สุทธิพงษ์ วัฒนจัง หรือที่รู้จักในชื่อว่า  "ชมพู ฟรุ๊ตตี้" เกิดวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2507  ชื่อเล่น  "ชมพู" ตั้งตามชื่อของ  "คุณชมพู อรรถจินดา"  ทนายความชื่อดัง เป็นบุตรคนสุดท้องคนที่ 6 ของครอบครัว และมีพี่ต่างมารดา 4 คน บิดาประกอบอาชีพช่างตัดเสื้อ มารดาประกอบอาชีพครู  สำเร็จการศึกษาชั้นประถมจากโรงเรียนวรบุตรวิทยา ก่อนที่จะย้ายไปศึกษาต่อชั้นป.6 ที่โรงเรียนเซนต์จอห์น เมื่อจบการศึกษามศ.3 คุณชมพูได้เข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยเทคโนโลยีช่างอุตสาหกรรมกรุงเทพ และจบการศึกษาชั้นอุดมศึกษาระดับปริญญาตรี คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คุณชมพูมีเชื้อสายอังกฤษจากทางคุณพ่อ เนื่องจากแท้จริงแล้วคุณปู่เป็นช่างตัดเสื้อชาวอังกฤษที่ถูกเกณฑ์เพื่อมาร่วมรบในสงคราม จนได้มาพบรักกับหญิงสาวชาวไทย ซึ่งเป็นคุณย่าของคุณชมพู เมื่อมีคุณพ่อ คุณปู่ได้เผยแพร่วิชาการตัดเสื้อให้แก่ท่าน แต่คุณชมพูใช้นามสกุลวัฒนจัง ซึ่งเป็นนามสกุลพ่อแม่บุญธรรมของคุณพ่อ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คุณชมพูมี 2 นามสกุล คือนามสกุล  "วัฒนจัง"  และ นามสกุล  "Kenny"  ซึ่งเป็นนามสกุลของคุณปู่

ในวัยเด็กคุณชมพูเป็นเด็กที่มีลักษณะนิสัยซุกซน ไม่อยู่นิ่ง คุณชมพูมักมีนิสัยที่มักจะนำนาฬิกา หรืออุปกรณ์กลไกต่างๆ มาแกะแยกชิ้นส่วนเล่นอยู่เสมอ อีกทั้งในช่วงป. 1 ขณะเวลาคาบเรียน คุณชมพูได้ออกนอกห้องเพื่อปีนต้นไม้เล่นทำให้ในวัยเด็กคุณชมพูมักถูกเรียกว่า  "เห้งเจีย"  เนื่องจากความซุกซน ไม่อยู่นิ่งของเขามีความคล้ายคลึงกับลิงเห้งเจียหรืออีกชื่อที่รู้จักกันในนามว่า  "หงอคง"

เดิมทีคุณชมพูอาศัยอยู่ที่ซอยสังข์ทอง และย้ายไปอยู่ซอยเปี่ยมสุขตามลำดับ เมื่ออายุได้ 7 ขวบ ครอบครัวของคุณชมพูได้ย้ายไปอาศัยอยู่ที่แฟลตดินแดน ทำให้แม่ของคุณชมพูมีความเป็นห่วงถึงสภาพแวดล้อมที่อาจจะพาลูกของตนออกนอกลู่นอกทาง แต่เมื่อคุณชมพูเริ่มมีความสนใจทางด้านดนตรีตั้งแต่อายุ 9 ขวบ โดยมีวง  "The impossible"  เป็นวงดนตรีในดวงใจ จนคุณแม่ได้สังเกตุเห็นถึงความสนใจทางด้านดนตรีของเขา เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงสนับสนุนลูกชายของเธออย่างเต็มที่

นอกจากความชื่นชอบส่วนตัวและการสนับสนุนจากทางคุณแม่แล้วนั้น สิ่งที่มีอิทธิพลต่อเขาเป็นอย่างยิ่งคือรุ่นพี่ที่อาศัยอยู่แฟลตข้างห้อง

เมื่อมีลูกพี่ลูกน้องนำกีต้าร์มาจำนำ เธอจึงรับจำนวนกีต้าร์ตัวนั้นเพื่อนำไปให้ลูกชายตัวน้อยที่กำลังหลงใหลในเครื่องดนตรีชิ้นนี้

เมื่อได้กีต้าร์เครื่องดนตรีสุดโปรดมาอยู่ในกำมือ  ตั้งแต่นั้นเมื่อเลิกเรียนคุณชมพูจะรีบกลับบ้านเพื่อมาเล่นกีต้าร์ที่เขารัก ความรักความชื่นชอบในดนตรีทำให้คุณชมพูได้เข้าไปสมัครเรียนสอนดนตรีในยุคนั้น อย่าง โรงเรียนสยามกลการ และโรงเรียนเวชสวรรค์การดนตรี

