เราแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งค่ะ เป็นเพื่อนในสาขาเดียวกันเราชอบเพื่อนคนนี้มา 5 เดือนค่ะ แล้วเราก็ค่อนข้างที่จะสนิทกันค่ะ เราไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นประจำ ไม่ว่าจะกินข้าว เที่ยว ตอนดื่ม ดื่มจนเมาเขาก็ดูแลเราดีมากๆ ไม่ได้ล่วงเกินเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพื่อนเราคนนี้เขาเทคแคร์เราดีมากๆเลยค่ะ จนพอเราเริ่มอยู่กับเขาบ่อยขึ้นความรู้สึกเรามันก็ไม่เหมือนเดิม คือเราไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนกับเขาแล้ว
แต่ว่าตอนนี้เขาเองก็มีคนคุยเขาคุยกันมาได้4เดือนแล้วค่ะ แต่เขายังทำกับเราเหมือนเดิมทุกอย่าง เทคแคร์ดูแลเราดีมาตลอดไม่เคยทิ้งเราเลย เรารับรู้เรื่องของเขากับผู้หญิงคนนั้นค่ะ แต่เขาไม่รู้ว่าเราเองก็รับรู้แล้วว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนนั้น เราไม่กล้าทำอะไรเลยค่ะเพราะว่าเราไม่มีสถานะให้กันเลยด้วยซ้ำ เราเลยเลือกที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมค่ะ
จนพอเวลาผ่านมาได้สักพักเราเริ่มเก็บความรู้สึกไม่อยู่ค่ะ ตลอดเวลา5เดือนที่ผ่านมา การกระทำของเราคือไม่ได้คิดกับเขาแค่เพื่อนค่ะ เราเองก็ดูแลเขาดีเหมือนที่เขาดูแลเราดี เขาอยากไปไหน เขามีปัญหาอะไร เราก็จะคุยปรึกษาและช่วยเหลือกันเสมอค่ะ
จนช่วงหลังๆ เราสังเกตุว่าเขาเริ่มนัดเจอผู้หญิงคนนั้นบ่อยขึ้นเรื่อยๆ บวกกับเขาเริ่มที่จะโกหกเราทุกครั้งที่เราถามค่ะ ครั้งหนึ่งเขาไปดูหนังกับผู้หญิงคนนั้น เรารู้ค่ะเราเลยลองถามเขาว่าไปดูกับใครหรอ เขาบอกว่าเพื่อนค่ะ เขายังบอกอีกว่าเป็นเพื่อนผู้ชาย แต่ความจริงคือเขาไปกับผู้หญิงคนนั้นค่ะ เพราะเพื่อนของเราเป็นเพื่อนร่วมสาขากับผู้หญิงคนนั้น เราเจ็บมากๆเลยค่ะ ที่เขาเลือกที่จะโกหกเรา
จนเมื่อวันที่1 ที่ผ่านมาเรากับเขาไปดื่มกันค่ะ เขาก็มาส่งเราที่หอเหมือนปกติค่ะ จนเขาส่งเราเข้าห้องเขาก็กลับห้องเขาไป สักพักเขาทักข้อความมาหาเราค่ะ เขาถามเราว่า 'กูถามจริงๆ คิดอะไรกับกูหรือเปล่า' เราเลยบอกความรู้สึกบางส่วนออกไปค่ะ เพราะเราเองก็ไม่อยากเก็บไว้แล้ว แต่เขากลับตอบมาว่า 'ก็คิดกับกูแบบเพื่อนดิ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม' เราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ เราไม่ตอบเขา ทำได้แค่ร้องไห้ที่ห้องคนเดียว
วันที่2 เราตัดสินใจนัดเจอเขาเพื่อที่จะได้เคลียเรื่องที่มันค้างคาใจค่ะ เขามาตามนัด เรากับเขาสบตากันแต่เรากลับไม่กล้าที่จะมองตาเขาเหมือนเดิมค่ะ สักพักเขาก็บอกเราว่า 'กูก็หวั่นไหวกับนะช่วงที่เราเจอกันแรก ชอบกูทำไมไม่บอกกูตั้งแต่แรกวะ' เราไปไม่ถูกเลยค่ะ ในความรู้สึกของเราคือตอนนั้นแอบดีใจค่ะ เราเลยตอบเขาไปว่า 'กูไม่กล้ากูเองก็กลัวไม่ชอบกู' เราเงียบกันสักพักค่ะ จนกระทั่งเขาพูดออกมา 'แต่ตอนนี้กูจริงจังกับคนที่กูกำลังคุยอยู่ กับกูเป็นเพื่อนกันได้มั้ย' เราชาไปหมดเลยค่ะ เรานั่งก้มหน้า เขาก็บอกว่า 'ต้องเจอคนที่ดีกว่ากูแน่นอน' เราไม่โอเคกับคำนี้เราเลยบอกเขาว่า 'รู้มั้ยว่าคำนี้พอมันออกจากปากแล้วมันโคตรเจ็บเลยว่ะ' เราเงียบกันไปสักพักใหญ่เลยค่ะ จนเขาต้องไปรับน้อง เขาก็ทิ้งท้ายให้เราแค่ว่า 'เป็นเพื่อนกันแหละเนอะจะได้คบกันนานๆ'
ตอนนี้เราทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ เราฟุ้งซ่านมากๆ เพราะเปิดเทอมไปเรากับเขาก็ต้องเจอหน้ากัน เราทำใจไม่ได้ค่ะ เราเจ็บ ใจหนึ่งเราก็คิดว่าขอแค่เวลาเยียวยาเราเท่านั้นถึงแม้จะต้องเจอหน้ากันทุกวันก็ตาม เราเป็นคนมูฟออนไม่เก่งค่ะ แต่อีกใจนึงเราก็อยากที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนปกติและทำมันให้ดีกว่าเดิมเผื่อว่าความรู้สึกที่เขาเคยมีให้เรามันจะกลับมาเริ่มต้นได้อีกครั้ง
ถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไงคะ 😔
แอบชอบเพื่อนคนนึงค่ะ อยากได้ความคิดเห็นของแต่ละคนว่ามีความคิดเห็นแบบใดกันบ้าง
แต่ว่าตอนนี้เขาเองก็มีคนคุยเขาคุยกันมาได้4เดือนแล้วค่ะ แต่เขายังทำกับเราเหมือนเดิมทุกอย่าง เทคแคร์ดูแลเราดีมาตลอดไม่เคยทิ้งเราเลย เรารับรู้เรื่องของเขากับผู้หญิงคนนั้นค่ะ แต่เขาไม่รู้ว่าเราเองก็รับรู้แล้วว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนนั้น เราไม่กล้าทำอะไรเลยค่ะเพราะว่าเราไม่มีสถานะให้กันเลยด้วยซ้ำ เราเลยเลือกที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมค่ะ
จนพอเวลาผ่านมาได้สักพักเราเริ่มเก็บความรู้สึกไม่อยู่ค่ะ ตลอดเวลา5เดือนที่ผ่านมา การกระทำของเราคือไม่ได้คิดกับเขาแค่เพื่อนค่ะ เราเองก็ดูแลเขาดีเหมือนที่เขาดูแลเราดี เขาอยากไปไหน เขามีปัญหาอะไร เราก็จะคุยปรึกษาและช่วยเหลือกันเสมอค่ะ
จนช่วงหลังๆ เราสังเกตุว่าเขาเริ่มนัดเจอผู้หญิงคนนั้นบ่อยขึ้นเรื่อยๆ บวกกับเขาเริ่มที่จะโกหกเราทุกครั้งที่เราถามค่ะ ครั้งหนึ่งเขาไปดูหนังกับผู้หญิงคนนั้น เรารู้ค่ะเราเลยลองถามเขาว่าไปดูกับใครหรอ เขาบอกว่าเพื่อนค่ะ เขายังบอกอีกว่าเป็นเพื่อนผู้ชาย แต่ความจริงคือเขาไปกับผู้หญิงคนนั้นค่ะ เพราะเพื่อนของเราเป็นเพื่อนร่วมสาขากับผู้หญิงคนนั้น เราเจ็บมากๆเลยค่ะ ที่เขาเลือกที่จะโกหกเรา
จนเมื่อวันที่1 ที่ผ่านมาเรากับเขาไปดื่มกันค่ะ เขาก็มาส่งเราที่หอเหมือนปกติค่ะ จนเขาส่งเราเข้าห้องเขาก็กลับห้องเขาไป สักพักเขาทักข้อความมาหาเราค่ะ เขาถามเราว่า 'กูถามจริงๆ คิดอะไรกับกูหรือเปล่า' เราเลยบอกความรู้สึกบางส่วนออกไปค่ะ เพราะเราเองก็ไม่อยากเก็บไว้แล้ว แต่เขากลับตอบมาว่า 'ก็คิดกับกูแบบเพื่อนดิ เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม' เราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ เราไม่ตอบเขา ทำได้แค่ร้องไห้ที่ห้องคนเดียว
วันที่2 เราตัดสินใจนัดเจอเขาเพื่อที่จะได้เคลียเรื่องที่มันค้างคาใจค่ะ เขามาตามนัด เรากับเขาสบตากันแต่เรากลับไม่กล้าที่จะมองตาเขาเหมือนเดิมค่ะ สักพักเขาก็บอกเราว่า 'กูก็หวั่นไหวกับนะช่วงที่เราเจอกันแรก ชอบกูทำไมไม่บอกกูตั้งแต่แรกวะ' เราไปไม่ถูกเลยค่ะ ในความรู้สึกของเราคือตอนนั้นแอบดีใจค่ะ เราเลยตอบเขาไปว่า 'กูไม่กล้ากูเองก็กลัวไม่ชอบกู' เราเงียบกันสักพักค่ะ จนกระทั่งเขาพูดออกมา 'แต่ตอนนี้กูจริงจังกับคนที่กูกำลังคุยอยู่ กับกูเป็นเพื่อนกันได้มั้ย' เราชาไปหมดเลยค่ะ เรานั่งก้มหน้า เขาก็บอกว่า 'ต้องเจอคนที่ดีกว่ากูแน่นอน' เราไม่โอเคกับคำนี้เราเลยบอกเขาว่า 'รู้มั้ยว่าคำนี้พอมันออกจากปากแล้วมันโคตรเจ็บเลยว่ะ' เราเงียบกันไปสักพักใหญ่เลยค่ะ จนเขาต้องไปรับน้อง เขาก็ทิ้งท้ายให้เราแค่ว่า 'เป็นเพื่อนกันแหละเนอะจะได้คบกันนานๆ'
ตอนนี้เราทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ เราฟุ้งซ่านมากๆ เพราะเปิดเทอมไปเรากับเขาก็ต้องเจอหน้ากัน เราทำใจไม่ได้ค่ะ เราเจ็บ ใจหนึ่งเราก็คิดว่าขอแค่เวลาเยียวยาเราเท่านั้นถึงแม้จะต้องเจอหน้ากันทุกวันก็ตาม เราเป็นคนมูฟออนไม่เก่งค่ะ แต่อีกใจนึงเราก็อยากที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนปกติและทำมันให้ดีกว่าเดิมเผื่อว่าความรู้สึกที่เขาเคยมีให้เรามันจะกลับมาเริ่มต้นได้อีกครั้ง
ถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไงคะ 😔