เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนถิ่นเก่า รั้วจามจุรี เมื่อเสร็จธุระก็ตั้งใจจะแวะเข้ามาบุญครอง เพื่อหาซื้อของใช้เล็กน้อยๆ ตามประสา ผมขับรถโดยใช้เส้นทางหน้าห้างเพื่อไปเข้าที่จอดด้านโตคิว ขับมาเรื่อยๆ รู้สึกแปลกใจกับภาพที่เห็นบริเวณหน้าห้าง ที่เต็มไปด้วยร้านขายของตลาดนัดยาวตลอดแนว ผมไปทำงานใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนมานาน เกือบสิบปี เพิ่งกลับมาอยู่เมืองไทยได้ไม่นานก็ไม่เคยได้มีธุระต้องผ่านมาแถวนี้ รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับสี่แยกปทุมวันที่ทำลานลอยฟ้าเชื่อมทางเข้าระหว่างห้างได้สวยงาม ทันสมัย แต่ก็ต้องมาสะดุดอารมณ์และอดขำไม่ได้ นี่มันเป็นรอยต่อเขตกั้นแนวชายแดนระหว่างมาบุญครองกับฝั่งสยามรึเปล่า
ทำไมมาบุญครองคิดล้าหลัง จัดงานวัด งานตลาดนัด อยู่หน้าห้าง อย่างนี้อีก ดูไม่เข้ากันเลยกับห้างฝั่งตรงข้ามที่เขาอุตส่าห์ทำทางเชื่อมต่อมาให้ แทนที่จะได้อาศัยความทันสมัยของเขามาปรับปรุงห้างตัวเองบ้าง พอเลี้ยวรถเข้าห้าง ก็ทำใจมาตั้งแต่แรกแล้วว่าจะได้ที่จอดรถไหมเรา? ปรากฏว่าโล่ง สะดวกปลอดโปร่ง ตั้งแต่ชั้น 2-3 ว่างจนน่าใจหาย เพราะสมัยก่อนเป็นที่เลื่องลือ เรื่องลานจอดรถที่นี่จะเต็มตลอด ตั้งแต่บ่ายๆ ก็จอดซ้อนคันกันแล้ว แต่ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ผมจึงมีเวลาเหลือเฟือที่จะได้ไปเดินเล่นในห้าง เพื่อรำลึกถึงบรรยากาศเก่าๆสมัยที่เรียนอยู่จุฬา ผมกับเพื่อนมาเดินกันบ่อยจนรู้จักและคุ้นเคยทั้งสถานที่และพ่อค้าแม่ค้าที่นี่ เมื่อก้าวเข้ามาในห้างก็สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของมาบุญครองในวันนี้ได้จริงๆ จากชั้น 1 ตามทางเดิน ไม่มีผู้คนมากมายเหมือนก่อนช่างเงียบเหงามองเข้าไปในร้านไม่มีคนซื้อเลยแต่ที่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเลย คือการจัดบูทขายของบริเวณโถงทางเดิน สินค้าก็เหมือนๆกับที่ซื้อในร้านนั่นแหละรกๆเลอะๆ แต่ไม่มีใครสนใจจะซื้อเหมือนสมัยก่อน ก็ทำให้ผมนึกขำขึ้นมาได้อีกครั้งว่า มาบุญครองมีความทรงจำที่ดีอะไรกับตลาดนัดนักหนา เอ๊ะ! รึ เจ้าของห้างเขาเอาผู้บริหารมาจากบางลำพูหรือสวนจตุจักร ถึงถนัดแต่เรื่องทำตลาดนัดจังเลย สมัยก่อนอยู่แค่ในห้าง ตอนนี้ลามขยายอาณาเขตออกไปถึงหน้าห้างแล้วเก่งจริงๆ ครับยกนิ้วให้เลย!!