เมื่อย่างเข้าวัย 10 ขวบ เป็นครั้งแรกที่คุณชมพูได้มีโอกาสแต่งเพลงอย่างจริงจัง และเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ฝีมือทางดนตรีของคุณชมพูเป็นที่ประจักษ์ต่อผู้คนเป็นครั้งแรก เมื่อทางโรงเรียนเวชสวรรค์การดนตรีได้ส่งเขาเข้าสู่เวทีประกวดโฟล์คซองชิงถ้วยพระราชทาน เพื่อเล่นโชว์ช่วงพักนับคะแนนเท่านั้น  แม้จะเป็นการเล่นโชว์ในช่วงพักนับคะแนน แต่ฝีมือทางด้านดนตรีของคุณชมพูกลับโดดเด่น จนทำให้ทางวงชาตรีเห็นแววชักชวนคุณชมพูมาร่วมเล่นดนตรี แต่ทางแม่คุณชมพูเห็นว่าคุณชมพูอายุยังไม่มากนัก จึงไม่ได้ให้คุณชมพูเข้าร่วมกับวงชาตรี 

วันเวลาผ่านไปจนถึง ณ ตอนที่คุณชมพูอยู่ประมาณชั้น ป.5 ทางโรงเรียนจัดกิจกรรมทัศนศึกษาถ้ำกระบอก คุณชมพูได้นำเอากีต้าร์คู่ใจไปพร้อมกับการเดินทางในครั้งนี้ จนกระทั่งเมื่อคุณชมพูและเพื่อนๆ ได้ไปถึงยังที่หมาย ในขณะที่นักเรียนคนอื่นๆ กำลังเดินเที่ยวชมสถานที่อย่างเพลิดเพลิน คุณชมพูเกิดหลงทางจึงได้นำกีต้าร์คู่ใจของตนขึ้นมาเล่น ท่ามกลางผู้คนที่กำลังสัญจรไปมา นับตั้งแต่วันนั้นคุณชมพูก็กลายเป็นคนดังที่มักถูกพูดถึงความชื่นชอบในการเล่นกีต้าร์ 

จนคุณชมพูได้รับสมญานามว่า  "ไอ้กีต้าร์"

เวลาไปไหนมาไหนผู้คนในโรงเรียนมักเรียกขานเขาในสมญานามนี้เสมอ เมื่อโด่งดังเป็นคนรู้จักในแวดวงสังคมของโรงเรียน คุณชมพูมีความคิดว่ากีต้าร์นั้นทำให้ตนเองมีตัวตน ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อเครื่องดนตรีกีต้าร์ยิ่งมีมากยิ่งขึ้น

หาก Queen คือเจ้าชายในนามของราชินี พวกเขาก็จะขอเป็นเจ้าชายในนามของเจ้าหญิงแต่เจ้าชายในนามของเจ้าหญิงอยู่เพียงไม่นานนักก็จำเป็นต้องสละบัลลังก์ เพราะเมื่อสำเร็จการศึกษาชั้นมศ. 3 สมาชิกเจ้าชายในวงต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตนเอง

คราใดที่เห็นคุณปิง คุณชมพูมักจะมีความคิดที่อยากจะเข้าไปร่วมวงฟรุตตี้อยู่เสมอ ท้ายที่สุดแล้วความต้องการของเขาก็สำริดผล 

เมื่อได้พลิกจากแนวทางที่ตนเคยดำรงมาเป็นอีกแนวทางที่ผิดแผกออกไป ทำให้คุณชมพูไม่สามารถปรับตัวกับการร้องเพลงแนวร็อคได้ดีพอ ทำให้มีคน
ติติงถึงเสียงของเขา เมื่อได้ยินดังนั้นคุณชมพูจึงคิดลาออกจากวงเพราะคิดว่าที่นี่คงไม่เหมาะกับตน แต่คุณปิงได้ปรามไว้ โดยให้เหตุผลว่าหากมีคนติติงถึงน้ำเสียงที่ไม่หนักแน่นของเขา ทำไมเขาถึงไม่ฝึกฝนให้เสียงของเขามีพลังขึ้นเล่า

คิดได้ดังนั้นคุณชมพูจึงหวนนึกถึงคำแนะนำของอาถึงวิธีการเกร็งกระบังลมเพื่อทำให้เสียงมีพลังยิ่งขึ้น จากนั้นคุณชมพูจึงฝึกฝนการใช้เสียงจนสามารถทำให้เสียงของคุณชมพูสามารถมีพลังมากพอจะร้องเพลงร็อคได้ในที่สุด

ปีถัดมา พ.ศ. 2528 ฟรุ๊ตตี้ได้ออกอัลบั้มชุด "รวมดาว 2"  กับคุณบุ๋มเช่นเคยในอัลบั้มชุดนี้ทั้งสองกลับมาในเพลง  "พ่อแง่-อน"  อีกทั้งวงฟรุตตี้ยังได้ออกผลงานอัลบั้มในชื่อชุดว่า  "2 สไตล์"  

"รอยนิรันดร์"  มกราคม พ.ศ. 2529

"อยากบอกรัก"  มกราคม พ.ศ. 2530