เราเป็นลูกคนกลาง ที่ต้องรับผิดชอบทุกอย่างในครอบครัว มีพี่สาวที่ไม่รู้จักโต วันๆเอาแต่เที่ยว ไม่ทำงาน มีน้องชายที่กำลังเรียนอยู่ ใกล้จะจบแล้ว ส่วนเราเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีมา ตอนเรียนก็ทำงานเก็บเงินเรียน จนปัจจุบันทำงานอยู่เงินเดือน 20000 ส่วนตัวมีภาระที่ต้องส่งค่ารถ เดือนละ 8000 เนื่องจากญาติผู้ใหญ่เค้าออกเงินซื้อไปให้ก่อน เราเกรงใจเลยอยากจะใช้คืนเค้าให้หมดเร็วๆ เลยเลือกที่จะผ่อนเยอะ เพระาอยากหมดหนี้เร็วๆ แล้วก็มีหักฝากประจำอีกเดือนละ 3000 สรุปเเดือนนึงมีเงินเหลือใช้ประมาณ 9000 เราทำงานอยู่ในที่ที่ค่าครองชีพแพง เดือนละ 9000 ถ้าสิ้นเดือนเหลือ เราก็จะเอาไปรวมกับ 8000 แล้วจ่ายค่ารถให้ญาติไป คราวนี้ มีญาติบอกว่าเราควรจะให้เงินพ่อแม่ใช้บ้าง ไปดูหมอดูหมอดูก็บอกว่าควรให้เงินพ่อแม่ใช้บ้าง ในใจเราเลยเกิดอาการรู้สึกผิด ว่า การที่เราไม่ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้เราผิดมาก ดูเป็นลูกอกกตัญญู แต่เวลาเรากลับบ้านพ่อแม่เราอยากได้อะไรเราไม่เคยเกี่ยงก็ไปซื้อให้ ส่วนเงินฝากประจำเดือนละ 3000 เราก็อยากจะเก็บไว้เผื่อวันนึงฉุกเฉินพ่อหรือแม่เกิดป่วย จะได้มีเงินรักษา เราไม่อยากให้เป็นเงินไปเลย เหตุผลเพราะพี่สาวเราชอบมายืมแม่ตลอด แทนที่แม่จะได้เอาไว้เป็นเงินเก็บ ก็ต้องเอามาให้พี่ใช้ เราเสียเงินกับเรื่องพวกนี้ไปเยอะเหมือนกัน แต่เจอหลายๆคนพูดว่า เราควรจะให้พ่อแม่บ้าง เราเลยรู้สึกไม่ดีว่า สิ่งที่เราคิดและวางแผนไว้ มันยังไม่ดีพออีกหรอ