คือเราคุยกับผู้ชายคนนึงเขาคุยกับเราดีมาก
แต่มันติดที่ว่าเขานะ มีแฟนอยู่แล้วเราก็พยายามนะพยายามทุกอย่างให้เลิกชอบมันก็ทำไม่ได้ ไปโรงเรียนก็เห็นหน้าเขาทุกวัน เขาจะชอบแซวเราอยู่ตลอดเวลา เขากับแฟนเขาห่างกันมาก มันเลยไม่แปลกที่เขาจะมาแซวเรา แล้ววันที่เราขึ้นไปส่งงานครู เราเห็นเขาคุยกับแฟน มันเจ็บมากเลยนะ ความรู้สึกตอนนั้นมันพูดไม่ออกเลย เราไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาแม้แต่อย่างเดียว ได้แค่แอบชอบไปวันๆ อยากร้องไห้นะแต่ร้องไม่ออกมันอึดอัดบอกไม่ถูก ทรมานมากอยากได้คนที่เข้าใจเราจริงๆแต่มันก็ยากนะที่จะมีคนมาเจ้าใจเราจริงๆจัง
แอบชอบคนที่มีแฟนแล้ว
แต่มันติดที่ว่าเขานะ มีแฟนอยู่แล้วเราก็พยายามนะพยายามทุกอย่างให้เลิกชอบมันก็ทำไม่ได้ ไปโรงเรียนก็เห็นหน้าเขาทุกวัน เขาจะชอบแซวเราอยู่ตลอดเวลา เขากับแฟนเขาห่างกันมาก มันเลยไม่แปลกที่เขาจะมาแซวเรา แล้ววันที่เราขึ้นไปส่งงานครู เราเห็นเขาคุยกับแฟน มันเจ็บมากเลยนะ ความรู้สึกตอนนั้นมันพูดไม่ออกเลย เราไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาแม้แต่อย่างเดียว ได้แค่แอบชอบไปวันๆ อยากร้องไห้นะแต่ร้องไม่ออกมันอึดอัดบอกไม่ถูก ทรมานมากอยากได้คนที่เข้าใจเราจริงๆแต่มันก็ยากนะที่จะมีคนมาเจ้าใจเราจริงๆจัง