เราเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ เราเป็นผ.ญแต่ไม่มีเพื่อนสนิทเป็นผ.ญเลย อาจเป็นเพราะเลยเคยมีปมเรื่องนี้ค่ะ ตอนแรกๆเราโดนหักหลังจากเพื่อนที่สนิทที่สุด ตั้งแต่ตอนนั้นก็เลยเลิกคบเพื่อนคนนั้นละมาคบกับอีกกลุ่มแทน กลุ่มเรามี3คนค่ะแต่ดูเหมือน เราเป็นส่วนเกินเลยเพราะ อีก2คนเขาสนิทกันมาก เราเลยดูเหมือนส่วนเกินไปใหนมาใหนเขาก็ชอบทิ้งให้เราเดินคนเดียว ไปใหนก็ไม่ค่อยรอ เราต้องตามเขาตลอด จนวันนึงเรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า เลยเริ่มถอยออกมา แล้วเริ่มพิจารณาว่าทำไม เราถึงไม่มีเพื่อนสนิท แต่พอเราเริ่มถอยมา เราก็เริ่มรู้ว่าเขานินทาเรามาาตลอดตอนที่เราไม่อยู่ ทั้งๆที่เราไม่เคยทำไรให้ มีไรก็พยามช่วยตลอด เราเลยเริ่มหาเพื่อนใหม่แต่ก็เป็นเหมือนเดิมซ้ำๆ เพราะผ.ญในห้องเราน้อยมากทุกคนก็ดูมีเพื่อนสนิทของตนเองหมดแล้ว จนเราหันมาคบเพื่อนผ.ช ไปสักพักใหญ่ๆ  เราก็ไม่เจอนิสัยแบบที่เพื่อนผ.ญทำ แต่ที่เราพูดไม่ได้แปลว่าผ.ญทุกคนจะเป็นแบบนั้นนะ แต่แค่ที่เราเจอ แล้วก็ไม่ได้แปลว่าเราไว้ใจเพื่อนผ.ชเต็มร้อยหรอก แต่แค่เรามีคนคอยปรึกษา ค่อยช่วยเหลือ ทำให้เรารู้สึกโดดเดียวน้อยลง แต่ครอบครัวเราก็ปิดกันไม่ให้คบเพื่อนผ.ช เพราะเป็นห่วงเรา เราเข้าใจนะว่าเราเป็นผ.ญ ครัวครอบเลยไม่อยากให้คบเพื่อนผ.ช เวลาเราอยากไปใหนเลยต้องไปคนเดียว เพราะพ่อแม่เราไม่มีเวลาให้ เราชวนพ่อแม่ไปใหนทุกครั้งเขาก็ไม่ไป เราเข้าใจว่าเขามีหน้าที่ต้องทำงานเลี้ยงลูก เราก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรเราเลยไปคนเดียว แล้วเราก็โดนด่าทุกครั้งเขาก็ไม่ให้เราไปใหนเลย แล้วก็เอาแต่พูดว่าถ้าอยากไปก็ไปกับพ่อแม่ เราก็ชวนเขาทุกรอบแต่เขาเอาแต่บอกว่ายังไม่มีเวลา จนเราก็อดไปทุกเทศกาลเลย เราเคยอธิบายให้เขาฟังว่าทำไมถึงต้องไปคนเดียว เขาก็เอาแต่บอกให้หาเพื่อนผ.ญและด่าเราตอกย้ำเราเสมอ เราก็พยามเต็มที่แล้วแต่มันหาไม่ได้จิงๆ แล้วก็เอาแต่ห้ามให้เราคุยกับเพื่อนผ.ชคนนี้ จนเราเริ่มคุยน้อยลง ทำให้เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวใช้ชีวิตคนเดียว จนทำให้ไม่อยากคุยกับใคร พอปรึกษาพ่อแม่เขาก็ ด่าเราทุกรอบทั้งๆที่เรายังเล่าเรื่องนั้นไม่จบสักที เราควรทำไงดีค่ะ ชีวิตตอนนี้รู้สึกโดดเดียวมาก