เมื่อก่อนผมเคยย้ำเสมอว่า ทีมไทยเวลาตั้งรับ ได้แต่สาดโด่ง สาดมั่วให้จวนตัว ฝ่ายตรงข้ามก็ได้เอาบอลกลับมาบุกใส่เราใหม่  จนในที่สุดก็โดนยิง แต่ในยุคนิชิโนะ เราหากองหลังที่ออกบอลได้เปรียบและเปลี่ยนจากรับเป็นรุกได้เจอแล้ว นั่นก็คือ ทอม 

การป้องกันของทอมยังมีปัญหาอยู่เล็กๆ แต่จุดสำคัญคือ เขาเป็นคนที่จ่ายบอล คมมากและจ่ายบอลจังหวะได้เสียด้วย แต่ในส่วนนี้ต้องชมกองกลาง5ตัวและแบค2ข้างที่ขยับหาช่องว่างตลอดเวลา รวมถึงกองหน้าโคตรคลาสอย่างมุ้ยด้วย  เพราะต่อให้เรามีกองหลังที่จ่ายบอลดีขนาดไหน แต่ไม่มีช่องให้จ่าย  เดี๋ยวก็จนมุม เพราะฉะนั้นจะชมทอมคนเดียวไม่ได้ ต้องชมผู้เล่นทุกคนที่เคลื่อนที่หาช่อง ทำให้ทอมออกบอลง่าย  

** นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ฟุตบอลไทยขาดหายมานาน  การขึ้นเกมจากแดนหลังสำหรับฟุตบอลสมัยใหม่นั้นสำคัญมาก(ซึ่งมันสร้างความแตกต่างในเกมอย่างมหาศาล) หลังจากนี้ ไทยต้องผลิตกองหลังที่ขึ้นบอลดีๆแบบทอมให้ได้เยอะๆ เพื่อต่อยอดแผนการเล่นในระบบเพรสที่นิชิโนะได้วางไว้ครับ **