ส่วนที่ชื่นชอบของละครเรื่องนี้ เคยตั้งกระทู้ชมตั้งแต่พล็อต บท นักแสดงหลัก เอ๊กตร้าส์ ทีมงาน ฯลฯ ยาวเหยียดไปแล้วตั้งแต่โค้งสุดท้าย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/39247866

รวมความคือ ประทับใจ รัก  คนทำมาก ทำละครยังไงให้รู้สึกว่า ใส่  ลงไปในงานเต็มที่ 
ให้  คนดูเต็มที่ จนคนดูอยากให้  กลับไปเต็มที่ขนาดนี้ ไม่ธรรมดาเลย 

มาถึงตอนจบ ยังคงประทับใจและเข้มข้นทั้งตอน แม้ว่าจะแอบรู้สึกว่า สอง ep.สุดท้าย มีบางจุดที่แอบรวบรัดไปนี้ดดด
ถ้าได้จบสัก 15 ep น่าจะดีได้มากกว่านี้ แต่เดี๋ยวจะเหมือนคนได้คืบจะเอาศอกเนอะ งั้น 14 ก็ 14 ก็โอเค.. ก็ได้      
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราว่าเราแอบได้ยินไดอะล็อกบางตอนที่โอปอลคิดถึงความหลังเหมือนไม่เคยมีมาก่อน ทั้งที่เราก็ว่าเราดูวนละเอียดมากอยู่นา
เหมือนเขาแอบไปจู๋จี๋กันสองต่อสองลับหลังคนดูเลย   

กระทู้นี้ขอพูดถึงส่วนที่ชอบที่สุดในตอนจบ

ชอบซีนความคิดถึงที่ส่งผ่านช่อดอกไม้ไปกับสายน้ำ  และซีนมิติเวลาทับซ้อนที่สะพาน
มันสวย มันคลาสสิก มันสื่อความคิดถึงจากหัวใจได้มากมายนัก 

ภาพความหลังที่พี่หมอนึกถึง ทุกฉาก ทุกตอน ไม่ได้แค่นึกทำ mv เล่นๆ แต่มันย้ำความรักที่พี่หมอมีต่อโอปอลจริงๆ 
รักแต่แรกพบที่คิดถึง  คือการพบโอปอลที่งานลอยประทีป ที่พี่หมอจับสังเกตได้เลาๆ ตั้งแต่ตอนนั้น
ว่าต่างไปจากดวงแก้วคนที่เคยพบมาก่อนหน้า

ช่อดอกไม้ที่หยิบยื่นให้ คำอธิษฐานประหลาดของแม่หญิงที่พี่หมออุตส่าห์จำได้หมด ทั้งที่ตอนนั้นคงไม่ได้เข้าใจ
มันคือความละเอียดอ่อนของความรัก ที่ผู้ที่มีหัวใจรักเท่านั้นจะเข้าใจจริงๆ   งือ.... เพ้อหนักมาก


อีกอันที่ประทับใจในตอนจบ คือการไขปริศนาแหวนเสด็จ 
ก่อนหน้านี้เรื่องแหวนมีจุดที่ยังไม่เคลียร์อยู่ ว่าแหวนที่ดร.เจอในน้ำก่อนวาร์ปครั้งแรกสุดมาจากไหน 
ตอนแรกคิดว่า ดร.ทำหล่นตอนไปช่วยก้านแล้วตกน้ำ แต่มาคิดอีกที ดร.ที่วาร์ปกลับมาตอนนั้นก็มีแหวนห้อยคอติดตัวกลับมาอยู่ 
เลยเหลือแค่ว่า เสด็จ(หรือลูกหลานภายหลัง)อาจจะทำตกน้ำไว้ตั้งแต่สมัยนู้นโดยไม่ทราบสาเหตุกระมัง

แต่พอเมื่อคืนมีฉากดร.ทำแหวนที่ประทานมาตกน้ำ คือครบเลย แถมได้กิมมิกใหม่ให้คิดต่อด้วยว่า 
เสด็จเป็น last boss ของแท้จริงๆ เพราะประทานแหวนและสมุดบันทึกมาให้ ดร. หลังจากที่ฟังเรื่องอัศจรรย์จากดวงแก้ว 

(แหวนวงนั้น น่าจะค่อนข้างเป็นแหวนสำคัญอยู่ เพราะเป็นของที่เข้าชุดกับชิ้นอื่นๆ ที่ตกทอดมาถึงตอนดวงแก้วใส่รำ 
ความจริงถ้าจะประทานของเป็นรางวัล ปกติคงเลือกเป็นชิ้นเล็กๆ ที่ไม่ได้อยู่ในชุดมากกว่า แต่ทรงเลือกของสำคัญมาประทาน
เพราะรู้จากดวงแก้วว่า แหวน "วงนี้" คือสื่อที่จะพา ดร.วาร์ปมา ---ซึ่งเป็นจุดเริ่มที่จะทำให้เกิดการวาร์ปของโอปอลดวงแก้วต่อ)

(ส่วนสมุดบันทึกเล่มนั้น น่าจะเป็นเล่มเดียวกับที่ ดร.ได้รับทางอีเมล์ตอนกำลังสืบค้นเรื่องเจ้าคุณฤทธิ์ปรีชาถูกกล่าวหาเป็นกบฏ 
ตรงท้ายกระดาษเห็นมีลายเซ็นตัว F อยู่นั่น คือเป็นสมุดที่ ดร.บันทึกไว้เองครั้งกระนู้น และคงถูกเก็บรักษาไว้ที่ไหนสักแห่งใน
ต่างประเทศมาจนถึงปัจจุบัน)


สรุปดูจบไปด้วยอารมณ์ประหลาด คือมันทั้งซึ้ง อิ่มเอม สุขใจ และมันก็โดนตลบหลังส่งท้ายด้วยความฮามึนกับฉากจบหัวโต
และเสียงช้างร้อง จนไม่รู้ควรทำอารมณ์ยังไง

จากนั้นก็ตามด้วยความรู้สึกเหงาๆ บอกไม่ถูก เหมือนอกหักเลยเจ้าค่ะ
ประมาณเหมือนต้องตัดใจแยกภพกับตัวละครทุกตัว ต่อไปจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
ดูใหม่ในยูทูปก็คงเหมือนแค่คิดถึงความทรงจำเก่าๆ แต่ไม่ได้รู้ทุกข์สุขจริงๆ ของพวกเขาอีก คงคิดถึงน่าดู 

ลาก่อนนะ "ลิขิตแห่งจันทร์"
ไว้สักวันหนึ่ง หากมีพรจากฟ้า ฤาลิขิตจันทร์บันดาล เราอาจได้พานพบกันใหม่อีกสักครา ...