***อกอุ่นเอ๋ยเคยสนิทคราวนิทรา***


อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาทนหนาวเหน็บ
จำต้องเก็บอารมณ์ตรมหวั่นไหว
เมื่อเหมันต์มาเยือนเหมือนหัวใจ
เฝ้าร่ำไห้โหยหวนครวญคำนึง
 
เขาคนที่จากไปไกลสุดแสน
ห่างดินแดนเคยคู่อยู่พักนึ่ง
แม้นนานวันหวานยังคงค้างตรึง
ความคิดถึงแนบแน่นแขวนในทรวง

เย็นลมหนาวพัดล่องยิ่งหมองหม่น
โอ้โอ๋คนที่คอยพลอยห่วงหวง
อีกนานไหมคืนย้อนมาอ้อนควง
วสันต์ล่วงเลยลับวอนกลับมา

อย่าปล่อยให้นวลน้องต้องหนาวหนัก
เหมันต์ทักรักไฉนไกลหนักหนา
                                     อกอุ่นเอ๋ยเคยสนิทคราวนิทรา                                    
                                                                                           สุดเหว่ว้าอาลัยเมื่อไกลกัน..



"สุนันท์ยา"
 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่