เรื่องมีอยู่ว่า...
เรามีแฟนคนนึงค่ะ แล้วก็รักกันดีค่ะ
เราคอยดูแลเขา เขาคอยดูแลเรา
แต่เรารู้สึกว่ามันติดที่ฐานะทางบ้านของเราสองคนแตกต่างกัน

ฐานะของครอบครัวแฟนเราก็ฐานะดีพอสมควรค่ะ มีกิจการเล็กๆอยู่ 2ร้าน ร้านกาแฟ กับร้านอาหาร
มีบ้านหลังเป็นของตัวเอง มีรถยนต์ขับ
ครอบครัวดูอบอุ่นมาก

ตัดมาที่เรา ไม่ใช่ว่าฐานะทางบ้านเราแย่นะคะ
แต่เราอยู่ห้องเช่าแถว
ไม่มีรถยนต์ขับไปไหนมาไหน มีแต่มอเตอร์ไซค์ ครอบครัวไม่อบอุ่นเท่าไหร่นัก
แต่การเงินก็ไม่ได้ขัดสน

ครอบครัวของเราสองคนรู้แค่ว่า เราคบกัน
และมีแฟนแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเป็นใครอะไรยังไง...

มีวันหนึ่งครอบครัวแฟนเราเขามีกิจกรรมรวมกลุ่มกันไปบริจาคของให้น้องๆที่ห่างไกลความสะดวกสบาย แฟนเราก็เลยมาชวนเราไปด้วย เราเลยขอชวนน้าสาวเราไปด้วย 1คน พอถึงวันไป น้าเราก็พาเราขับมอเตอร์ไซค์ ไปที่จุดรวมตัวที่บ้านแฟนเราเพื่อนั่งรถของครอบครัวแฟนไปที่จุดที่จะบริจาคต่อ ซึ่งบ้านเรากับแฟนก็อยู่ไกลกันมาก แถมเป็นช่วงเวลาประมาณตี3 ที่ออกจากบ้านเรา
พอถึงบ้านของแฟนเรา เราก็รู้สึกไม่อยากถูกมองว่าเราเกาะแฟนกิน วันนั้นแหละค่ะที่เราคิดว่าเราไม่ค่อยเหมาะสมกับแฟนเราเท่าไหร่เลย
กลัวว่าทางครอบครัวแฟนเราเขาจะมองว่าเราจน มองว่าเราจะไปเกาะแฟนกินหรือป่าว
เรารักเขามากนะแต่รู้สึกกำลังใจที่จะคบกับแฟนมันเริ่มลดน้อยลง เพราะว่าเราไม่ค่อยได้ในเรื่องฐานะ

พอกลับจากบริจาคของวันนั้น แฟนถามว่าเห็นบ้านเขาแล้วรู้สึกยังไง แล้วก็ให้เราพูดความรู้สึกที่เห็นบ้านของเขา เราบ่ายเบี่ยงไม่ยอมพูดเพราะยิ่งพูดเรายิ่งรู้สึกแย่
แล้วแฟนก็ถามเราว่า รู้สึกว่าเราไม่เหมาะกับเค้าหรือป่าว เราก็ตอบไปว่ารู้สึก แฟนเราเลยบอกว่าไม่ต้องไปคิดมากยังไงเค้าก็เลือกที่จะอยู่กับเราแล้ว

แต่ก็นั่นแหละเราก็ยังรู้สึกว่าเรายังไม่เหมาะสมกับเค้าเพราะฐานะของเรามันต่างกัน เราควรทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดี...?

ปล. ยาวนิดนึงนะคะขอโทษด้วย แต่ช่วยตอบให้เราเข้าใจหน่อยว่าเราควรทำยังไงต่อไป