แฟนถามชอบเชิงประเภทไม่ให้เกียรติ์ประมาณว่าหักหน้าให้เราตอบไม่ถูก คบมาปีกว่าแล้วแต่ก็ยังรู้สึกไม่โอเคกับคำถามแต่ล่ะคำถามเลยค่ะ ควรเลิกหรือให้โอกาสเขาให้ปรับปรับตัวดีคะ แล้วถ้าเลิกทำยังไงให้เขาออกไปจากบ้านเราแบบประมาณว่าเลิกกันโดยดี เขาไม่ยอมไปสักที คือเราบอกเลิกกี่ครั้งเขาไม่เคยจะเลิกและไปจากเราเลยอ่ะค่ะ
ปล.1อยู่บ้านเดียวกันค่ะบ้านหนู คบกันผู้ใหญ่รู้กันหมดคือเปิดเผยนะคะ
ปล.2เขาเคยมีประวัติการแอบคุยกับคนอื่นเมื่อ3-4เดือนที่แล้วทั้งที่คบกับเราอยู่พอเราจับได้เขาก็ปฏิเสธจนเขาจนมุมเลยสารถาพแต่ก็บอกคุยเฉยๆ ในขณะนั้นเราทำงานที่บ้านจนหัวหมุนตัวคนเดียว พอมารู้ทีหลังมันเหมือนเราโง่เลยค่ะ ความรู้สึกมันตัน มันอื้อ คิดอะไรไม่ออก มันจุกอกอ่ะค่ะ จำได้เลยว่าความรู้สึกตอนนั้น มันคิดว่าเราจะซื่อสัตย์ไปทำไม เราทำดีกับเขาทำไม งงกับตัวเองตลอดเวลา (ปล3.เรามีธุรกิจเล็กๆด้วยกันค่ะ)(ปล.4หนูดรอปมาเพื่อหาเงินจ่ายค่าเทอมส่วนเขายังเรียนอยู่ค่ะ)
เอาจริงๆความรู้สึกตอนนี้มันประมาณว่าอยากมีเขาไปตลอดแต่ก็อยากหยุดความสัมพันธ์ นี่ก็1ปีกว่า ที่เราทนอะไรกันมาเยอะ ตัวเราเองรู้สึกดีกับเขามาก แต่ก็นั่นหละค่ะเราไม่รู้ว่าเขาจะคิดกับเราขนาดไหน
ยอมรับเลยค่ะว่าบางทีการงานแต่ล่ะอย่างเราไม่สามารถทำได้ด้วยตัวคนเดียวต้องมีเขามาคอยช่วยซัพพอร์ตตลอด ตอนนี้เขานอนอยู่ข้างๆค่ะกอดเราอยู่
ขณะนี้ก็ทั้งพิมพ์ไปร้องไห้ไป กลัวว่าจะไม่มีใครมาคอยซัพพอร์ตเราเหมือนเขาแล้วอ่ะค่ะ
ขอโทษที่เรื่องไม่ค่อยตรงกับหัวข้อแต่ตอนนี้หนูอยากได้คำแนะนำว่าควรทำยังไงมากกว่าการตำหนิ ติ และด่า โปรดเข้าใจหนูนะคะ😢
แฟนไม่ให้เกียรติกัน ควรเลิกดีไหมคะ
ปล.1อยู่บ้านเดียวกันค่ะบ้านหนู คบกันผู้ใหญ่รู้กันหมดคือเปิดเผยนะคะ
ปล.2เขาเคยมีประวัติการแอบคุยกับคนอื่นเมื่อ3-4เดือนที่แล้วทั้งที่คบกับเราอยู่พอเราจับได้เขาก็ปฏิเสธจนเขาจนมุมเลยสารถาพแต่ก็บอกคุยเฉยๆ ในขณะนั้นเราทำงานที่บ้านจนหัวหมุนตัวคนเดียว พอมารู้ทีหลังมันเหมือนเราโง่เลยค่ะ ความรู้สึกมันตัน มันอื้อ คิดอะไรไม่ออก มันจุกอกอ่ะค่ะ จำได้เลยว่าความรู้สึกตอนนั้น มันคิดว่าเราจะซื่อสัตย์ไปทำไม เราทำดีกับเขาทำไม งงกับตัวเองตลอดเวลา (ปล3.เรามีธุรกิจเล็กๆด้วยกันค่ะ)(ปล.4หนูดรอปมาเพื่อหาเงินจ่ายค่าเทอมส่วนเขายังเรียนอยู่ค่ะ)
เอาจริงๆความรู้สึกตอนนี้มันประมาณว่าอยากมีเขาไปตลอดแต่ก็อยากหยุดความสัมพันธ์ นี่ก็1ปีกว่า ที่เราทนอะไรกันมาเยอะ ตัวเราเองรู้สึกดีกับเขามาก แต่ก็นั่นหละค่ะเราไม่รู้ว่าเขาจะคิดกับเราขนาดไหน
ยอมรับเลยค่ะว่าบางทีการงานแต่ล่ะอย่างเราไม่สามารถทำได้ด้วยตัวคนเดียวต้องมีเขามาคอยช่วยซัพพอร์ตตลอด ตอนนี้เขานอนอยู่ข้างๆค่ะกอดเราอยู่
ขณะนี้ก็ทั้งพิมพ์ไปร้องไห้ไป กลัวว่าจะไม่มีใครมาคอยซัพพอร์ตเราเหมือนเขาแล้วอ่ะค่ะ
ขอโทษที่เรื่องไม่ค่อยตรงกับหัวข้อแต่ตอนนี้หนูอยากได้คำแนะนำว่าควรทำยังไงมากกว่าการตำหนิ ติ และด่า โปรดเข้าใจหนูนะคะ😢