เรื่องมันเกิดที่ว่าทุกวันนี้ ผมก็ทำตัวเหมือนคนปกติทั่วไป ชอบทำให้เพื่อนๆหัวเราะ แต่ก็โดนด่าว่า บ้า เอ๋อ ขี้อิจฉา โดนBullyทุกวันที่ รร. แต่มันก็เล่นๆกันตามภาษาเพื่อนมันไม่ได้คิดอะไร แต่บางคนก็แกล้งเอาสนุก ซึ่งผมก็เคยบอกแล้วว่าไม่โอเคมันก็บอกแล้วไรอะซึ่งผมก็เคยคิดจะบอกอาจารย์แล้วแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรนอกจะจะทำให้ผมโดนหนักกว่าเดิม โดนล้อมากกว่าเดิม ซึ่งนั้นปัญหาที่ รร.หนึ่งแล้ว ละพอกลับมาบ้านที่บ้านผมเขาก็ยังหัวโบราณๆชอบมาว่าผมตอนผมมีคอมเล่นว่าติดเกม เรียนไม่ดีเพราะเกม ตอนนั้นผมก็คิดว่าคอมผมก็ไม่ได้เล่น แต่ก็ยังโดนโทษโดนว่าเรื่องคอมอยู่เสมอๆ
จนอยู่ดีๆเขาก็ยึดไม่ให้ผมเล่นคอมเพราะ ผมไม่ยอมที่จะไปเรียนสาย วิทย์-คณิต ซึ่งเขาก็บังคับผมให้เรียนซึ่งผมก็เรียนไม่ค่อยได้ตามที่เขาหวังไว้เขาก็เลยยึดคอมผม ซึ่งผมก็เคยคุยแล้วบอกว่าผมไม่เรียนไม่ได้ทางสายนี้ละเขาก็บอกกับว่า"เออกูผิดเองแหละ"
ละผมก็ต้องทนกับแรงกดดันโดนว่า โดนด่าตลอดเวลา ซึ่งเขาจะให้ผมไปเรียนสายวิศวะ ซึ่งเมื่อก่อนผมเป็นคนที่อยากไปเดินทางสายเกม สายแข่งมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว
แต่ก็โดนAnti มาตลอดๆ จนตอนนี้ทำให้ผมได้ละทิ้งความคิดนั้นไปแล้ว ละผมก็โดนแรงกดดันทั้ง2ฝ่ายทำให้ผมเป็นคนที่กลายเป็นคนเกลียดสังคมที่ทั้งเลวร้ายทั้งที่พึ่งก็พึ่งไม่ได้ บางทีผมก็ร้องไห้ทั้งหัวเราะคนเดียวในห้องตัวเอง ทำร้ายตัวเองเป็นประจำ ออกไปข้างนอกจะทำตัวยิ้มร่าเริง แต่ข้างในจริงไม่โอเคซักอยาก มีครั้งนึงผมบอกที่บ้านว่าผมอยากไปหาหมอจิตแพทย์ผมอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าแต่ที่บ้านกับพูดกับผมมาว่า"เป็นซึมเศร้าอ่อ-ตีนมั้ยจะได้หาย หรืออยากตายไผเอามีดในครัวแทงตายห่าไปเลย กูจะจัดงานศพสวดให้เลย3วัน" ซึ่งหลังจากนั้นนานๆเข้ามันก็สะสมๆมาเรื่อยๆโดนแบบนี้ประจำๆ เดี่ยวนี้ผมก็เริ่มที่จะอาบน้ำแล้วชอบหัวเราะแต่ร้องไห้แบบออกเสียงหัวเราะเลย ละก็ชอบทำร้ายตัวเองประจำๆ ซึ่งผมก็คิดในใจแหละว่าผมต้องมีปัญหาทางจิตอันนึงเนี่ยแหละแต่ก็บอกใครไม่ได้ ซึ่งทำให้ทุกวันนี้ผมเลือกที่จะไม่คบเพื่อนในห้องตัวเองเลยเวลาเรียนชอบ หนีไปนั่งคนเดียว ละพวกมะนก็มักจะเดินมาแกล้งตลอดเวลา ซึ่งทำให้ผมก็คิดในใจว่าซักผมจะพยายามฆ่าพวกมันให้หมดทแต่ก็คงได้แค่คิด ซึ่งผมก็อยากไปพบจิตแพทย์มากแต่ก็คงจะไปไม่ได้ทีวิธีช่วยให้ผมมีความสุขขึ้นมากจากเดิมก็ยังดี