มันคงไม่ใช่เรื่อง  ไว้ใจ/เชื่อใจ เพียวๆ ซะทีเดียว!!
พฤติกรรมของ  จขกท. มันเข้าทำนอง
ที่เค้าใช้คำว่ายังไม่  ไม่เป็นโล้เป็นพาย!! (ในความรู้สึกของท่านนะมั้ง!!)
แต่คงจะเพราะท่าน  (เป็นคุณพ่อมือใหม่)เลือกใช้คำพูดไม่เป็น!!

ไม่รู้ว่า  "เหตุการณ์บ้านเมือง/สภาพสังคม ปัจจุบัน
มันแปรเปลี่ยนไป/ไม่มีความแน่นอน (เหมือนยุคก่อนๆ)แล้ว"
/เป็นห่วง/กังวลใจ ฯลฯ

ก็เลยกลายเป็น  "วิวาทะ" /ดราม่า แบบนั้น
ก็ไม่อยากจะ  "พิพากษา" ใครให้ระคายเคือง!!
แต่อยากให้มอง/คิด  "บวกๆๆ" หรือถ้าจะ topback
ก็ควรเลือกคำพูดที่มัน  softๆ กว่านั้นหน่อย!!

หรือเลือกแนวขำๆ สร้างบรรยากาศดีๆในบ้าน
แต่ถ้าเท่าที่  "สำแดง" ไปแล้ว /ได้ feedback
ไปแล้ว  ก็ไม่มีอะไรกลับมาอีก  ก็แปลได้ หลายอย่าง

1. โดนใจ
2. ไม่โดนใจ
3. เฉยๆ
4. เคือง
5. โกรธ
6. เสียใจ
7. ผิดหวัง
8. เข้าใจ
9. ยังคาใจ

ฯลฯ

จะรู้ได้ว่ายังไงแน่ๆ ก็คงต้องดูต่อไป
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง!!
ขึ้นอยู่กับ  บรรยากาศ/อารมณ์/สังคม  ฯลฯ

อันชีวิตคนเรานั้น  มันย่อมจะมี "ปัญหา"
เข้ามาในชีวิตประจำวันทั้งนั้นแหละ  ตั้งแต่
เกิด ยันตายไปเลย!! หนทางมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
ไปซะทั้งหมดหรอก  มีผิดหวัง/สมหวัง/ดีใจ/เสียใจ

คลุกเคล้ากันไปทั้งนั้นแหละ ไม่มียกเว้นใครสักคน!!
ซีเรียสไปทำไม?? คนโต เค้าก็เกิดมาก่อน
มองโลกมาแยะ  ก็คงจะ  "รัก/เป็นห่วง" เป็นพื้นฐาน
แต่งงานมีครอบครัว/มีลูกแล้ว  ฐานะดีๆ

ไม่มีเรื่องไม่ดีมาให้รับรู้  ก็คงหมดห่วงไปบ้าง!!
แต่ก็คงอดห่วงไม่ได้อยู่ดี อิอิอิ (ไม่ใช่พ่อนก/แม่นก นี่)
ลูกๆ บินเดี่ยว  หากินเองได้  ก็ตัวใครตัวมัน!!