คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง รู้จักกันมานาน รักเขามาก เราสองคนซัพพอตกันทุกอย่าง ยิ้มหัวเราะร้องไห้ด้วยกัน จุดเปราะบางบนความสัมพันธ์ของเราคือการที่แต่ละคนทำกันและกันเสียความรู้สึกไปช่วงเวลานึง แล้วก็เคยให้อภัยกัน จนวันนึงความสัมพันธ์มันดี
ทุกอย่างก็กลับมาแย่ลงอีกเพราะมีคนอื่นเข้ามาเป็นตัวกลาง ทำให้เราเสียความรู้สึกต่อกันอีกครั้ง
เราเรยอยู่คนเดียวเงียบๆมา 2เดือน อยู่กับตัวเอง ทุกครั้งที่เราใช้ชีวิตเรานึกถึงเพื่อนคนนี้เสมอ พยายามเข้มแข็งให้เท่าที่เพื่อนเป็น มันยิ่งทำให้เรารู้ว่าเรารักเพื่อคนนี้มากแค่ไหน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้โทรไปนะ เพราะว่าใจเรายอมรับว่าโกรธและเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเขายังอยากมีเราเป็นเพื่อนไหม ทักไปหาเขาไม่เข้ามาตอบ เงียบ ไร้การตอบรับใดๆ
รู้สึกนึกถึง คิดถึงมากเรย
" แก ถ้าเรามาเจอกระทู้นี้อะ อยากให้แกรู้ไว้นะ ตลอด6 ปีที่ผ่านมา จนถึงวันนี้ ฉันยังรักและอยากมีแกเป็นเพื่อนสนิทไปตลอดนะ "
เคยรู้สึกว่าสูญเสียเพื่อนสนิทไปไหม..
ทุกอย่างก็กลับมาแย่ลงอีกเพราะมีคนอื่นเข้ามาเป็นตัวกลาง ทำให้เราเสียความรู้สึกต่อกันอีกครั้ง
เราเรยอยู่คนเดียวเงียบๆมา 2เดือน อยู่กับตัวเอง ทุกครั้งที่เราใช้ชีวิตเรานึกถึงเพื่อนคนนี้เสมอ พยายามเข้มแข็งให้เท่าที่เพื่อนเป็น มันยิ่งทำให้เรารู้ว่าเรารักเพื่อคนนี้มากแค่ไหน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้โทรไปนะ เพราะว่าใจเรายอมรับว่าโกรธและเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเขายังอยากมีเราเป็นเพื่อนไหม ทักไปหาเขาไม่เข้ามาตอบ เงียบ ไร้การตอบรับใดๆ
รู้สึกนึกถึง คิดถึงมากเรย
" แก ถ้าเรามาเจอกระทู้นี้อะ อยากให้แกรู้ไว้นะ ตลอด6 ปีที่ผ่านมา จนถึงวันนี้ ฉันยังรักและอยากมีแกเป็นเพื่อนสนิทไปตลอดนะ "