ภารกิจที่ทำให้รู้สึกไร้หัวใจ
 
เรากลายเป็นเหมือนหุ่นยนต์เพื่อภารกิจมากขึ้นทุกที
หัวใจเราไม่เต้นแรง เราทิ้งความรู้สึกส่วนตัวไป ความอ่อนไหวจะเป็นอุปสรรคต่อภารกิจ
เพราะงานที่เราทำเป็นงานอันตราย เราไม่รู้สึกรัก เราไม่แคร์คนรักและไม่อยากมีลูกเป็นภาระ 
จะมีแต่คำว่า Focus ต้องกินยาคุมอารมณ์ ต้องคอยใช้เครื่องประเมินจิตใจตลอดเวลา

เราต้องให้เครื่องมือมาบอกเราด้วยหรอ ว่าเรารู้สึกยังไง?

ก็แค่คนบ้างานที่ไม่สนใจ ความรู้สึกของลูกเมีย 

" ฉันรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวมาตลอด ไม่ได้คบกัน ตัวอยู่ แต่ไม่รู้ใจอยู่ไหน I have my own life. I cannot wait for you. " ภรรยาของพระเอกกล่าว 
ภรรยาพระเอกเลือกที่จะเลิกถ้าพระเอกยังเป็นแบบนี้ต่อไป

เหมือนไม่รู้สึก แต่ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก

รู้สึกโดดเดี่ยว ทรมาน ไม่สุงสิงกับใคร และจะเปิดให้คนที่อาทรตัวเองจริงๆเข้ามา ซึ่งหนึ่งในนั้นคือภรรยาของพระเอก
พระเอกอยากแก้ไขตัวเอง อยากจะฟังให้มากขึ้น เลิกเฉยชา อยากจะจริงใจแต่ไม่ทำ
ไม่กล้าแม้แต่จะส่งข้อความไปหาภรรยาว่า " ไม่อยากให้คุณไป "
เพราะจะเป็นการรั้งและเห็นแก่ตัว ถ้าให้เธอต้องรอ

ระบบทุนนิยม ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ ความโลภ ที่แพร่ลามไปถึงบนดาวอื่น
 
พ่อของพระเอกอุทิศชีวิตสำรวจเพื่อการค้นหามนุษย์ต่างดาว มีนักอวกาศหลายคนเสี่ยงตายไปเพื่อการสำรวจ
แต่ในขณะที่คนรวยบนโลก ใช้ความรู้จากผู้ที่เสียสละ นำดวงจันทร์มาใช้หาเงิน สร้างการท่องเที่ยวผ่านอาณานิคมบนดวงจันทร์ 
 
Space Tourism and Moon Tourism เป็นการท่องเที่ยวเชิงพาณิชย์สำหรับคนรวย ที่มีอยู่จริงๆ

เริ่มจากการขึ้นยานเหมือนนั่งเครื่องบินชั้น First Class 
ที่ต้องจ่ายค่าหมอนและผ้าห่มราคาแพงสูงลิบ แต่พระเอกก็จ่ายได้อย่างชิวๆ (ถึงเป็นนักบินอวกาศก็ต้องจ่ายนะจ้ะ เพราะมาแบบลูกค้า)
พอถึงท่าบนดวงจันทร์ มีร้านอาหารแบรนด์ทั่วไป เช่น Subway (อาหาร) และ DHL (บริษัทขนส่ง) ไม่ต่างกับบนโลก 
และแสดงให้เห็นด้านมืดบนดวงจันทร์ที่แม้จะดูสวยงาม แต่ก็มีโจรสลัดที่มาคอยช่วงชิงทรัพยากรจนยอมฆ่ากันให้ตาย
ฉากที่หันกลับมามองโลก โลกก็มีมุมมืดอยู่เช่นกัน

เปรียบเทียบได้ถึง ประเทศต่างๆที่ไปรุกล้ำพื้นที่ประเทศเขา เพื่อล่าอาณานิคม
อย่างที่ไทยก็เจอคนจีนมาลงทุน ครอบครองพื้นที่ทำธุรกิจมากมาย

