ธุรกิจครอบครัวที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ จะอนุรักษ์ไว้อย่างไร หากวางแผนไม่มีครอบครัว

หมายเหตุ กรณีที่ จขกท จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเพียงกรณีศึกษา ไม่ได้หมายถึงธุรกิจจริง ๆ

คุณ A ได้รับมอบ ธุรกิจครอบครัว แห่งหนึ่ง ที่กำลังประสบความสำเร็จ แถมมีอายุกว่า 100 ปี และคุณ A เป็นผู้บริหารที่มีประสิทธิภาพ และเป็นผู้นำตลาดเมื่อเทียบกับธุรกิจขนาดเดียวกัน แต่ธุรกิจนี้มีจุดอ่อนเพียงอย่างเดียว คือ คุณ A ไม่มีผู้สืบสันดานสายตรงรับช่วงต่อ กรณีที่ดีสุด จะมีแค่ครอบครัวของลุงป้าน้าอา ลูกพี่ลูกน้อง ที่คุณ A เขียนให้แบ่งทรัพย์สินทั้งหมดที่มีอยู่ด้วยสัดส่วนที่แน่นอน ( ไม่ว่าเป็นทรัพย์สินที่เกี่ยวกับธุรกิจที่เล่ามาหรือไม่ ) จะวางแผนสืบทอดธุรกิจอย่างไร หรือกรณีที่เลวร้ายสุดที่ไม่ได้เขียนพินัยกรรมใด ๆ ไว้ คือ ครอบครัว ลุง ป้า น้า อา จะมีสิทธิในมรดกดังกล่าวตามหลักทายาทอันดับที่ 6 หรือ จะตกเป็นของแผ่นดิน ( และหากคุณ B ในครอบครัวของลุงคนหนึ่งของคุณ A ได้รับช่วงต่อธุรกิจ หรือเป็นหนึ่งในคนที่ได้รับธุรกิจอันเป็นมรดกของคุณ A คุณ B ควรบริหารอย่างไร )

จขกท ต้องการทราบวิธีบริหารธุรกิจครอบครัว และการสืบทอด กรณีที่เจ้าของไม่ประสงค์มีครอบครัวต่อไป หรือ กรณีที่ผู้สืบสันดาน ไม่ประสงค์ดำเนินธุรกิจต่อ และสงสัยว่า ถ้าธุรกิจส่วนตัว หรือ ธุรกิจครอบครัว ตกเป็นของแผ่นดิน แผ่นดินจะบริหารอย่างไร

เท่าที่ จขกท มั่นใจว่าทำได้ คือ ถ้าธุรกิจมีขนาดใหญ่พอ ให้เอาเข้าตลาดหลักทรัพย์ หรือ ถ้ามีขนาดไม่ใหญ่นัก ให้ขายกิจการให้ผู้สนใจ สงสัยว่ามีวิธีการอื่นอีกไหม

( จริง ๆ จขกท แอบกังวลว่า ถ้าพี่น้องของ จขกท ไม่มีลูกเลย และพี่น้องตายก่อน จขกท ทุกคน จขกท อาจจะมีแค่ผู้รับมรดกแทนที่ทายาทอันชอบธรรม อันดับที่ 6 ที่มีสิทธิรับมรดก )

หมายเหตุ กรณีศึกษานี้อาจนำไปประยุกต์ใช้กับประเพณีวัฒนธรรม ในชุมชนที่พร้อมใจกันไม่มีลูกไม่มีหลาน ด้วย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่