ยิ่งถ้าไทยมีแนวทางการเล่นแบบนิชิโนะ ชุดเล็กไทยยิ่งน่าเป็นห่วงสุดๆ เหตุผลเพราะ การเล่นแบบญี่ปุ่นของนิชิโนะ ตัวสำคัญในการออกบอลคือกองหลัง กองหลังในสไตล์นี้ ไม่ใช่ว่าจะสกัดขาดเอาชัวร์อย่างเดียว แต่ต้องจ่ายบอล รับบอล ได้แม่นและนิ่งด้วย  

ในชุดใหญ่ จึงไม่แปลกใจทีม ทอม เป็นตัวยืน เพราะเขาเล่นบอลกับเท้าได้ดีที่สุดในกองหลังไทย (แถมลูกกลางอากาศก็ดีอีกต่างหาก)  แต่...เมื่อหันมาดูทีมเยาวชน ผมไม่เห็นกองหลังเยาวชนไทยคนไหนเลยที่จะเล่นบอลเท้าต่อเท้าได้ดี  

มันจึงไม่แปลกใจเลย ถ้าชุดเยาวชนไทยจะต่อบอลเท้าต่อเท้าบุกกดเพื่อนบ้านแบบชุดใหญ่ไม่ได้  เพราะเวลาบอลเราบุกไม่ขึ้น จ่ายกลับหลังเพื่อตั้งใหม่ ก็บึ้มทิ้ง สาดทิ้งให้พ้นๆตัว  มันจึงเป็นปัญหาใหญ่เลยสำหรับทีมเยาวชนของไทย  ถ้าเรายังสร้างกองหลังแบบ ทอม ไม่ได้  ผมบอกเลยว่า เราจะแพ้เพื่อนบ้านอาเซียนบ่อยครั้งมากๆยิ่งขึ้นในอนาคต

** ส่วนชุดใหญ่ แม้จะยังไม่มีตัวแทนทอมในอนาคต แต่ผมไม่ห่วง เพราะนักเตะชุดใหญ่ ไม่จำเป็นต้องผ่านการเป็นนักเตะเยาวชนมา  บางคนอาจจะมาพีคช่วงชุดใหญ่ก็ได้ เช่น กรวิทย์  พรรษา  นิติพงษ์ บดินทร์  เป็นต้น  ตราบใดที่เราพัฒนาไทยลีก ไทยจะเดินหน้าขึ้นไประดับเอเชียได้อย่างช้าๆ **

ป.ล. ปัญหาคือ แล้วชุดเยาวชน เราจะพัฒนาพวกเขายังไง  คนไทยชอบบอกว่าเรามีปัญหากองหน้า  แต่เอาจริงๆ กองหน้าไทย มีตัวตายตัวแทนมาเป็นรุ่นๆ  แต่กองหลังเราไม่มีเลยจริงๆ  น่าหนักใจกว่ากันเยอะครับ