ตอนแต่งงาน เงินเดือน 12,000 ภรรยาทำงานที่เดียวกันจนตั้งครรภ์ ปรึกษากันว่าจะยอมสละรายได้ของภรรยาเพื่อครอบครัว ผมเองก็ต้องรับปากว่าจะดูแลเขาไม่ให้ขาดตกบกพร่อง

พอมีครอบครัว รู้สึกว่าต้องโฟกัสอะไรหลายๆ อย่าง ดิ้นรนมากขึ้น ไร้สาระน้อยลง บางเรื่องก้มหน้าก้มตารับ บางเหตุการณ์ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงแตกหัก แต่ก็จำใจ ผู้ใหญ่ก็ดูออก จนได้เลื่อนตำแหน่ง ขึ้นเงินเดือน และมีวันหยุดเพิ่ม ก็เอาวันหยุดที่ได้เพิ่มไปขายของตลาดนัด เป็นรายได้เสริม

ตอนมีลูกคนแรก เงินเดือน 15,000 รายได้เสริม ตกเดือนละ 2,000 ฝากครรภ์ + คลอด ร.พ. เอกชน ไม่ได้บอกว่าดีกว่า ร.พ. รัฐ นะ แต่ตอนไปเลือกดู เห็นคุณแม่ทั้งหลายมานั่งรอหมอ ปวดหลัง ปวดเอว สงสารภรรยา เลยกัดฟันสู้

ตอนนี้ลูก 4 คน สุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ เงินเดือน + รายได้เสริม 60,000 ต่อเดือน เอา ภงด. 90/91 ที่เสียภาษีมาตลอดไปยื่นขอกู้ซื้อบ้าน 2 ล้านกว่า ตอนนี้เหนื่อยเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ความสุขเวลาได้อยู่บ้าน ได้ให้ลูกๆ ช่วยตกแต่งห้องของตัวเองจากวัสดุเหลือใช้ ช่วยกันว่าจะปลูกต้นไม้ ดอกไม้อะไรดี ตรงไหน ใครจะดูแล ... ความสุขที่ได้พูดไม่จบครับ

ช่วงลูกๆ ปิดเทอม อยู่บ้านทั้งวัน ไม่ได้เซัมเมอร์แค้มป์ที่ไหน กลับมาบ้านก็จะแย่งกันเล่าว่าใครทำอะไรบ้าง เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะแต่พอฟังแล้วมีความสุข บางทีฟังแล้วหลับเลย ลูกๆ ก็มานวด มาเหยียบหลัง นวดกันที 4 คน 8 มือ ขยำๆ ... ปลื้มใจในความพยายาม


ความเห็นผมนะ คำว่ามีลูกเมื่อพร้อม ความพร้อมที่ว่าคือ ความพร้อมของการเป็นพ่อ เป็นแม่ นะครับ สามี-ภรรยาคู่ไหน พร้อมจะเสียสละความสุขส่วนตัว งานอดิเรก กลุ่มก๊วนเพื่อนฝูง การเที่ยว การเดินทาง (มีบ้าง แต่ไม่บ่อย) ค่อยคิดเรื่องมีลูก จะมีเงินหมื่น เงินแสน หรือเงินล้าน ถ้าไม่พร้อมเสียสละ ก็ยังเป็น พ่อ-แม่ ที่เห็นแก่ตัว เด็กออกมาไม่มีคุณภาพ

ผมเคยเห็นเด็กบางคน พ่อแม่เป็นคนหาเช้ากินค่ำ เดินจูงมือน้องมาโรงเรียน สวัสดีคุณครูเวรหน้าประตู พูดจาน่ารัก ถึงเสื้อผ้าจะเก่า แต่สะอาดสะอ้าน เปรียบเทียบกับลูกหลานคนแถวบ้าน บ้านใหญ่โต พูดจาไม่น่ารักเลย กรี้ดๆ ทั้งวัน เล่นกับใครก็จะพูดข่มเด็กคนอื่นๆ ... ไม่อยากจะไปตัดสินว่าใครดีกว่าใครนะครับ แต่ความพร้อมมันไม่ใช่เรื่องเงินอย่างเดียวจริงๆ

ตอนแรกก็คิดว่าจะเลี้ยงไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ตอนเราท้องเราเป็นซิงเกิ้ลมัม พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง พอมารุ้ว่าท้องช่วงแรกๆ นี่รีบเก็บเงินมากกว่าเดิมมากเลย อะไรที่อยากได้ก็ไม่ซื้อ ซื้อเฉพาะที่จำเป็น ขนาดเป็นคนท้องที่อยากกินควรต้องได้กิน ยังยั้งตัวเองเลน พอใกล้คลอดก็หยุดทำงานรอคลอด คิดว่าเงินจะไม่พอ แต่ก็พอเฉพาะคลอดรพ.รัฐ คลอดฟรี ฝากครรภ์ก็ฟรี(แต่เราฝากพิเศษ 3000) นอกจากนั้นไม่เสียเพิ่ม เงินเก็บก็เหลือ มาไว้ซื้อเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ให้ลูก แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรมากมาย เพราะถ้าเพื่อนฝูงเยอะเหมือนเรา คนนั้นชิ้นหนึ่ง คนนี้ชิ้นหนึ่ง ครบละ แทบไม่ต้องซื้อ คราวนี้ก็ต้องมาดูเรื่องอนาคตแล้วละคะ ว่าจะให้เรียนที่ไหนต้องใช้เงินเท่าไร แล้วเริ่มเก็บเลยตั้งแต่น้องคลอด เราเลือกเก็บ 2 ทาง เงินฝากประจำ 36 งวดแบบที่เป็นบัญชีไม่เสียภาษีไว้ใช้ในอนาคตอันใกล้ กับฝากในประกันของ AIA อิสระพลัส ให้ลูกจ่าย 20 ปี คุ้มครองถึงลูกเรา 80 ปี ลูกจะได้ไม่ต้องไปทำประกันตัวอื่นเพิ่มอีกในอนาคต มีตัวเดียว ยาวๆไปเลย แถมหลัง 20 ปี เบิกเงินออกมาใช้ได้ไม่เสียดอกเบี้ยด้วย อันนี้ไว้ลูกเรียนจบค่อยทำเรื่องเบิกเงินออกมาสักครึ่งนึง ให้ลูกเอาไว้เป็นเงินก้อน สร้างตัวเอง

เราเองก็เคยเป็นผญ.เที่ยว ไปไหนไปกัน เรื่องกินเรื่องดื่มนี่ทุกคืน5555 แต่พอมีลูกเปลี่ยนเป็นผญ.เรียบร้อย 2 ทุ่มนี่หลับเป็นตาย5555