คือเรากับแฟนคบกันมาเป็นเวลา 4 ปีใกล้จะเข้าปีที่ 5 ตอนนี้เราสองคนอายุ 24 ปี  หลังจากเราสองคนเรียนจบก็แยกย้ายกันไปทำงาน.  ตอนแรกเราทำงานใกล้บ้านเป็นพยาาบาลอยูา รพ รัฐบาล ขึ้นเวรหนักมาก แต่ค่าตอบแทนได้น้อยนิด.  เราเลยตัดสินใจว่าเราจะย้ายที่ทำงานิไปที่ที่ได้ค่าตอบแทนมากกว่า เลยย้ายมาทำงานเอกชน ที่ภูเก็ต เรายอมรับว่ามาอยู่นี้เงินเดือนและค่าตอบแทนเป้นที่น่าพอใจ เราอยุ้ได้ และเหลือเงินเก็บ  เราวางแผนกับแฟนว่าเราจะทำงานยุนี้หาเงิน ได้สักก้อนแล้วเราจะกลับบ้าน ไปซื้อบ้านกัน.      แต่พอมาวันนี้แฟนดันคิดตรงข้ามกับเราเขาอยากกลับบ้านไปดุแลแม่. ซึ้งมันก็เป็นเรื่องที่ดี เรายอมรับแต่ว่าเงินเดือนได้ลดลง    เรากับแฟนเคยคุยกันว่า เราอายุยังไม่เยอะ ยังสามารถเก็บตังสร้างตัวได้.  พอมีเงินเก้บเราค่อยกลับบัาน  เรารู้สึกว่าเหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียว.  เวลาคุยเรื่องอนาคตกันเราก็ไม่อยากขัดเขาทีาเขาจะกลับบ้านไปดูแลแม่  มันเป็นสิ่งที่ดี เรารุ้.  แต่เราก้ต้องคิดถึงอนาคตตัวเองในข้างหน้าด้วยไหมอะ      หรือ.  ทุกคนคิดว่าเราคิดว่าเห็นแก่ตัวไหมอะ   คือแฟนเรามีแต่อยากจะกลับบ้าน แล้วตังเก็บก็ไม่มี คิดอยุ่อย่างเดียวว่าต้องกลับบ้าน
เรารู้สึกว่าเหมือนเราพยายามฝ่ายเดียว    เราควรทำยังไงดี จะปล่อยให้แฟนกลับไปอยู่บ้านกลับไปอยู่แบบไม่ทีจุดหมาย  เงินเดือนน้อยลง แค่ผ่อนรถก้จะหมดแล้ว       หรือเราเองควรพอ เพราะหลายครัวความคิดเห็นเรากับเขาต่างกันมากเกินไป