เรากับแฟนเราอยู่ด้วยกัน (เช่าหอ เกือบจะ 2 ปีเข้าปี ที่ 3) ก่อนจะมาอยู่ด้วยกันเราคบกันมา 5 ปี เกือบจะ 6 ปีแล้ว ก่อนจะมาอยู่ด้วยกันก็นัดเจอกันทุกวัน จนตกลงมาอยู่ด้วยกันที่หอแฟน อยู่ในสายตาผู้ใหญ่นะ ใกล้ๆหอนี้ก็เป็นที่อยู่ของแม่แฟน ในส่วนของเรื่องเงินแฟนทำงานมีเงินเดือน 17000+ จ่ายค่าหอ ค่ากิน บอกก่อนว่าเราไม่ได้แยกกระเป๋ากันใช้ เราตกลงกันมาเมื่อไหร่มีเงิน เอาเงินมารวม ใช้กันวันละ 200/คน มันก็พอนะในความรู้สึกเรา แต่คู่เรากลับไม่มีเงินเก็บเดือนชนเดือนตลอด ไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนแบบคู่อื่นเขา ก็ไปเรื่อยไปแบบนี้ ที่เขาจ่ายก็มีค่าหอ ค่าแชร์ของแม่เขา(ที่โดนใส่ชื่อให้เต็มวง เลยต้องส่งทุกเดือน เดือนละ 2 พัน พร้อมกับบอกแม่ว่าอยากใช้ชื่อเขาเปียเมื่อไหร่เอาเงินก้อนที่ได้ไปใช้เลย (ให้ค่าแชร์แม่ทั้งก้อนนั่นแหล่ะ))
แต่...เรื่องมันเกิดตอนที่เรามาอยู่กับแฟนสองปีหลัง เมื่อไหร่ที่เราได้เงินมาทั้งจากการทำงานของเราหรือจากที่พ่อ แม่ ส่งมาให้ใช้ในชีวิตประจำวัน (ครั้งละ 1-2 พัน บางครั้ง 4-5 พัน ตามที่เราขอ) ถ้าแฟนรู้เมื่อไหร่เขาจะขอให้เรากดเงินออกมาเขาจะเอาไปให้แม่ใช้ T-T มันเจ็บตรงนี้เขาพูดกับเราเสมอว่าเขาโตมากับยายเขารักยายมากกว่าแม่ด้วยซ้ำ เขาพึ่งมาอยู่ใกล้แม่จริงๆตอนเข้ามหาลัย แต่เขามาขอเงินเราเอาไปให้แม่ใช้ทั้งๆที่แม่เขาทำงานมาจะ 20 ปีแล้วไม่มีเงินเก็บเลย ที่เขาเรียนจนจบก็ด้วยเงินของยาย แม่ไม่ส่ง ส่งแต่ค่ากินให้เขาทีละ 1 พัน ต่อเดือน แนกๆเราก็ไม่ว่าอะไร แต่พอหลังเขาก็เริ่มเอาเงินเราไปให้แม่ เริ่มซื้อของ เช่น แม่บ่นว่าหม้อหุงข้าวเสียบปลั๊กไม่ติดวันต่อมาเขาก็จะซื้อหม้อหุงใหม่ให้แม่ในราคา 1500+ (เงินเรา) ไปเจอหม้อ เจอกระทะ (แม่ชอบทำกับข้าว) อะไรตามห้าง อยากได้ ถ้าเราบอกไม่มีตังใช้แล้วเขาก็จะยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไร แต่พอเขารู้ว่าเรามีตัวเขาจะซื้อทันที พอเราถามว่า หอเราไม่มีแก๊ส ไม่มีเตาอะไร จะซื้อทำไม เขาก็จะตอบว่า ให้แม่ใช้ไง คือทุกอย่างให้แม่หมด. เงินตัวเองจ่ายไปกับแม่ก็เยอะ (ค่าแชร์ เมื่อแม่มาขอก็ให้ ขอทีคือขอเงินหมื่น แฟนเราก็เอาเงินเก็บรวมเอาไปให้ บอกว่ายืมแม่ก็ไม่เคยคืนและมันก็ไม่เคยทวง ตัวเองจะไม่มีเงินแต่ไหนก็ไม่ทวง) หลังๆมาเวลาเรามีเงินเราแอบ แต่ถ้าเขาหาเจอเองก็ต้องหาข้ออ้างไปเรื่อยๆ ซึ่งเราเริ่มจะเหนื่อย ไม่อยากให้แล้ว พอเราเตือนๆว่าอย่าตามใจแม่ตัวเองมาก ก็ทะเลาะกัน ไม่คุยกัน ทุกวันนี้เราประหยัดจนน้ำตาไหล เป็นโรครองช้ำที่เท้าก็ฝืนเดินไป เวลาไปหากับข้าวกินที่ตลสดหรือปากซอย ใช้เงินวันละ 100 แบบที่เขาไม่รู้ เราเหนื่อยมาก ไม่รู้จะทำไง
ให้แม่ทุกอย่างจนตัวเองเดือดร้อนแบบนี้ เรายอมรับและขอพูดตรงๆว่าถ้าเขาไม่ให้แม่แบบนี้ เขามีเงินใช้หนี้ที่พ่อสร้างไว้ก่อนเสียด้วยซ้ำไป
