https://ppantip.com/topic/39269293

กลับมาที่บ้าน AF เป็นเเหล่ง มั่วสุม เอ้ยไม่ใช่ รวมความสุข สำหรับนักเรียนไทยในเพิทธ์เลยว่าได้ โดยมีหัวหน้าเเก๊งใจดี เเถมรวยมากเป็นเจ้าภาพทุกงาน อย่างในภาพเป็นบรรยกาศ สิ้นปี ที่บ้านนี้ก็มีปาร์ตี้ วันขึ้นปีใหม่กันด้วย นะ ดูจากภาพ สนุกกันเเค่ไหน  ทำให้คลายเหงาของ เราที่จากบ้านมาไกลอย่างเราๆ ได้ดีมากๆ เลย 

มิตรภาพใครไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักกันก็มาอยู่ร่วมกัน บางวันเราเลิกงานดึก รถหมดก็ได้พี่หมี เเละ นก น้อย ขับรถไปรับบางวันกลับดึก ๆ ก็จะโทรมาสอบถาม อยู่ไหนเเล้วเพื่อน ๆรออยู่คือเราชอบทำอาหารมาก เเต่ทุกคนลงความเห็นว่าไม่อร่อย เเต่
เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในบ้าน กับ 1 ทอม  1 ผู้ฉิ่ง เเต่สิ่งที่ทำอร่อยคือ เราชอบเอาส่วนผสม เครื่องเทศ เกาหลีมาทำอาหารไทย เช่น มันเรียนกว่า มูเมอร์เเรงงิ มั้ง ออกเสียงไม่ถูก มันเผ็ด มันคือหัวไชเท้า  เราก้อเอาผัดกะหมู บางทีก็เอากิมจิมาผัด เเละใส่พริกป่นไรงี้เสียดายไม่มีภาพให้เห็น  หรือบางที เอา วิธีทำอาหารญี่ปุ่นมาทำเเบบไทย พวกเพื่อนที่บ้าน กินไป ก็ไม่เข้าว่า มันอร่อยหรือไม่อร่อย  555 เพราะว่า คงไม่เคยกินที่ไหนเเน่ๆ  คือสมัยไปออสเเรก ๆ บ้านที่เราพักเป็นบ้านเกาหลีทั้งหมดมีเราคนเดียวที่เป็นคนไทย อ่ะ  เลยได้วิชามา 555  *** มุเมอรเเรงงิ  ** 

บางวันดึกต่อให้เลิกงานดึก  พวกเราก็จะกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน โดย เฟชหมี ดูจากภาพ กับข้าวพวกนี้ก็เสริฟพร้อมข้าวในถุงนั้นเเละ อิอิ    หรือหนาวเเค่ไหนพวกเราก็พร้อมออกออกไปทานข้าวนอกบ้านอยู่ดี  อันนี้น่าจะ ตี 2-3 ได้มั่งไม่เเน่ใจ คิดดู เด็กต่างด้าวอย่างพวกเรา มีความอึด ทึกอดทนเเค่ไหน   พรุ่งนี้เช้า ทุกคนต้องมีเรียน เย็นมา มีทำงานกัน    เเต่พวกเราก้อไม่ย้อท้อ .ชีวิต  4 ปี ก็มีความสุขตรงนี้ นึกถึงทีไร  บ้าน AF  พี่หมี มิกกี้ นก ปอ โอเล พี่หนุ่ย พี่เล็ก   น้องเฟริน พวกเราไม่เพียงรักเเต่ยังเเบ่งความรักเเละทองที่หามาได้ไปพัฒนาประเทศ โดยเฉพาพี่ใหญ่ของเรา  พี่หมีของ ของเราจะรวยเเค่ ไหนดูได้จาก รถพี่หมี ซะก่อน 

