ก่อนอื่นต้องขอท้าวความว่า เรากับแฟนคบกันมาได้สักระยะนึงแล้วค่ะ ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ
ช่วงแรกๆ หวานกันตลอด จะนัดเจอกันอาทิตย์ละครั้ง ดูหนังบ้างหรือเขามารับเราไปส่งที่บ้านบ้าง
คุยกันตลอดเวลา หวานจนเพื่อนๆเริ่มลำคาญ55555 เป็นความทรงจำที่ดีมากๆค่ะตอนนั้น
พอได้สักระยะ เริ่มเรียนรู้นิสัยของกันและกัน มีทะเลาะกันบ้าง ช่วงหลังๆระหองระแหงกันมากๆค่ะ
ตัวแฟนอายุเยอะกว่าเรา 5ปี เวลาทะเลาะอะไรกัน เขาจะชอบบอกว่า เรายังไม่โต เราเด็ก เมื่อไหร่จะโตสักที
เขาจะชอบเอาความแก่กว่าของเขามาเป็นที่ตั้ง เคยทะเลาะแล้วเขายอมรับว่า เขาเอาตัวเองเป็นหลักแล้วจะทำไม
รับได้ก็อยู่ต่อ รับไม่ได้ก็เลิก ส่วนเรื่องทะเลาะนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เขาออกไปกินเบียร์ค่ะ เราจะชอบงอแงแรกๆเขาก็ง้อนะคะ
หลังๆเขาก็ไม่ง้อแล้วค่ะ อารมณ์ประมานว่า มืงจะเลิกก็เรื่องของมืง กูจะออก555555 กลับกลายเป็นเรายอมแทนเองค่ะ T^T
เขาเคยบอกเราว่า ไม่ว่าจะทะเลาะกันแรงแค่ไหนอย่าพูดคำว่าเลิกนะ เขาไม่ชอบ
ช่วงเราทะเลาะกัน เราก็ไม่เคยพูดว่าเลิกเลยค่ะ แต่กลับเป็นเขาช่วง 2-3เดือนที่ผ่านมา บอกเลิกเรา ประมาณ 4-5รอบ
หลังๆ ก็ไม่ค่อยคุยกัน ทุกวันนี้คุยกันเป็นแบทเทิลมากๆค่ะ
เช้า : ถึงแล้วค่ะ (ถึงที่ทำงาน)
เที่ยง : กินข้าวยังค่ะ
เย็น : เลิกแล้วค่ะ กำลังกลับบ้าน
ดึก : นอนแล้วนะคะ
( แฟนเป็นผู้ชายนะคะ เขาคุยกับเรา ค่ะ นะคะ ) เป็นแบบนี้ทุกๆวัน
เหมือนแค่รายงานวันต่อวัน ถ้าไม่ชวนคุยก็จะจบบทสนทนาแค่นี้ค่ะ
เราลองชวนคุย วันนี้ไปเจอนี้มานะนู้นนี้ เขาก็รับฟังค่ะ แต่ก็จบบทสนทนาไป
เคยถามเขาว่าไม่มีอะไรจะเล่าให้ฟังเลยหรอ ชีวิตประจำวันคุณเจออะไรมาบ้าง
เขาตอบว่า จะให้เล่าอะไร ก็ไม่มีอะไรทำแต่งาน แล้วก็หาว่าเรางี่เง่า ชวนทะเลาะค่ะ
ทั้งๆที่เมื่อก่อนคุยกันเป็นต่อยหอยเลยค่ะ เข้าใจนะคะว่ายิ่งนานความหวานมันก็ลดลง
เคยคุยกับแฟนแบบตรงๆค่ะ อยากหวานแบบแรกๆ มีเวลาให้กันเหมือนแต่ก่อน คอลกันเหมือนแต่ก่อน
เขาบอก ก็มันเป็นไปไม่ได้ไง เขาไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น
(ในใจคิดเลยนะคะ แล้วทำไมช่วงแรกๆถึงว่างให้เราได้ แต่ก็คิดได้แค่ในใจค่ะไม่กล้าพูด เดี๋ยวจะว่างี่เง่าอีก)
ถามอะไรนิดๆหน่อยๆจะเลิกท่าเดียว เราไม่ได้คำตอบอะไรจากเขาเลย ไอ้เราก็ไม่อยากเลิก เลยเลือกที่จะยอมเงียบไปเอง
มาหนักช่วงหลังๆนี้ค่ะ ไม่ค่อยมาหา จากเจออาทิตย์ละครั้งเป็น 2อาทิตย์หรือ3อาทิตย์ครั้ง
จากที่ติดเรางอมแงม กลับกลายเป็นบอกว่าอยากอยู่กับเพื่อน จากที่ตอบตลอดมีเรื่องคุยกันตลอด ก็คุยกันน้อยลง