เดินขึ้นบันไดเลื่อนมาชั้น 2ชั้น3 ก็เงียบเช่นกัน สังเกตเห็นว่ามีห้องว่างทุกชั้น แต่ที่ตกใจมากคือชั้น 5 ร้านขาย เฟอนิเจอร์แทบจะหายเกลี้ยง มีแต่ที่ว่างเปล่าเป็นแถบ ทั้ง2ฝั่งเหนือ-ใต้ ร้างเหมือนป่าช้า (รูปภาพ) และนี่คืออุทยานประวัติศาสตร์ หรือว่าควันหลง OUTLET ใจกลางเมืองก็ไม่ทราบ เหลือซากไว้ให้คนคาดเดาว่าแต่ก่อนมันคืออะไรเพราะผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่รู้จริงๆ คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่าไม่สนุกแล้ว ไม่กล้าเดินกลัวโดนปล้น รีบลงมาชั้น 4 ซื้อของให้เสร็จจะได้กลับ มาถึงชั้น 4 คิดว่ามาผิดชั้น ผิดเวลา สภาพเหมือนห้างเพิ่งเปิดยามเช้า ย่ำแย่พอๆ กัน ผู้คนหายไปไหนกันหมด บูทขายมือถือที่เคยคึกคักจนไม่รู้จะเลือกซื้อร้านไหน มีตู้ว่างให้เช่าเยอะมาก ป้ายติดต่อให้เช่าจาก MBK โดยตรงเลย อะไรกัน ห้างนี้ที่ว่างเหลือเฟือจนไม่ต้องเซ้งกันแล้ว!! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ (ใครอยากจะมาลงทุนค้าขายก็เชิญนะครับ) ส่วนบรรยากาศการค้าไม่ต้องพูดถึง เงียบเหงาไม่มีภาพผู้คนเดินเบียดเสียดกัน อย่างแต่ก่อนให้เห็นอีกแล้ว ผมก็ได้แต่ปลงและสงสารพ่อค้าแม่ค้าที่นี่ว่าเขาจะอยู่กันได้อย่างไร คนขายเก่าแก่หลายรายที่ผมคุ้นเคยสมัยอยู่เมืองไทย คุยให้ฟังถึงสถานการณ์ของมาบุญครองในขณะนี้แล้วน่าใจหาย รวมถึงร้านค้าอื่นๆ ที่ผมได้สอบถามและมีโอกาสพูดคุยด้วยตามทางที่เดินผ่านมา ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันทำให้ผมกระจ่างแจ้ง ถึงสิ่งที่ผมสงสัยและหาคำตอบไม่ได้ว่า ทำไม?? มาบุญครองถึงได้มีสภาพตกต่ำถึงเพียงนี้ เพราะอะไร ? เกิดจากอะไร ? ก็ได้มารู้ความจริงจากปากของพ่อค้าแม่ค้าที่นี่เอง ....ว่า.....
ตั้งแต่มาบุญครองเปลี่ยนแปลงผู้บริหารใหม่ มากว่าสิบปีแล้ว โดยนำผู้บริหารด้านการบัญชีและการธนาคารเข้ามาทำที่มาบุญครอง พวกเขาไม่มีประสบการณ์ในการทำศูนย์การค้าและมุมมองเกี่ยวกับธุรกิจด้านนี้โดยตรง ผู้บริหารใหญ่เป็นเพื่อนกัน ก็เลยมีแนวคิดในการบริหารแบบเดียวกัน ไม่มีใครขัดขวางผลประโยชน์กันอีกด้วย ไม่ว่าจะคิดพัฒนาพื้นที่ทำอะไรตรงไหน ไม่เคยประสบความสำเร็จ ทำเมื่อไหร่ก็เจ๊ง พอเกิดเป็นที่ว่างเปล่า หาคนเช่าไม่ได้ ก็จะทำเป็นตลาดนัดอยู่นั่นแหละทำอย่างอื่นไม่เป็น มีแต่คนขายคนซื้อไม่มี ได้ข่าวว่าชั้น 4 ชั้น5 จะเป็นตลาดนัดอีกแล้วนะ (555คิดเหมือนผมเลย)