 พี่หมีนี่ขึ้นชื่อความใจดี เลย ชอบเอาเงินไปบริจาค ให้ประเทศเขา คราวละ 2000 -3000 ต่อคืน 555 มาถึงตรงนี้งง ใช่ไหมค่ะ   นอกจากปารตี้ที่บ้านเเล้ว กินข้าวเเล้ว พวกเราก็ชอบ คาสิโนเป็นชีวิตจิตใจ ค่ะ  เเต่อย่าคิดว่า พวกเราเป็นผีพนันนะค่ เเค่เล่นขำๆ คืนไหน เสียเยอะ เราก็ไม่ไป อีกเลย 4-5 วัน กินมาม่าต้ม เอาค่ะ เเต่ ก็มีนะค่ะที่ได้  มีครั้งหนึ่ง เคยเล่นได้ 900 เหรียญ  กรี๊ดดดดดดดดด บาคาร่า เเค่ เเดง กลับ น้ำเงินเอง  อะไรมันจะ มีความสุขเท่านี้ไม่มีเเล้ว 
เดียวมาต่อนะค่ะ ทำงานเเป๊ะ
#  มาเเละค่ะ  ความสุขคือเปิดหูเปิดตาไปนี่นั้นนะค่ะ  ( มีครั้งหนึ่งอยากได้กระเป๋าตัง ยี่ห้อ Prada มาก ใน Shop 800  จำได้เลย  เราเสียดายเงิน จะใช้กระเป๋าสตางค์ไรเเพง ตอนนั้น ถ้าเอา 30  x  800 = 2 หมื่นกว่า ๆ 555 สรุปไม่เอาค่ะ ไม่ซื้อเสียดายเงิน )
เเต่วันนั้น  เราเสียคาสิโน คนละ  800 เหรียญ กับ น้องปอ 555 เลิกค่ะ เลิกเลยจ้า ปกติ ก้อเล่นเเค่ 200  เหรียญ หรือได้ เสีย ไม่เคยเกิน 100 เหรียญ  เเต่วันนั้น พลาดไปได้อย่างไรเนอะ โอ้ เเม่เจ้า เงินจากทำงานทั้งอาทิตย์เลยนะนั้น ฮือๆๆๆ  เเละเเล้วเราก็พากันกลับบ้าน ในตอน ตี 4 ของเช้าวันนั้นด้วยความผิดหวัง  ...... อีกอย่างช่วงนั้นเราใกล้ๆ จะกลับบ้านเเละ เรียนใกล้จบเเละ วีซ่าก็กำลังจะหมดด้วย เลยตั้งใจว่าจะทำงานเก็บตังกลับบ้านสัก 10,0000 เหรียญ ให้ได้ ซึ่งในตอนนั้น งานอะไรเราที่มีเราทำหมดเลย . เราทำงาน พิเศษวันหยุด วันไม่หยุด ได้ 3 เเรง โอทีก็ทำ เลี้ยงเด็ก (Nanny ตามบ้านก็ทำ )
ซึ่งบอกเลยว่า วิชาที่เรียนมาใช้ได้ดีมา Child care เพราะว่าการที่จะรับจ้างเลี้ยงเด็กตามบ้านนั้น บางบ้านเขาก็ต้องการคนที่เคยผ่านการ Training Frist Aids ซึ่งที่เราเรียนนั้น มีครบหมด การฝึกอบรม เเถมมีบัตร มีประกาศนียบัตร เเละ การฝึกงานด้วย จึงหางานได้งาน เเค่สมัครไป ที่  www.gumtree.com.au  ตอนนั้น เดียวก็มีติดต่อเข้ามา เเบบ ช่วงเย็น พ่อเเม่ออกไป เดท ให้พี่เลี้ยงไปดู 3 -4 ชม ไรนี้ ซึง ได้ถึง ชม ละ 25 เหรียญเลยนะ

เเละเเล้ว เราได้งานเลี้ยงเด็ก ประจำช่วงเย็น  อังคาร พฤหัส  ช่วง 17.00 -22.00  นาฬิกา น้องเป็นเด็ก ออทิสติก ไม่ยอมพูดเลย เเละ ก้าวร้าวมาก รื้อค้นตลอดเวลา   เเต่ด้วยใจรักเด็กเนอะ เราต้องคอยพูดซ้ำๆ เเละพยายามหากิจกรรม ให้น้องทำ  สิ่งที่อยากสุดคือทำความเข้าใจความต้องการของพวกเขา เพราะว่า เด็กพวกนี้เขามีโลกของเขาโดยที่เราไม่อาจรู้เลย เเต่เราก็มีวิธี ที่ให้น้องสื่อสารออกมา  เมื่ออยู่มาวันหนึ่ง น้องต้องการ ซีดี  น้องได้มาดึงมือเรา ไปที่ชั้นวางทีวี เเละชี้ เเต่ไม่พูด ได้เเต่ อื้อๆ อืมๆๆ ไม่ยอมออกเสียงไรเลย  .. จนเราต้องพูดคำว่า ซีดี  ๆๆ เราพูดเกือบ 100 คำ พูดย้ำ ๆ ไปเรื่อย จนน้องพูดตาม เราจึง หยิบซีดีนั้นลงมาให้ เราทำเเบบนี้บ่อย ทุกครั้งที่เขาต้องการอะไร เเละไม่ยอมพูด  ได้ผลนะ ลองทำดู . เราเลี้ยงเเต่เด็ก ออทิสติก มา 3-4 คนเลย ในช่วงปีสุดท้ายที่จะกลับเมืองไทย

บางวัน เลิกงานดึก ขึ้นรถไฟ กลับบ้าน จาก  Amedeus  เขียนถูกไหมไม่เเน่ใจ  ก็จะมีพวก อะบอ เต็มรถเลยเเต่เราก็เลือกที่จะนั่ง ขบวนหน้าสุดติดคนขับ เเต่ไม่ต้องห่วง บนไฟดึกๆจะมีพี่ตำรวจหล่อๆ ค่อยเดินตรวจตลอด รถไฟ  เสียดาย เราเปลี่ยนมือถือ เลยไม่ค่อยได้มีภาพมาให้ดู เท่าไร  ดูภาพอื่นๆที่ไม่เกียวไปก่อนนะ  ..

ทำงานก่อนนะ ไว้มาเล่าใหม่ ##