เดือนหลังๆมาไม่ว่างจะจ่ายค่าหอแฟนเลยฝากแม่ให้จ่ายให้ เราเลยบอกว่า ให้เลขกลมๆได้มั้ย (ค่าหอ 4000+ไม่เกิน 5000) . แฟนก็ให้แม่แค่ 4000 แล้วบอกแม่ว่าถ้าเกินนี้ร้อยสองร้อย สี่ห้าร้อยให้แม่ออกให้หน่อย ถือซะว่า ที่ซื้อของให้ใช้ เขาก็ออกให้ แต่มาเดือนนี้ แม่มาบ่นให้แฟน จนแฟนต้องกลับไปให้ 6000 และไม่มีเงินทอนเหมือนเดิม. มันก็จะวนไปแบบนี้และทุกครั้งที่แท่จ่ายเราไม่รู้เงินจริงๆเ้วยว่าค่าหอเราเท่าไหร่กันแน่เมื่อรวม ค่าน้ำ ค่าไฟ
เหนื่อยใจ มีเงินมาเท่าไหร่จะแฟนรู้ชอบมาขอไปให้แม่ตัวเอง จนลำบากเอง :(
แต่...เรื่องมันเกิดตอนที่เรามาอยู่กับแฟนสองปีหลัง เมื่อไหร่ที่เราได้เงินมาทั้งจากการทำงานของเราหรือจากที่พ่อ แม่ ส่งมาให้ใช้ในชีวิตประจำวัน (ครั้งละ 1-2 พัน บางครั้ง 4-5 พัน ตามที่เราขอ) ถ้าแฟนรู้เมื่อไหร่เขาจะขอให้เรากดเงินออกมาเขาจะเอาไปให้แม่ใช้ T-T มันเจ็บตรงนี้เขาพูดกับเราเสมอว่าเขาโตมากับยายเขารักยายมากกว่าแม่ด้วยซ้ำ เขาพึ่งมาอยู่ใกล้แม่จริงๆตอนเข้ามหาลัย แต่เขามาขอเงินเราเอาไปให้แม่ใช้ทั้งๆที่แม่เขาทำงานมาจะ 20 ปีแล้วไม่มีเงินเก็บเลย ที่เขาเรียนจนจบก็ด้วยเงินของยาย แม่ไม่ส่ง ส่งแต่ค่ากินให้เขาทีละ 1 พัน ต่อเดือน แนกๆเราก็ไม่ว่าอะไร แต่พอหลังเขาก็เริ่มเอาเงินเราไปให้แม่ เริ่มซื้อของ เช่น แม่บ่นว่าหม้อหุงข้าวเสียบปลั๊กไม่ติดวันต่อมาเขาก็จะซื้อหม้อหุงใหม่ให้แม่ในราคา 1500+ (เงินเรา) ไปเจอหม้อ เจอกระทะ (แม่ชอบทำกับข้าว) อะไรตามห้าง อยากได้ ถ้าเราบอกไม่มีตังใช้แล้วเขาก็จะยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไร แต่พอเขารู้ว่าเรามีตัวเขาจะซื้อทันที พอเราถามว่า หอเราไม่มีแก๊ส ไม่มีเตาอะไร จะซื้อทำไม เขาก็จะตอบว่า ให้แม่ใช้ไง คือทุกอย่างให้แม่หมด. เงินตัวเองจ่ายไปกับแม่ก็เยอะ (ค่าแชร์ เมื่อแม่มาขอก็ให้ ขอทีคือขอเงินหมื่น แฟนเราก็เอาเงินเก็บรวมเอาไปให้ บอกว่ายืมแม่ก็ไม่เคยคืนและมันก็ไม่เคยทวง ตัวเองจะไม่มีเงินแต่ไหนก็ไม่ทวง) หลังๆมาเวลาเรามีเงินเราแอบ แต่ถ้าเขาหาเจอเองก็ต้องหาข้ออ้างไปเรื่อยๆ ซึ่งเราเริ่มจะเหนื่อย ไม่อยากให้แล้ว พอเราเตือนๆว่าอย่าตามใจแม่ตัวเองมาก ก็ทะเลาะกัน ไม่คุยกัน ทุกวันนี้เราประหยัดจนน้ำตาไหล เป็นโรครองช้ำที่เท้าก็ฝืนเดินไป เวลาไปหากับข้าวกินที่ตลสดหรือปากซอย ใช้เงินวันละ 100 แบบที่เขาไม่รู้ เราเหนื่อยมาก ไม่รู้จะทำไง ให้แม่ทุกอย่างจนตัวเองเดือดร้อนแบบนี้ เรายอมรับและขอพูดตรงๆว่าถ้าเขาไม่ให้แม่แบบนี้ เขามีเงินใช้หนี้ที่พ่อสร้างไว้ก่อนเสียด้วยซ้ำไป
เดือนหลังๆมาไม่ว่างจะจ่ายค่าหอแฟนเลยฝากแม่ให้จ่ายให้ เราเลยบอกว่า ให้เลขกลมๆได้มั้ย (ค่าหอ 4000+ไม่เกิน 5000) . แฟนก็ให้แม่แค่ 4000 แล้วบอกแม่ว่าถ้าเกินนี้ร้อยสองร้อย สี่ห้าร้อยให้แม่ออกให้หน่อย ถือซะว่า ที่ซื้อของให้ใช้ เขาก็ออกให้ แต่มาเดือนนี้ แม่มาบ่นให้แฟน จนแฟนต้องกลับไปให้ 6000 และไม่มีเงินทอนเหมือนเดิม. มันก็จะวนไปแบบนี้และทุกครั้งที่แท่จ่ายเราไม่รู้เงินจริงๆเ้วยว่าค่าหอเราเท่าไหร่กันแน่เมื่อรวม ค่าน้ำ ค่าไฟ