไม่ว่าจะไปรับไปส่ง ไปหาอะไรทานด้วยกัน หรือจะตื่นนอนหรือก่อนนอน เราก็อยากจะนอนกอดแฟนเรา
ก่อนไปทำงานหรือกลับจากทำงานทุกวัน แต่สิ่งที่เราเจอบ่อยๆคือการที่แฟนเราปฏิเสธ
และด่ากลับมาให้เจ็บใจน้อยใจจนอยากจะเลิกกับเทอ
เราโดนแฟนด่าและใส่อารมณ์บ่อยๆ ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ บ่อยจนรู้สึกว่าสิ่งที่เราทำให้มันไม่มีค่า
ไม่มีความหมายอะไรเรย นอกจากจะไม่ขอบคุณแล้วยังด่าเค้าบอกว่าสิ่งที่เราทำมันดีแต่ยังดีไม่พอ
เราบอกว่า งั้นเทอคงต้องไปหาคนที่ตามใจเทอ ดูแลเทออย่างดีแล้วละ
*เราลองทำแบบทดสอบภาวะซึมเศร้า อยู่ในเกณฑ์ เป็น แต่ยังไม่เต็มที่*
ที่เราลองทำแบบทดสอบ เพราะเรารู้สึกว่า เราเริ่มไม่ปกติ และมีภาวะเครียด
บางทีเราก็กลัวเพราะก่อนหน้านี้ เรารู้ตัวเองดีว่าเป็นคนที่มีอารมณ์ สดใส ร่าเริงมาก
แต่ช่วงหลังๆ ตัวเราเองเริ่มรู้สึกหดหู่ อยากเก็บตัว ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากมีส่วนร่วมกับอะไรเลย
เพราะรู้สึกไม่มีค่าไม่มีความหมาย
*ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว เหมือนตั้งกำแพงไว้ไม่อยากพบเจอใคร*
บางครั้งที่ทะเลาะกันก็อยากจะปิดสวิชต์ตัวเองโดยที่ไม่ต้องลืมตาพบเจอปัญหาแบบนี้อีกเลย
ทะเลาะกับแฟนบ่อยจนคิดว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ
แต่ด้วยความที่เราคิดว่า ประสบการณ์น่าจะทำให้สามารถปรับตัวกันได้มากขึ้น
กลับกลายเป็นเมื่อเวลาผ่านไป 3-4ปี ที่เราคบกันมา เริ่มช่วงหลังๆ เราเริ่มทะเลาะเรื่องเล็กๆมากขึ้น
แฟนเราเป็นคนเจ้าอารมณ์ วีนเก่งเหวี่ยงเก่ง ขนาดข้าวของในห้องยังทะเลาะได้เลย
เรื่องเสื้อผ้าที่จริงๆแล้วถ้าเราว่าง เราก็จะซัก เตรียมเอาไว้ให้ในวันที่เทอไปทำงาน
เราสลับกันทำหน้าที่แต่ก็มักจะมีคำพูดเหน็บด่าให้เรารู้สึกน้อยใจเจ็บใจเป็นช่วงๆ
Ex.วันนี้ เป็นวันเสาร์ เป็นวันหยุด แต่เทอออกไปทำงาน
เราคิดว่าเราจะซักผ้า ชุดนอนชุดออกกำลังกายทไว้ แต่ดูเทอไม่พอใจ
บอกว่าทำไมไม่ซักชุดทำงานให้เทอ หัดลำดับความสำคัญ ก่อนหน้าหลังเป็นไม๊ เราเลยบอกว่า
ถ้าเทออยากลำดับก็ให้เทอเตรียม เสื้อผ้าเอาไว้ล่วงหน้าและบอกเราสิ ไม่ใช่
วันนี้เราจะซักแบบนี้ก็สรรค์หาคำมาต่อว่า
ไม่งั้นเทอก็ไปซักเอง พอเราบอกแบบนี้ กลับทำให้เทอโมโหหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้น และหาเหตุผล
เก่าที่ดีที่เทอเคยทำให้มาพูดถึง ทะเลาะกันเถียงกันวนไปไม่จบไม่สิ้น เราเลยบอกว่าถ้าแบบนี้เลิกกันไม๊ ?
สิ่งนึงที่เราคิดคือ เราจะซักให้ทั้งหมดนั้นแหละ แต่พอเราโดนด่า เราไม่อยากจะทำอะไรให้เเล้ว
เหมือนเค้าไม่เข้าใจเจตนาของเรา ว่าในเมื่อวัน ส-อา ก็น่าจะซักได้ และแห้งทัน แต่สิ่งที่เค้าพูด
คือเค้าบอกว่า ฉันไม่เคยคิดว่าเทออยากจะทำให้ฉัน *เรื่องนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ในเมื่อตรรกะ
เทอฟันธงไว้แล้ว ว่าเราจะไม่ทำให้เทอ ทั้งๆที่ เราคิดจะทำให้จริงๆ*
*เรารู้สึกเจตนาเรามักสวนทางกับเทอ สิ่งดีดีที่เราอยากทำให้
ไม่ว่าจะไปรับไปส่ง ไปหาอะไรทานด้วยกัน หรือจะตื่นนอนหรือก่อนนอน เราก็อยากจะนอนกอดแฟนเรา
ก่อนไปทำงานหรือกลับจากทำงานทุกวัน แต่สิ่งที่เราเจอบ่อยๆคือการที่แฟนเราปฏิเสธ
และด่ากลับมาให้เจ็บใจน้อยใจจนอยากจะเลิกกับเทอ
เราโดนแฟนด่าและใส่อารมณ์บ่อยๆ ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ บ่อยจนรู้สึกว่าสิ่งที่เราทำให้มันไม่มีค่า
ไม่มีความหมายอะไรเรย นอกจากจะไม่ขอบคุณแล้วยังด่าเค้าบอกว่าสิ่งที่เราทำมันดีแต่ยังดีไม่พอ
เราบอกว่า งั้นเทอคงต้องไปหาคนที่ตามใจเทอ ดูแลเทออย่างดีแล้วละ
*เราลองทำแบบทดสอบภาวะซึมเศร้า อยู่ในเกณฑ์ เป็น แต่ยังไม่เต็มที่*
ที่เราลองทำแบบทดสอบ เพราะเรารู้สึกว่า เราเริ่มไม่ปกติ และมีภาวะเครียด
บางทีเราก็กลัวเพราะก่อนหน้านี้ เรารู้ตัวเองดีว่าเป็นคนที่มีอารมณ์ สดใส ร่าเริงมาก
แต่ช่วงหลังๆ ตัวเราเองเริ่มรู้สึกหดหู่ อยากเก็บตัว ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากมีส่วนร่วมกับอะไรเลย
เพราะรู้สึกไม่มีค่าไม่มีความหมาย
*ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว เหมือนตั้งกำแพงไว้ไม่อยากพบเจอใคร*
บางครั้งที่ทะเลาะกันก็อยากจะปิดสวิชต์ตัวเองโดยที่ไม่ต้องลืมตาพบเจอปัญหาแบบนี้อีกเลย