ฮีโร่ที่ไม่ใช่คนดี แต่เป็นฮีโร่เพื่อปกปิดความผิดพลาดขององค์กร

ความลับขององค์กร ที่แม้แต่โลกจะแตกสลายก็ห้ามบอก คนรอบข้าง
โครงการลิม่าอ้างว่าพ่อของพระเอกเป็นผู้เสียสละ ไปยับยั้งสาเหตุของคลื่นช็อคแต่พลาด
แท้จริงเป็นคนเห็นแก่ตัวที่หนีไปหายไป ทำให้ครอบครัวคนอื่นๆต้องสูญเสีย ทำให้ลูกเรือกลับโลกมาไม่ได้และเสียชีวิต เพราะแค่อยากเจอเอเลี่ยน

เปรียบเทียบเหมือนคนที่ทำงานให้องค์กร พอมีเรื่องร้ายๆก็พยายามปกปิดกัน ให้มันเงียบๆไปเอง

และตอนที่พระเอกคุมยานฉุกเฉินแทนกัปตัน " กัปตันคุณคงเข้าใจ ผมจะไม่บอก Spacecom"
พนักงานที่ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่จริงๆได้ ยอมให้คนอื่นมาคุมเครื่อง
ถือเป็นความผิดพลาดร้ายแรง แต่ก็ไม่อยากรายงานให้ตัวเองเจอลงโทษ 

พ่อพระเอกฆ่าลูกเรือเพื่อเป้าหมายในการหามนุษย์ต่างดาว ไม่ยอมให้ยานกลับไปที่โลก
ทั้งๆที่พวกเขาเครียดเรื่องห่างไกลบ้านจนทำภารกิจต่อไม่ไหวแล้ว

" ผมไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ ที่ถูกดึงสู่หลุมดำมืดเหมือนกัน " 
แต่พระเอกก็ทำแบบเดียวกัน คือทำคนตายตอนยึดยานไปหาพ่อ เพื่อความเชื่อเดียวที่ว่า พ่อยังมีชีวิตอยู่

ทั้งการตามหาเอเลี่ยนแต่ในศูนย์ค้นหาสิ่งมีชีวิตบนอวกาศดันมีลิงที่เป็นสัตว์ทดลอง ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าลิงตัวนั้นยังอยู่บนยานต่อไป
จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันกลายพันธุ์และมันไม่ตาย? มันจะเป็นเอเลี่ยนไปเองไหม? 

พ่อเป็นภาระของคุณ?
 
พ่อพระเอกเหมือนจะตัวปัญหาที่ต้องให้ลูกมาคอยปัดเช็ด วุ่นวายกันไปหมดทั้งโลก แม้จะทิ้งครอบครัวไปแล้ว
เปรียบเหมือนพ่อแม่บางคนที่ทิ้งลูกไป แต่ยังสร้างปัญหามาให้ ทิ้งหนี้มาให้ ทั้งๆที่ยังมีนามสกุลเดียวกันในทะเบียนบ้าน
 
แต่พ่อก็ยังเป็นพ่อ ที่พระเอกพร้อมจะให้อภัยเสมอ
 
"ผมรักพ่อ ผมจะพาพ่อกลับบ้าน พ่อไม่ได้ล้มเหลว เรามีกันและกัน "

ตอนที่พ่อพระเอกจะฆ่าตัวตาย ปล่อยตัวลอยออกไปนอกอวกาศ พระเอกก็พยายามไปดึงกลับมาแต่ก็ไม่ไหว
" ทำไมยังยื้อ ทำไมยังไม่ถอดใจ " พ่อคือเป้าหมายของพระเอก จะให้ปล่อยไปง่ายๆได้ยังไง!

แต่สุดท้ายถ้ามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ.... ก็ต้องปล่อยไป....

สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น