หนักสุดตอนนี้คือเขาไม่ค่อยตอบ บางวันหายไป 5-6ชม. บางวันอ่านไม่ตอบ แต่เห็นว่าเขา ออนเฟสเป็นระยะๆ
พอเราถามทำไมไม่ตอบแต่ออนเฟสได้ เขาบอกว่าเขาทำงาน ทำไมชอบชวนทะเลาะ ทำไมทำตัวน่าเบื่อ
เคยรอเขาเลิกงาน เพื่อจะคุยกัน กลับเป็นว่า ติดงานที่บ้าน มีธุระต้องทำตลอด
เมื่อก่อนมีอะไรกันทุกครั้งที่เจอ มาส่งบ้านก็จะขอขึ้นห้องมาอยู่ด้วยก่อน ทุกวันนี้ส่งเสร็จก็กลับบ้านเลยค่ะ
ไม่มีอะไรกันจะเดือนแล้วค่ะ มีบ้างนิดหน่อยแต่เขาไม่เสร็จ เคยคุยกับเขาเรื่องนี้
เขาบอกว่า เขาไม่ได้มีคนอื่น เขาไม่ได้ช่วยตัวเอง เขาแค่เครียด เขาเหนื่อยกับงานเลยไม่อยาก ไม่มีอารมณ์
เคยเช็คโทรศัพท์ก็ไม่มีอะไรนะคะ มีแต่งาน ส่วนงานที่เขาทำจะเกี่ยวข้องกับตอบไลน์ค่ะ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเฟส
เราเลยไม่เข้าใจ เขาบอกว่า เขายุ่ง เขาไม่ว่าง เขาทำงาน แต่ทำไมเขาถึงออนเฟสได้
เพื่อนๆเคยเจอลักษณะแบบนี้ไหมค่ะ แล้วมีวิธีรับมือยังไงกันบ้าง
ไม่อยากระแวง ไม่อยากคิดมากเลยค่ะ แต่การกระทำของเขามันเปลี่ยนไปมากๆ
อยากไปต่อกับเขา แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้มันดีขึ้นเลยค่ะ ลองทำในแบบที่เขาชอบ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา
ไม่จู้จี้ ไม่บ่น ไม่ถามเยอะ ไม่ขี้สงสัย แต่สิ่งที่เขาทำกลับคือ เงียบใส่กว่าเดิม55555(ยิ้มทั้งน้ำตาเลยค่ะ)
ช่วงหลังๆ แฟนไม่ค่อยตอบ แต่เห็นออนเฟสเป็นระยะๆ
ช่วงแรกๆ หวานกันตลอด จะนัดเจอกันอาทิตย์ละครั้ง ดูหนังบ้างหรือเขามารับเราไปส่งที่บ้านบ้าง
คุยกันตลอดเวลา หวานจนเพื่อนๆเริ่มลำคาญ55555 เป็นความทรงจำที่ดีมากๆค่ะตอนนั้น
พอได้สักระยะ เริ่มเรียนรู้นิสัยของกันและกัน มีทะเลาะกันบ้าง ช่วงหลังๆระหองระแหงกันมากๆค่ะ
ตัวแฟนอายุเยอะกว่าเรา 5ปี เวลาทะเลาะอะไรกัน เขาจะชอบบอกว่า เรายังไม่โต เราเด็ก เมื่อไหร่จะโตสักที
เขาจะชอบเอาความแก่กว่าของเขามาเป็นที่ตั้ง เคยทะเลาะแล้วเขายอมรับว่า เขาเอาตัวเองเป็นหลักแล้วจะทำไม
รับได้ก็อยู่ต่อ รับไม่ได้ก็เลิก ส่วนเรื่องทะเลาะนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เขาออกไปกินเบียร์ค่ะ เราจะชอบงอแงแรกๆเขาก็ง้อนะคะ
หลังๆเขาก็ไม่ง้อแล้วค่ะ อารมณ์ประมานว่า มืงจะเลิกก็เรื่องของมืง กูจะออก555555 กลับกลายเป็นเรายอมแทนเองค่ะ T^T
เขาเคยบอกเราว่า ไม่ว่าจะทะเลาะกันแรงแค่ไหนอย่าพูดคำว่าเลิกนะ เขาไม่ชอบ
ช่วงเราทะเลาะกัน เราก็ไม่เคยพูดว่าเลิกเลยค่ะ แต่กลับเป็นเขาช่วง 2-3เดือนที่ผ่านมา บอกเลิกเรา ประมาณ 4-5รอบ
หลังๆ ก็ไม่ค่อยคุยกัน ทุกวันนี้คุยกันเป็นแบทเทิลมากๆค่ะ
เช้า : ถึงแล้วค่ะ (ถึงที่ทำงาน)
เที่ยง : กินข้าวยังค่ะ
