พูดยากนะคะ เพราะมีหลายรายปิดตายความช่วยเหลือจากคนอื่น ที่เป็นเช่นนี้ อาจเกิดจากสาเหตุต่าง ๆ เช่น ได้ประโยชน์จากการเป็นเช่นนี้ ฯลฯ ในกรณีที่พอจะยอมรับความช่วยเหลือบ้าง อาจพูดคุยถึงเรื่องโรคนี้ชัดเจน ถามค่ะ ว่าต้องการความช่วยเหลือ อย่างน้อยเพื่อรับการวินิจฉัยและรักษาจากจิตแพทย์หรือไม่ หากเขาบอกว่าคิดว่าต้องการแล้ว อาจพาไป หรือไปเป็นเพื่อนเขาค่ะ

ในกรณีที่เจ้าตัวยังไม่คิดว่าจะต้องการความช่วยเหลือจากแพทย์ ก็ลองถามค่ะ ว่ามีสิ่งใดที่คิดว่า จขกท พอจะช่วยได้บ้างหรือไม่ พยายามพูดคุยตามปกติ เล่าเรื่องชีวิตประจำวันของ จขกท บ้าง และสอบถามของเขาบ้าง เพื่อแลกเปลี่ยนทัศนคติ และแนวทางการแสดงออกในเรื่องต่าง ๆ หากทำเช่นนี้ได้ จะช่วยได้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หาก จขกท เอง มองโลกตามจริงโน้มไปในทางบวก หลายคนติดอยู่กับการคิดและการมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ในโหมดหดหู่ เศร้าตรมและท้อแท้ การชวน โน้มน้าวและแนะนำ อย่างเป็นธรรมชาติ ให้เขาเห็นและคิดในโหมดที่สร้างสรรค์กว่า อาจช่วยให้เขาเรียนรู้ที่จะมีความสุขขึ้น