ทุกวันนี้พ่อค้าแม่ค้าเขากินทุนกำไรเดิมจากการสะสมมาตั้งแต่สมัยห้างมาบุญครองเจริญรุ่งเรือง แต่ตอนนี้หมดไม่มีเหลือแล้ว ยิ่งอยู่ไปๆ ยิ่งแย่ลง ร้านค้าเจ๊งขาดทุนไปกับการทำห้างจากผู้บริหารชุดนี้ ทุกวันนี้ทนอยู่เพราะหวังว่าสักวันมันอาจจะกลับมาดีขึ้นเหมือนก่อน แต่ทนกันมาก็ยังไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย กลับตกต่ำลงทุกวันๆ อย่างที่เห็น อยู่ไปเพื่อรอหมดสัญญาจะได้เงินมัดจำคืนบ้าง บางร้านยอมทิ้งไปเลย บริหารอย่างไร ร้านถึงปิดและคืนพื้นที่กันมากมาย ว่างเกือบทั้งชั้นแบบนี้ ร้านค้าเคยเซ้งกันได้ราคาแพงมหาศาล เดี๋ยวนี้ ปิดป้ายให้เช่าโดย MBK ยังหาคนเช่าไม่ได้เลยทุกวันนี้เด็ก อายุ 14-15 ไม่มีใครรู้จักห้างมาบุญครองแล้ว แต่ก่อนเป็นห้างขวัญใจวัยรุ่น นักเรียน นักศึกษา แต่ตอนนี้แม้แต่นักศึกษาจุฬาที่อยู่ใกล้แค่นี้ยังไม่มาเดินเลย
ผมฟังแล้วก็สะท้อนใจ..........เสียดาย......... ห้างอันดับ 1 ของประเทศไทย เป็น DESTINATION ของชาวต่างชาติที่มาเที่ยวเมืองไทย ห้างขวัญใจวัยรุ่น (สมัยผม) ห้างที่คนไทยทั่วทั้งประเทศชื่นชอบ มีคนเดินเข้าห้างมาใช้บริการวันละเป็นแสนคน กำลังจะถึงจุดจบที่ทิ้งไว้แต่เพียงภาพแห่งความทรงจำ เป็นตำนานเรื่องเล่าซึ่งจะไม่มีอยู่จริงอีกต่อไปงั้นหรือ?
ตลอดทางที่ขับรถกลับบ้าน ผมนึกถึงภาพมาบุญครองเมื่อวันวาน เป็นภาพแห่งความประทับใจ เพราะผมคือแฟนพันธ์แท้ของห้างนี้ สงสารมาบุญครอง ห้างที่ผมรัก ทำไมถึงตกต่ำและถดถอยได้ถึงเพียงนี้ แต่ผมเองก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะช่วยเหลืออะไรพวกเขาได้ หวังเพียงว่าจะเป็นเสียงหนึ่ง ที่สะท้อนไปยังท่านเจ้าของห้าง ถ้าได้มีโอกาสเข้ามาอ่านข้อความนี้ แทนใจห้างมาบุญครอง และพ่อค้าแม่ค้าที่นี่
“ท่านกำลังฝากอนาคตไว้กับคนที่ไร้ประสิทธิภาพ”
ซึ่งท่านจะต้องยอมรับความจริงได้แล้วว่า ท่านนำผู้บริหารจากสายการเงิน การธนาคารมาทำห้าง นี่คือการวางคนผิดที่ ผิดตำแหน่ง จึงทำให้มาบุญครองมาถึงจุดตกต่ำที่สุดได้ถึงเพียงนี้ ความถนัดที่ไม่เหมาะสมกับงาน จึงทำให้การทำงาน ของผู้บริหารชุดนี้ไร้ประสิทธิภาพ หมดความสามารถ ผู้นำไม่มีความน่าเชื่อถือ วิสัยทัศน์คับแคบ ไม่พยายามปรับตัวให้ทันคู่แข่งกับโลกสมัยใหม่ บริหารไปวันๆแบบไม่มีจุดขายที่โดดเด่นและแข็งแกร่ง อยู่ไปก็มองไม่เห็นอนาคต
จนผมอดคิดไม่ได้ว่า ใคร?? เป็นคนวางแผนส่งผู้บริหารชุดนี้เข้ามาเป็นไส้ศึกบริหารห้างเพื่อทำลายล้างมาบุญครองให้ตกต่ำถึงที่สุดแบบนี้ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริง วันนี้เขากำลังจะได้รับชัยชนะแล้ว มาบุญครองกำลังจะพินาศสมความตั้งใจที่พวกเขารอคอย
ท่านต้องกล้าคิดและกล้าตัดสินใจ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป เพราะเราต้องยอมเสีย เพื่อที่จะได้อะไรที่ดีกลับคืนมา โปรดอย่าได้ไปสร้างความเคยชินในการบริหารแบบคนทำงานด้านการบัญชีและการธนาคารนำมาบริหารห้าง เป็นการใช้คนไม่ถูกที่กับการทำงาน อำนาจในการบริหารอยู่กับคนที่ไม่พร้อมเปิดโลกทัศน์ที่กว้างไกลทันสมัย
...........ผู้บริหารชุดนี้ หมดเวลาพิสูจน์การทำงานของพวกเขาแล้ว...........