เย็น : เลิกแล้วค่ะ กำลังกลับบ้าน
ดึก : นอนแล้วนะคะ
( แฟนเป็นผู้ชายนะคะ เขาคุยกับเรา ค่ะ นะคะ ) เป็นแบบนี้ทุกๆวัน
เหมือนแค่รายงานวันต่อวัน ถ้าไม่ชวนคุยก็จะจบบทสนทนาแค่นี้ค่ะ
เราลองชวนคุย วันนี้ไปเจอนี้มานะนู้นนี้ เขาก็รับฟังค่ะ แต่ก็จบบทสนทนาไป
เคยถามเขาว่าไม่มีอะไรจะเล่าให้ฟังเลยหรอ ชีวิตประจำวันคุณเจออะไรมาบ้าง
เขาตอบว่า จะให้เล่าอะไร ก็ไม่มีอะไรทำแต่งาน แล้วก็หาว่าเรางี่เง่า ชวนทะเลาะค่ะ
ทั้งๆที่เมื่อก่อนคุยกันเป็นต่อยหอยเลยค่ะ เข้าใจนะคะว่ายิ่งนานความหวานมันก็ลดลง
เคยคุยกับแฟนแบบตรงๆค่ะ อยากหวานแบบแรกๆ มีเวลาให้กันเหมือนแต่ก่อน คอลกันเหมือนแต่ก่อน
เขาบอก ก็มันเป็นไปไม่ได้ไง เขาไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น
(ในใจคิดเลยนะคะ แล้วทำไมช่วงแรกๆถึงว่างให้เราได้ แต่ก็คิดได้แค่ในใจค่ะไม่กล้าพูด เดี๋ยวจะว่างี่เง่าอีก)
ถามอะไรนิดๆหน่อยๆจะเลิกท่าเดียว เราไม่ได้คำตอบอะไรจากเขาเลย ไอ้เราก็ไม่อยากเลิก เลยเลือกที่จะยอมเงียบไปเอง
มาหนักช่วงหลังๆนี้ค่ะ ไม่ค่อยมาหา จากเจออาทิตย์ละครั้งเป็น 2อาทิตย์หรือ3อาทิตย์ครั้ง
จากที่ติดเรางอมแงม กลับกลายเป็นบอกว่าอยากอยู่กับเพื่อน จากที่ตอบตลอดมีเรื่องคุยกันตลอด ก็คุยกันน้อยลง
หนักสุดตอนนี้คือเขาไม่ค่อยตอบ บางวันหายไป 5-6ชม. บางวันอ่านไม่ตอบ แต่เห็นว่าเขา ออนเฟสเป็นระยะๆ
พอเราถามทำไมไม่ตอบแต่ออนเฟสได้ เขาบอกว่าเขาทำงาน ทำไมชอบชวนทะเลาะ ทำไมทำตัวน่าเบื่อ
เคยรอเขาเลิกงาน เพื่อจะคุยกัน กลับเป็นว่า ติดงานที่บ้าน มีธุระต้องทำตลอด
เมื่อก่อนมีอะไรกันทุกครั้งที่เจอ มาส่งบ้านก็จะขอขึ้นห้องมาอยู่ด้วยก่อน ทุกวันนี้ส่งเสร็จก็กลับบ้านเลยค่ะ
ไม่มีอะไรกันจะเดือนแล้วค่ะ มีบ้างนิดหน่อยแต่เขาไม่เสร็จ เคยคุยกับเขาเรื่องนี้
เขาบอกว่า เขาไม่ได้มีคนอื่น เขาไม่ได้ช่วยตัวเอง เขาแค่เครียด เขาเหนื่อยกับงานเลยไม่อยาก ไม่มีอารมณ์
เคยเช็คโทรศัพท์ก็ไม่มีอะไรนะคะ มีแต่งาน ส่วนงานที่เขาทำจะเกี่ยวข้องกับตอบไลน์ค่ะ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเฟส
เราเลยไม่เข้าใจ เขาบอกว่า เขายุ่ง เขาไม่ว่าง เขาทำงาน แต่ทำไมเขาถึงออนเฟสได้
เพื่อนๆเคยเจอลักษณะแบบนี้ไหมค่ะ แล้วมีวิธีรับมือยังไงกันบ้าง
ไม่อยากระแวง ไม่อยากคิดมากเลยค่ะ แต่การกระทำของเขามันเปลี่ยนไปมากๆ
อยากไปต่อกับเขา แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้มันดีขึ้นเลยค่ะ ลองทำในแบบที่เขาชอบ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา
ไม่จู้จี้ ไม่บ่น ไม่ถามเยอะ ไม่ขี้สงสัย แต่สิ่งที่เขาทำกลับคือ เงียบใส่กว่าเดิม55555(ยิ้มทั้งน้ำตาเลยค่ะ)