ตอนซื้อมันมาพ่อผมเป็นคนไปซื้อมันมาครับ [พันธ์เยอรมันเชฟเพิร์ด 1 ปีแล้วครับ]
ตอนพามันมาก็นั่งกินข้าวบ้านญาติกันก่อน ผมจะเอาของป้อนมัน มันก็ขู่จะกัดผม
พ่อเลย ทำท่าจะตีมันแล้วบอกว่า ''นั่นเจ้านายแกนะนั่น''

พอถึงบ้าน มันขึ้นบันไดบ้านไม่เป็น มันก็เห่าเรียก จนพ่อผมอุ้มมันขึ้นบ้านมา

พอพ้นคืนแรกไป มันนอนรอผมหน้าประตูห้องนอน ไม่รู้พ่อบอกให้รอผมหรือเปล่านะครับ(ไม่ได้ถามพ่อ) 
จนผมลงข้างล่างมันถึงได้ตามลงมา

แรกๆมันได้ยินเสียงหมาเห่านอกบ้านตอนกลางคืน มันก็เห่าตอบ ผมห้ามเท่าไรก็ไม่ฟัง ผมเลยตีปากมัน
มันเรียบร้อยขึ้นมาทันที ยอมเดินตามผมมานอนรอหน้าห้องนอน (หลังจากนั้นมันก็ไม่กล้าเห่าพร่ำเพรื่ออีก)

ตอนผมสั่งให้มันกัดคนเป็น ด้วยคำสั่ง ''จัดการ'' ผมเลยทดสอบ ให้มันไปจัดการพ่อกับแม่
มันวิ่งไปแล้วหยุดคิด แม่ผมก็ด่ามัน ''เด๋วไม่ให้ข้าวกินเลยนะ'' มันก็หันไปทางพ่อผม
พ่อผมเลยสั่งมันให้จัดการ แล้วชี้มาทางผม มันแค่หันมามองผม แต่ไม่วิ่งมา [คือมันไม่กัดผมแน่]
พ่อกับแม่เลย เล่นสั่ง มันจัดการ กันไปกันมาระหว่างพ่อกับแม่
สุดท้าย มันตัดสินใจกระโดดงับพ่อผม [แต่ไม่โดน] พ่อผมเลยตีหัวมันเบาๆ มันก็วิ่งหนีๆ

เวลาผมมองตามัน มันจะหลบสายตาไม่กล้าสบตาผม

ตอนไป ตจว. 3 วัน พอผมกลับมาบ้านมันก็ดีใจกระโดดกอดผมคนเดียว กับพ่อและแม่ไม่เป็น

ผมเป็นคนให้ข้าวมันเองครับ บางทีก็เป็นแม่ แต่พ่อแทบไม่เคยให้ข้าวมันเลย
ฟังดูไม่น่าแปลกใจใช่ไหมครับที่มันคงมองผมเป็นจ่าฝูง เลยเลือกกระโดดกัดพ่อแทน

แต่พ่อดูจะสอนมันได้มากกว่าผมสอน เช่น บอกให้กินโค้ก มันก็กินทันทีเลย
บอกให้มันไปขี้บนชั้นบนที่ไม่ได้ใช้งาน มันก็รู้เรื่องเลยทันที
แต่ผมบอกให้มันกินอาหารเม็ดบางทีมันก็เมินไม่ยอมกิน
ตอนมันไปเล่นโคลนมาตัวเปื้อน ผมจะเรียกมันมาว่าซะหน่อยที่ไปเล่นเปื้อนมา
มันก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งจะมาทางผม แล้วพอไกล้ผมมันก็หักเลี้ยวหนีไปเลย แกล้งทำไม่ได้ยินซะงั้น [แอบดื้อกับผมบ้างบางที]

ผมเลยสงสัยว่าจริงๆแล้วมันคิดเปล่าว่า จ่าฝูงคือพ่อผม แล้วผมเป็นแค่เพื่อนมัน
แล้วทำไมมันเลือกกระโดดกัดพ่อผม หรือจริงๆแล้วผมคือจ่าฝูงแล้ว