=== แล้วเพื่อนๆละครับมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง ===
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รูปภาพปลากรอบครับ (ขออภัยที่ต้องครอปไปลิ้งค์นอกครับ ใส่รูปไม่เป็นครับ) --->https://uppic.cc/d/5VTq
----->https://uppic.cc/d/5VT8
----->https://uppic.cc/d/5VTB
เพื่อนๆคิดอย่างไรกับคำว่าอวสานมาบุญครอง ?
ทำไมมาบุญครองคิดล้าหลัง จัดงานวัด งานตลาดนัด อยู่หน้าห้าง อย่างนี้อีก ดูไม่เข้ากันเลยกับห้างฝั่งตรงข้ามที่เขาอุตส่าห์ทำทางเชื่อมต่อมาให้ แทนที่จะได้อาศัยความทันสมัยของเขามาปรับปรุงห้างตัวเองบ้าง พอเลี้ยวรถเข้าห้าง ก็ทำใจมาตั้งแต่แรกแล้วว่าจะได้ที่จอดรถไหมเรา? ปรากฏว่าโล่ง สะดวกปลอดโปร่ง ตั้งแต่ชั้น 2-3 ว่างจนน่าใจหาย เพราะสมัยก่อนเป็นที่เลื่องลือ เรื่องลานจอดรถที่นี่จะเต็มตลอด ตั้งแต่บ่ายๆ ก็จอดซ้อนคันกันแล้ว แต่ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ผมจึงมีเวลาเหลือเฟือที่จะได้ไปเดินเล่นในห้าง เพื่อรำลึกถึงบรรยากาศเก่าๆสมัยที่เรียนอยู่จุฬา ผมกับเพื่อนมาเดินกันบ่อยจนรู้จักและคุ้นเคยทั้งสถานที่และพ่อค้าแม่ค้าที่นี่ เมื่อก้าวเข้ามาในห้างก็สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของมาบุญครองในวันนี้ได้จริงๆ จากชั้น 1 ตามทางเดิน ไม่มีผู้คนมากมายเหมือนก่อนช่างเงียบเหงามองเข้าไปในร้านไม่มีคนซื้อเลยแต่ที่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเลย คือการจัดบูทขายของบริเวณโถงทางเดิน สินค้าก็เหมือนๆกับที่ซื้อในร้านนั่นแหละรกๆเลอะๆ แต่ไม่มีใครสนใจจะซื้อเหมือนสมัยก่อน ก็ทำให้ผมนึกขำขึ้นมาได้อีกครั้งว่า มาบุญครองมีความทรงจำที่ดีอะไรกับตลาดนัดนักหนา เอ๊ะ! รึ เจ้าของห้างเขาเอาผู้บริหารมาจากบางลำพูหรือสวนจตุจักร ถึงถนัดแต่เรื่องทำตลาดนัดจังเลย สมัยก่อนอยู่แค่ในห้าง ตอนนี้ลามขยายอาณาเขตออกไปถึงหน้าห้างแล้วเก่งจริงๆ ครับยกนิ้วให้เลย!!
