วันวาน..วานวัน

ยังหวนคิดถึงอดีตที่ติดนึก
ยังฝังลึกไม่รู้ฝังตอนไหน
จำไม่ได้ว่าเริ่มชอบได้ยังไง
แต่ยังจำว่าหัวใจเคยมีเธอ

ตั้งแต่เธอเข้ามาในชีวิต
มันก็ทำให้ความคิดฉันเพ้อเจ้อ
อาจจะแปลกแบบที่ไม่เคยเจอ
อาจจะดูเอ๋อเอ๋อในบางครั้ง

ก็ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง
แต่ละอย่างที่เธอชอบที่เธอหวัง
อยากจะถูกเธอเรียกว่าแฟนจัง
อยากจะฟังเสียงเธออีกนานนาน

หากว่าเราสองคนยังมาพบ
ความรู้สึกด้านลบขอไม่สาน
อยากจะลืมเรื่องราวที่ร้าวราน
ให้เหมือนดั่งวันวานที่หวานใจ

[แม่แสงจันทร์ยามวันเพ็ญที่หลงจิต
วางยาพิษเป็นรักหรือไฉน
ปัจจุนยังวาบหวามอยู่เรื่องไป
ไม่อาจให้ยาพิษนั้นหมดลง]

วนิล
คนที่เธอคงไม่สนใจ
คนที่ยังคิดถึงเธอ
คนที่ยังไม่ลืมเธอ
คนบ้าๆ ที่ยังอยากเห็น อยากรู้จัก อยากใกล้ชิดเธอ


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่