ทำทีชวนคุย  แล้ววนเข้าเรื่องตัวเองเดือดร้อน      วนเข้าเรื่องตัวเองลำบาก   แต่ก็พูดไม่นาน แล้วไปเรื่องอื่นต่อ

แรกๆก็เต็มใจให้ เต็มใจช่วย  เราเสนอตัวจะช่วยเลย

ระยะหลัง  มาไม้นี้บ่อยจนเราจับได้  ว่าตั้งใจทำ (แบบเนียนๆ)

ในใจเต็มใจช่วยนะครับ    แต่ความรู้สึกแปกลกๆ   พอรู้ตัวว่าเขาตั้งใจทำเพื่อหวังให้เราช่วย
ทำให้เปลี่ยนใจไม่ค่อยอยากช่วยเท่าไหร่

มันดูตั้งใจเกินไป    ต้องแบบดูบังเอิญๆ  ไมไ่ด้ตั้งใจ  เราถึงจะเต็มใจช่วย

เป็นคุณเจอคนแบบนี้จะรู้สึกยังไง

ปล.ความรู้สึกส่วนตัว  เดือดร้อน 100 ครั้งก็ยินดีช่วย  แต่อย่าให้ผมรู้สึกว่า ตั้งใจเนียนให้ผมช่วย
ต้องให้ผมรู้ว่าเข่าเดือดร้อนโดย  ไมไ่ด้ตั้งใจจะให้ผมช่วย   ผมถึงจะมีความรู้สึกอยากช่วย   (เนียนก็ได้แต่อย่าให้ผมจับได้  ว่าตั้งใจ)

ชอบช่วยเหลือคนอื่นครับ  แต่จะมีความคิดแปลกๆแบบนี้  แปลว่าอะไรครับ
ชอบช่วยคนที่ไมไ่ด้ตั้งใจจะบอกให้ช่วย         ส่วนพวกชอบให้ช่วยบ่อยๆจนขาดความเกรงใจจะไม่อยากช่วย