เดินขึ้นบันไดเลื่อนมาชั้น 2ชั้น3 ก็เงียบเช่นกัน สังเกตเห็นว่ามีห้องว่างทุกชั้น แต่ที่ตกใจมากคือชั้น 5 ร้านขาย เฟอนิเจอร์แทบจะหายเกลี้ยง มีแต่ที่ว่างเปล่าเป็นแถบ ทั้ง2ฝั่งเหนือ-ใต้ ร้างเหมือนป่าช้า (รูปภาพ) และนี่คืออุทยานประวัติศาสตร์ หรือว่าควันหลง OUTLET ใจกลางเมืองก็ไม่ทราบ เหลือซากไว้ให้คนคาดเดาว่าแต่ก่อนมันคืออะไรเพราะผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่รู้จริงๆ คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่าไม่สนุกแล้ว ไม่กล้าเดินกลัวโดนปล้น รีบลงมาชั้น 4 ซื้อของให้เสร็จจะได้กลับ มาถึงชั้น 4 คิดว่ามาผิดชั้น ผิดเวลา สภาพเหมือนห้างเพิ่งเปิดยามเช้า ย่ำแย่พอๆ กัน ผู้คนหายไปไหนกันหมด บูทขายมือถือที่เคยคึกคักจนไม่รู้จะเลือกซื้อร้านไหน มีตู้ว่างให้เช่าเยอะมาก ป้ายติดต่อให้เช่าจาก MBK โดยตรงเลย อะไรกัน ห้างนี้ที่ว่างเหลือเฟือจนไม่ต้องเซ้งกันแล้ว!! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ (ใครอยากจะมาลงทุนค้าขายก็เชิญนะครับ) ส่วนบรรยากาศการค้าไม่ต้องพูดถึง เงียบเหงาไม่มีภาพผู้คนเดินเบียดเสียดกัน อย่างแต่ก่อนให้เห็นอีกแล้ว ผมก็ได้แต่ปลงและสงสารพ่อค้าแม่ค้าที่นี่ว่าเขาจะอยู่กันได้อย่างไร คนขายเก่าแก่หลายรายที่ผมคุ้นเคยสมัยอยู่เมืองไทย คุยให้ฟังถึงสถานการณ์ของมาบุญครองในขณะนี้แล้วน่าใจหาย รวมถึงร้านค้าอื่นๆ ที่ผมได้สอบถามและมีโอกาสพูดคุยด้วยตามทางที่เดินผ่านมา ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันทำให้ผมกระจ่างแจ้ง ถึงสิ่งที่ผมสงสัยและหาคำตอบไม่ได้ว่า ทำไม?? มาบุญครองถึงได้มีสภาพตกต่ำถึงเพียงนี้ เพราะอะไร ? เกิดจากอะไร ? ก็ได้มารู้ความจริงจากปากของพ่อค้าแม่ค้าที่นี่เอง ....ว่า.....
ตั้งแต่มาบุญครองเปลี่ยนแปลงผู้บริหารใหม่ มากว่าสิบปีแล้ว โดยนำผู้บริหารด้านการบัญชีและการธนาคารเข้ามาทำที่มาบุญครอง พวกเขาไม่มีประสบการณ์ในการทำศูนย์การค้าและมุมมองเกี่ยวกับธุรกิจด้านนี้โดยตรง ผู้บริหารใหญ่เป็นเพื่อนกัน ก็เลยมีแนวคิดในการบริหารแบบเดียวกัน ไม่มีใครขัดขวางผลประโยชน์กันอีกด้วย ไม่ว่าจะคิดพัฒนาพื้นที่ทำอะไรตรงไหน ไม่เคยประสบความสำเร็จ ทำเมื่อไหร่ก็เจ๊ง พอเกิดเป็นที่ว่างเปล่า หาคนเช่าไม่ได้ ก็จะทำเป็นตลาดนัดอยู่นั่นแหละทำอย่างอื่นไม่เป็น มีแต่คนขายคนซื้อไม่มี ได้ข่าวว่าชั้น 4 ชั้น5 จะเป็นตลาดนัดอีกแล้วนะ (555คิดเหมือนผมเลย)
ทุกวันนี้พ่อค้าแม่ค้าเขากินทุนกำไรเดิมจากการสะสมมาตั้งแต่สมัยห้างมาบุญครองเจริญรุ่งเรือง แต่ตอนนี้หมดไม่มีเหลือแล้ว ยิ่งอยู่ไปๆ ยิ่งแย่ลง ร้านค้าเจ๊งขาดทุนไปกับการทำห้างจากผู้บริหารชุดนี้ ทุกวันนี้ทนอยู่เพราะหวังว่าสักวันมันอาจจะกลับมาดีขึ้นเหมือนก่อน แต่ทนกันมาก็ยังไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย กลับตกต่ำลงทุกวันๆ อย่างที่เห็น อยู่ไปเพื่อรอหมดสัญญาจะได้เงินมัดจำคืนบ้าง บางร้านยอมทิ้งไปเลย บริหารอย่างไร ร้านถึงปิดและคืนพื้นที่กันมากมาย ว่างเกือบทั้งชั้นแบบนี้ ร้านค้าเคยเซ้งกันได้ราคาแพงมหาศาล เดี๋ยวนี้ ปิดป้ายให้เช่าโดย MBK ยังหาคนเช่าไม่ได้เลยทุกวันนี้เด็ก อายุ 14-15 ไม่มีใครรู้จักห้างมาบุญครองแล้ว แต่ก่อนเป็นห้างขวัญใจวัยรุ่น นักเรียน นักศึกษา แต่ตอนนี้แม้แต่นักศึกษาจุฬาที่อยู่ใกล้แค่นี้ยังไม่มาเดินเลย
ผมฟังแล้วก็สะท้อนใจ..........เสียดาย......... ห้างอันดับ 1 ของประเทศไทย เป็น DESTINATION ของชาวต่างชาติที่มาเที่ยวเมืองไทย ห้างขวัญใจวัยรุ่น (สมัยผม) ห้างที่คนไทยทั่วทั้งประเทศชื่นชอบ มีคนเดินเข้าห้างมาใช้บริการวันละเป็นแสนคน กำลังจะถึงจุดจบที่ทิ้งไว้แต่เพียงภาพแห่งความทรงจำ เป็นตำนานเรื่องเล่าซึ่งจะไม่มีอยู่จริงอีกต่อไปงั้นหรือ?
ตลอดทางที่ขับรถกลับบ้าน ผมนึกถึงภาพมาบุญครองเมื่อวันวาน เป็นภาพแห่งความประทับใจ เพราะผมคือแฟนพันธ์แท้ของห้างนี้ สงสารมาบุญครอง ห้างที่ผมรัก ทำไมถึงตกต่ำและถดถอยได้ถึงเพียงนี้ แต่ผมเองก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะช่วยเหลืออะไรพวกเขาได้ หวังเพียงว่าจะเป็นเสียงหนึ่ง ที่สะท้อนไปยังท่านเจ้าของห้าง ถ้าได้มีโอกาสเข้ามาอ่านข้อความนี้ แทนใจห้างมาบุญครอง และพ่อค้าแม่ค้าที่นี่
“ท่านกำลังฝากอนาคตไว้กับคนที่ไร้ประสิทธิภาพ”
ซึ่งท่านจะต้องยอมรับความจริงได้แล้วว่า ท่านนำผู้บริหารจากสายการเงิน การธนาคารมาทำห้าง นี่คือการวางคนผิดที่ ผิดตำแหน่ง จึงทำให้มาบุญครองมาถึงจุดตกต่ำที่สุดได้ถึงเพียงนี้ ความถนัดที่ไม่เหมาะสมกับงาน จึงทำให้การทำงาน ของผู้บริหารชุดนี้ไร้ประสิทธิภาพ หมดความสามารถ ผู้นำไม่มีความน่าเชื่อถือ วิสัยทัศน์คับแคบ ไม่พยายามปรับตัวให้ทันคู่แข่งกับโลกสมัยใหม่ บริหารไปวันๆแบบไม่มีจุดขายที่โดดเด่นและแข็งแกร่ง อยู่ไปก็มองไม่เห็นอนาคต
จนผมอดคิดไม่ได้ว่า ใคร?? เป็นคนวางแผนส่งผู้บริหารชุดนี้เข้ามาเป็นไส้ศึกบริหารห้างเพื่อทำลายล้างมาบุญครองให้ตกต่ำถึงที่สุดแบบนี้ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริง วันนี้เขากำลังจะได้รับชัยชนะแล้ว มาบุญครองกำลังจะพินาศสมความตั้งใจที่พวกเขารอคอย
ท่านต้องกล้าคิดและกล้าตัดสินใจ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป เพราะเราต้องยอมเสีย เพื่อที่จะได้อะไรที่ดีกลับคืนมา โปรดอย่าได้ไปสร้างความเคยชินในการบริหารแบบคนทำงานด้านการบัญชีและการธนาคารนำมาบริหารห้าง เป็นการใช้คนไม่ถูกที่กับการทำงาน อำนาจในการบริหารอยู่กับคนที่ไม่พร้อมเปิดโลกทัศน์ที่กว้างไกลทันสมัย
...........ผู้บริหารชุดนี้ หมดเวลาพิสูจน์การทำงานของพวกเขาแล้ว...........
=== แล้วเพื่อนๆละครับมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง ===
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้